0:00 / 0:00

کتاب مزامیر

مزمور سی و سوم

سرود ستایش

۱ای عادلان در خداوند خوشی کنید، زیرا خداوند را ستودن زیبندۀ راستدلان است. ۲خداوند را با آهنگ چنگ ستایش کنید و با رباب سرود حمد او را بنوازید. ۳با سرودهای نو او را تمجید نمائید و با مهارت و آواز بلند بسرائید. ۴کلام خداوند برحق است و همه کارهای او قابل اعتماد. ۵خداوند عدالت و انصاف را دوست دارد. زمین از رحمت او پُر است. ۶به کلام خداوند آسمان ها آفریده شد و با یک کلمه ای که از او صادر شد، آفتاب، مهتاب و ستارگان بوجود آمدند. ۷آب های بحر را در یک جا جمع کرد آب های عمیق را در مخزنها ذخیره نمود.

۸ای تمام روی زمین، از خداوند بترسید، و ای جمیع مردم جهان، در حضور او با ترس و احترام بیائید، ۹زیرا که خداوند گفت و شد؛ به امر او همه چیز برقرار گردید. ۱۰خداوند تصامیم ملتها را بی اثر می سازد و نقشه های اقوام جهان را نیست می گرداند. ۱۱اما مشورت خداوند تا به ابد پایدار است و خواسته های او در تمام زمانه ها. ۱۲خوشا به حال ملتی که خداوند، خدای ایشان است و قومی که خداوند ایشان را برای خود برگزیده است.

۱۳خداوند از آسمان نگاه می کند و همۀ بنی آدم را می بیند. ۱۴او از بالای تخت ملکوتی خویش تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد. ۱۵او که آفرینندۀ دلهاست، از افکار و کردار انسان آگاه می باشد. ۱۶پادشاه به زیادی لشکر پیروز نمی گردد و هیچ عسکری به قوّت بازوی خود رهایی نمی یابد. ۱۷امید بستن به اسپ جنگی کار بیهوده ای است. قوّت آن نمی تواند کسی را نجات دهد. ۱۸اما چشمان خداوند مراقب کسانی است که از او می ترسند و بر رحمت او اتکاء دارند. ۱۹تا جان آن ها را از مرگ نجات دهد و در زمان قحطی ایشان را زنده نگاه دارد. ۲۰امید ما بر خداوند است. او مددگار و سپر ماست. ۲۱دلهای ما در او خوشی می کند زیرا به نام مقدس او توکل می کنیم. ۲۲ای خداوند، رحمت تو بر ما باد، زیرا چشم امید ما فقط به سوی تو است.