کتاب مزامیر

مزمور پنجاه و یکم

طلب آمرزش

(مزموری از داود. او این مزمور را وقتی نوشت که ناتان نبی نزد او آمد و او را به سبب زنا با بَتشِبَع، زن اوریا و کشتن خود اوریا سرزنش کرد)

​۱ای خدا مطابق رحمت خود به من رحم فرما و مطابق شفقت بی پایانت گناهانم را محو ساز. ​۲مرا از شرارتم کاملاً شست و شو ده و از گناهم مرا پاک کن. ​۳من به نافرمانی خود اعتراف می کنم و گناهم همیشه در نظر من است. ​۴به تو و به تو تنها گناه ورزیده و در نظر تو این بدی را کرده ام. پس کلام تو در مورد من راست و داوری تو علیه من عادلانه است.

​۵من گناهکار بدنیا آمده ام و از همان لحظه ای که نطفه ام در رَحِم مادر بسته شد، گناه همراه من بوده است. ​۶تو خواهان صداقت باطنی هستی، پس حکمت را در قلب من به من بیاموز. ​۷مرا با بتۀ زوفا پاک کن تا طاهر شوم. مرا شست و شو کن تا از برف سفیدتر گردم. ​۸خوشی و خرمی را به من بشنوان تا وجود شکسته ام دوباره به وجد آید. ​۹روی خود را از گناهانم بپوشان و همۀ خطاهایم را محو کن.

​۱۰ای خدا، دل پاک در من بیافرین و روح راستی را در باطنم تازه گردان. ​۱۱مرا از حضور خود مران و روح قدوس خود را از من مگیر. ​۱۲خوشی نجات را به من باز ده و روح مایل و مُطیع را در من ایجاد کن. ​۱۳آنگاه طریق تو را به خطاکاران می آموزم و گناهکاران بسوی تو بر می گردند. ​۱۴مرا از جُرم خون نجات ده! ای خدایی که خدای نجات من هستی! تا زبانم سرود عدالت ترا بسراید. ​۱۵خداوندا، لبهایم را باز کن تا زبانم ستایش تو را بیان کند.

​۱۶زیرا تو قربانی را دوست نداشتی، ورنه تقدیم می کردم. قربانی سوختنی را پسند نکردی. ​۱۷قربانی ای مورد پسند خدا، روح شکسته است. خدایا، تو دل شکسته و فروتن را خوار نخواهی شمرد.

​۱۸به رضامندی خود بر سهیون احسان فرما و دیوارهای اورشلیم را آباد کن. ​۱۹آنگاه از قربانی های عدالت و قربانی های سوختنی راضی خواهی شد و بر قربانگاه تو گاوها را تقدیم خواهند کرد.