0:00 / 0:00

کتاب مزامیر

مزمور نود و ششم

بزرگی و جلال خدا

(همچنین در اول تواریخ ۱۶: ۲۳ - ۳۳)

۱سرود تازه ای در وصف خداوند بسرائید! ای تمامی زمین، خداوند را بسرائید! ۲خداوند را بسرائید و نام او را متبارک خوانید! مژدۀ نجات او را روز به روز بیان کنید. ۳جلال و شکوه او را به ملتها اعلام کنید و کارهای شگفت انگیز او را در میان همۀ مردم. ۴زیرا خداوند عظیم است و سزاوار ستایش. او مهیب است بر همۀ خدایان. ۵زیرا همه خدایانِ دیگر بتها هستند، لیکن خداوند، آسمان ها را آفرید. ۶عظمت و جلال به حضور وی است و قوّت و جمال در قدس وی.

۷ای مردم جهان، خداوند را ستایش کنید! خداوند را در جلال و قدرت او توصیف نمائید! ۸خداوند را به جلال اسم او ستایش کنید! هدیه بیاورید و به پیشگاه او بیائید. ۹خداوند را در کمال قدوسیت او بپرستید! ای تمامی زمین از حضور وی بلرزید! ۱۰به همه اقوام جهان بگوئید: «خداوند پادشاه است. او جهان را طوری بنا کرد که جنبش نمی خورد و همۀ مردم را از روی عدالت داوری می کند.»

۱۱آسمان خوشی کند و زمین وجد نماید، بحرها و تمام موجودات آن ها به جوش و خروش آیند، ۱۲کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند! همۀ درختان جنگل فریاد خوشی برآورند؛ ۱۳به حضور خداوند زیرا که می آید، زیرا که برای داوری جهان می آید. او جهان را به انصاف و قوم ها را به امانت خود داوری خواهد کرد.