0:00 / 0:00

مکاشفه و الهام عیسای مسیح به یوحنای رسول

فصل هفتم

یکصد و چهل و چهار هزار نفر از قوم اسرائیل

۱ پس از این وقایع، من چهار فرشته را دیدم که در چهار سمت زمین ایستاده اند و جلو چهار باد زمین را می گرفتند تا دیگر بادی بر خشکه و بحر و هیچ درختی نوزد. ۲ آنگاه من فرشتۀ دیگری را دیدم که از شرق بر می خاست و مُهر خدای زنده را در دست داشت. او با صدای بلند بر آن چهار فرشته که قدرت یافته بودند تا به خشکه و بحر ضرر برسانند، صدا می زد: ۳ «تا زمانی که ما بر پیشانی خدمتگاران خدا مُهر نکرده ایم، بر خشکه، بحر و درختها ضرری نرسانید.» ۴ آنگاه شنیدم که تعداد کسانی که از تمام قبیله های اسرائیل مُهر خدا را بر پیشانی های شان دریافت کرده بودند، یکصد و چهل و چهار هزار نفر بود.

  • ۵ دوازده هزار از قبیلۀ یهودا،
  • دوازده هزار از قبیلۀ رئوبین،
  • دوازده هزار از قبیلۀ جاد،
  • ۶ دوازده هزار از قبیلۀ آشیر،
  • دوازده هزار از قبیلۀ نفتالی،
  • دوازده هزار از قبیلۀ مَنَسی،
  • ۷ دوازده هزار از قبیلۀ شمعون،
  • دوازده هزار از قبیلۀ لاوی،
  • دوازده هزار از قبیلۀ ایساکار،
  • ۸ دوازده هزار از قبیلۀ زبولون،
  • دوازده هزار از قبیلۀ یوسف و
  • دوازده هزار نفر از قبیلۀ بنیامین.

گروه بی شمار نجات یافته گان

۹ بعد از این نگاه کردم و گروه بزرگی را دیدم که هیچ کس نمی توانست آنها را شمار کند. از هر ملت، قبیله، قوم و هر زبان پیش تخت پادشاهی و در برابر آن بره ایستاده بودند. آنها لباسهای سفید بر تن و شاخه هایی از درخت خُرما در دست داشتند و ۱۰ همۀ آنها با صدای بلند فریاد می زدند: «نجات از سوی خدای ماست که بر تخت پادشاهی نشسته و از سوی آن بره است.» ۱۱ آنگاه همۀ فرشته گانی که در گرداگرد آن تخت بودند، همراه با بزرگان و آن چهار موجود آسمانی در مقابل آن تخت، روی بر زمین گذاشته، خدا را پرستش کردند. ۱۲ آنها می گفتند: «آمین! ستایش و جلال، حکمت و سپاس، عزت و قدرت و توانایی از آنِ خدای ما باد، تا به ابد! آمین.»

۱۳ آنگاه یکی از آن بزرگان از من پرسید: «این کسانی که لباس سفید بر تن دارند، کیستند و از کجا آمده اند؟» ۱۴ من به او گفتم: «ای آقا، تو خود می دانی.» بعد به من گفت: «اینها همان کسانی هستند که از عذاب سخت گذشته اند، لباسهای خود را با خون بره شُسته و آنها را سفید ساخته اند. ۱۵ به این سبب آنها در خانۀ خدا در برابر تخت او قرار دارند و خدا را شب و روز عبادت می کنند و در پناه آن تخت نشین خواهند بود. ۱۶ آنها دیگر احساس گرسنه گی یا تشنه گی نخواهند کرد. آفتاب یا گرمای سوزان دیگر آنها را آزار نخواهد داد. ۱۷ زیرا آن بره یعنی مسیح که در مرکز تخت خداست، چوپان آنها خواهد بود. او آنها را به چشمه های آب حیات بخش رهنمایی خواهد نمود و خدا همۀ اشکها را از چشمان شان پاک خواهد کرد.»