۱-۲ توجه کنید! روز داوری خداوند فرا‌می‌رسد. در آن روز، خداوند قومها را جمع می‌کند تا به اورشلیم حمله کنند. آنها شهر اورشلیم را تصرف کرده، مال و دارایی آن را به تاراج می‌برند. غنیمت را بین خود تقسیم نموده و به زنان تجاوز می‌کنند. نیم جمعیت شهر اسیر و تبعید می‌شوند و نیم دیگر آن در شهر باقی می‌مانند. ۳ اما بعد از آن خداوند، مانند زمان گذشته، به جنگ همان قومها می‌رود. ۴ در آن روز بر کوه‌زیتون که در شرق اورشلیم واقع است، می‌ایستد. کوه‌زیتون دو نیم می‌شود و درۀ وسیعی از شرق به غرب به وجود می‌آید. نیم کوه به طرف شمال و نیم دیگر آن به سمت جنوب منتقل می‌گردد. ۵ مانند اجداد‌تان که سالها قبل در زمان عُزیا، پادشاه یهودا، به‌خاطر زلزله فرار کردند، شما هم از راه دره‌ای که بین کوه‌های من است و تا درۀ آضل امتداد دارد، فرار می‌کنید. خداوند، خدای من همراه با تمام فرشته‌گان مقدس خود می‌آید.
۶ در آن روز، نه روشنی آفتاب خواهد بود و نه سردی و یخبندان. ۷ آن روز، روز مخصوصی بوده و تنها خداوند می‌داند که چه وقت فرا‌می‌رسد. شب و روز وجود نخواهد داشت بلکه هنگام شب هم هوا روشن خواهد بود.
۸ در آن روز، آبهای حیات‌بخش در تابستان و زمستان از اورشلیم جاری می‌شوند. نیم از آن به طرف بحیرۀ شرقی و نیم دیگر آن به‌سوی بحیرۀ غربی می‌رود. ۹ در آن روز، خداوند پادشاه سراسر جهان می‌باشد و همه مردم خداوند را به عنوان یک خدای واحد پرستش نموده و نام یگانۀ او را یاد خواهند کرد.
۱۰ تمام سرزمین اطراف اورشلیم، از جِبَع در شمال تا رِمون در جنوب، به دشت وسیعی تبدیل می‌شود. اما اورشلیم در جای بلندی قرار می‌گیرد و ساحۀ آن از دروازۀ بنیامین تا محل دروازۀ قدیمی، از آنجا تا دروازۀ زاویه و از بُرج حننئیل تا محل شراب‌سازی پادشاه می‌رسد. ۱۱ مردم در اورشلیم در امنیت زندگی می‌کنند و برای همیشه از خطر نابودی در امان می‌باشند.
۱۲ خداوند بر سر ملتهایی که با اورشلیم بجنگند این بلاها را می‌آورد: گوشت بدن‌شان، در حالی‌که هنوز زنده هستند، پوسیده می‌شود. چشمان آنها در کاسۀ سر از بین رفته و زبان در دهان‌شان خشک می‌گردد. ۱۳ خداوند آنها را چنان حیران و پریشان می‌سازد که دست به گریبان یکدیگر می‌اندازند. ۱۴ همه مردم یهودا برای دفاع از اورشلیم جمع شده، خواهند جنگید و تمام ثروت و دارایی ملتهای بیگانه، از قبیل طلا، نقره، لباس و غیره را تاراج می‌کنند. ۱۵ همین بلا بر سر اسپها، قاطرها، شترها، خرها و همه حیوانات دیگری که در اردوگاه دشمن هستند، هم نازل می‌شوند.
۱۶ سپس آن عده از قومهای حمله کننده بر ضد اورشلیم که زنده می‌مانند، هر ساله برای پرستش پادشاه، یعنی خداوند قادر مطلق، به اورشلیم می‌آیند و عید خیمه‌ها را تجلیل می‌کنند. ۱۷ هرگاه یکی از قومهای روی زمین برای پرستش پادشاه، یعنی خداوند قادر مطلق، به اورشلیم نیاید، در سرزمین‌شان باران نخواهد بارید. ۱۸ خداوند بر همه ملتهایی که در مراسم عید خیمه‌ها اشتراک نکنند، بلایی را نازل می‌کند. اگر مردم مصر نیز این مراسم را تجلیل نکنند، دچار همین بلا خواهند شد. ۱۹ بنابرین اگر مصر و سایر قومها از رفتن به اورشلیم و اشتراک در مراسم عید خیمه‌ها خودداری کنند، همه جزا می‌بینند.
۲۰ در آن روز، حتی بر زنگوله‌های اسپها هم نوشته می‌شود: «وقف شده برای خداوند». تمام دیگهای آشپزی عبادتگاه خداوند مانند کاسه‌های مقابل قربانگاه، مقدس می‌شوند. ۲۱ همه ظرفهای آشپزی که در اورشلیم و یهودا هستند مقدس بوده، وقف خداوند قادر مطلق می‌گردند تا هر‌کسی که برای قربانی می‌آید، از آن ظرفها برای پختن گوشت قربانی استفاده کند. در آن روز در صحن خانۀ‌خداوند قادر مطلق، دیگر اثری از تاجران نخواهد بود.