۱پولُس دَ دِربِه و لِستره رسِید. دَ لِستره یکی از پَیرَوا دَ نامِ تِیموتائوس زِندگی مُوکد که آبِه شی مسیحی یهُودی، مگم آتِه شی یونانی بُود ۲و بِرارای ایماندار دَ شارای لِستره و قونیه ازُو تعرِیف مُوکد. ۳پولُس خاست اُو ره قد خُو قَتی بُبره؛ پس از خاطرِ یهُودیای امزُو منطقه اُو ره خَتنه کد، چُون پگ مِیدَنِست که آتِه شی یونانی اَسته. ۴دَ حالِیکه اُونا شار دَ شار مِیگشت، فَیصَله های ره که رسُولا و بُزُرگا دَ اورُشَلیم کدُد، دَ ایماندارا مُوگُفت تا اُونا مُطابِقِ ازوا عمل کُنه. ۵دَزی رقم جماعت های ایماندارا دَ ایمان خُو قَوی مُوشُد و روز دَ روز تِعدادِ ازوا کَلو شُده مورفت.
۶وختِیکه اُونا از منطقای فرِیجیه و غلاتیه تیر مُوشُد، روح اُلقُدس اُونا ره نَه‌ایشت که کلامِ خُدا ره دَ ولایتِ آسیا اِعلان کُنه. ۷و غَیتِیکه اُونا دَ سرحدِ منطقِه مِیسیه رسِید، کوشِش کد که دَ منطقِه بِطِینیه بوره، مگم روحِ مَولا عیسیٰ دَزوا اِجازه نَدَد. ۸پس اُونا از مِیسیه تیر شُده دَ شارِ تروآس اَمَد. ۹دَمزُو شاو پولُس دَ خاو دِید که یگ آدمِ مَقدونی ایسته بُود و دَ زاری دَزشی مُوگُفت: ”دَ ولایتِ مَقدونیه بیه و مو ره کومَک کُو.“ ۱۰امی که پولُس اِی خاو ره دِید، فَوراً مو تَیاری گِرِفتی که سُون مَقدونیه رَیی شُنی، چُون اِطمِینان پَیدا کدی که خُدا مو ره کُوی کده تا خوشخبری ره دَزوا ام بِرسَنی.
۱۱دَ شارِ تروآس دَ کِشتی سوار شُدی و مُستَقِیم سُون جزِیرِه ساموتراکی رفتی و روزِ دِیگِه شی از اُونجی طرفِ شارِ نیاپولِس حَرکت کدی. ۱۲ازُونجی دَ فِیلِیپی رفتی که یگ شارِ کٹه دَ ولایتِ مَقدونیه و مُستعمرِه اَمپراطوری رُوم بُود و مو مُدَتِ چند روز دَ امزُو شار مَندی. ۱۳دَ روزِ آرام مو از درگِه شار بُر شُدی و دَ لبِ دریا رفتی دَ فِکرِ ازی که جای دُعای یهُودیا دَ اُونجی بَشه. پس مو شِشتی و قد خاتُونوی که دَ اُونجی جَم بُود، دَ توره گُفتو شُدی. ۱۴یکی از شِنَوِندا یگ خاتُو دَ نامِ لِیدیه بُود که رَخت های اَرغَوانی سَودا مُوکد. اُو از مردُمِ شارِ تیاتیرا و یگ خاتُونِ خُدا پرَست بُود. خُداوند دِلِ ازُو ره واز کد تا پَیغامِ پولُس ره قبُول کنه. ۱۵وختِیکه اُو و خانَوار شی غُسلِ تعمِید گِرِفت، اُو از مو خاهِش کده گُفت: ”اگه شُمو یَقِیناً مَره یگ ایماندارِ مَولا عیسیٰ مِیدَنِید، بیِید دَ خانِه مه بِشِینِید.“ از بَس که غَدر شَلّه شُد مو قد شی رفتی.
۱۶یگ روز وختِیکه مو دَ جای دُعا مورَفتی قد یگ کنِیز سر خوردی که اُو روحِ پالگری و غَیبگویی دَشت و ازی راه بَلدِه بادارای خُو فایدِه کَلو حاصِل مُوکد. ۱۷اُو رَدِ از مو و پولُس ره گِرِفتُد و چِیغ زَده مُوگُفت: ”امی نفرا خِدمتگارای خُدای مُتعال اَسته که راهِ نِجات ره دَز شُمو اِعلان مُونه.“ ۱۸اُو بَلدِه روزای کَلو دَ امزی کار اِدامه دَد، تا اِی که پولُس دَ تَنگ اَمَد و دَمزُو روح گُفت: ”دَ نامِ عیسیٰ مسیح دَز تُو اَمر مُونُم که ازی دُختر بُر شُو!“ و روح فَوری ازُو دُختر بُر شُد. ۱۹امی که بادارای کنِیز دِید که اُمِیدِ پَیسه پَیدا کدونِ ازوا از دِست رفته، اُونا پولُس و سِیلاس ره گِرِفته دَ مَیدانِ شار پیشِ حاکِما کش کد ۲۰و اُونا ره دَ پیشِ حُکمرانا حاضِر کده گُفت: ”اِی آدما یهُودی اَسته و شار مو ره گڈوَڈ مُونه. ۲۱اُونا رَواج های ره تبلِیغ مُونه که قبُول کدو و دَ جای اَوُردونِ ازوا بَلدِه ازمو مردُمِ رُومی جایز نِییه.“ ۲۲اوخته مردُم یگ دِست شُده دَ بَلِه پولُس و سِیلاس هُجُوم اَوُرد و حُکمرانا اَمر کد که کالای ازوا ره از جان شی بُر کنه و اُونا ره چوب بِزنه. ۲۳بعد از زَد-و-کوی کَلو اُونا ره دَ بَندی‌خانه اَندخت و دَ قومَندانِ بَندی‌خانه اَمر کد که ازوا سخت نِگاهداری کنه. ۲۴وختِیکه اِی دستُور دَ قومَندانِ بَندی‌خانه دَده شُد، اُو اُونا ره دَ بَندی خانِه که سخت مُحافِظَت شُده بُود اَندخت و پایای ازوا ره دَ کُنڈِه چیو بسته کد. ۲۵نزدِیکای نِیمِ شاو پولُس و سِیلاس مَشغُولِ دُعا-و-مُناجات بُود و دَ پیشگاهِ خُدا سرُودِ حمد-و-ثنا میخاند و دِیگه بَندیها گوش مُوکد که ۲۶اولغَتله زِلزِلِه شَدِید شُد و بَندی‌خانه ره از تادَو شی شور دَد. دَ امزُو لَحظه تمام درگه های بَندی‌خانه واز شُد و زنجِیر-و-زَولانه پگِ بَندیا ایله شُد. ۲۷وختِیکه قومَندانِ بَندی‌خانه بیدار شُد و درگه های بَندی‌خانه ره واز دِید، گُمان کد که بَندیا دُوتا کده؛ پس شمشیر خُو ره کشِید که خود ره بُکُشه. ۲۸مگم پولُس دَ آوازِ بِلند گُفت: ”خود ره اَوگار نَکُو! پگ مو امِینجی اَستی.“ ۲۹قومَندانِ بَندی‌خانه چِراغ ره طلب کده دَ عَجَله داخِل رفت و دَ حالِیکه مِیلرزِید دَ پیشِ پای پولُس و سِیلاس اُفتَد ۳۰و اُونا ره بُرو بُر کده گُفت: ”بادارای مه، ما باید چِیز کار کنُم تا نِجات پَیدا کنُم؟“ ۳۱اُونا دَ جواب شی گُفت: ”دَ مَولا عیسیٰ ایمان بَیرُو و تُو و پگِ خانَوار تُو نِجات پَیدا مُونِید.“ ۳۲اوخته پولُس و سِیلاس پَیغامِ مَولا عیسیٰ ره دَزُو و دَ تمامِ کسای که دَ خانِه شی بُود، رَسَند. ۳۳دَمزُو غَیتِ شاو قومَندانِ بَندی‌خانه اُونا ره بُرو اَوُرده زَخمای ازوا ره شُشت و خود شی و پگِ خانَوار شی فَوراً غُسلِ تعمِید گِرِفت. ۳۴بعد ازُو قومَندانِ بَندی‌خانه اُونا ره دَ خانِه خُو بُرده بَلدِه ازوا نان اَوُرد و ازی که خود شی قد تمامِ خانَوار خُو دَ خُدا ایمان اَوُرده بُود، کَلو خوش بُود. ۳۵امی که روز شُد، حُکمرانا چند عسکر ره رَیی کده گُفت: ”اُو نفرا ره ایله کُو.“ ۳۶قومَندانِ بَندی‌خانه اِی خبر ره دَ پولُس رَسَنده گُفت: ”حُکمرانا اَمر کده که شُمو ره ایله کنُم. پس آلی بُر شُده بَخَیر بورِید.“ ۳۷مگم پولُس دَ جوابِ ازوا گُفت: ”اُونا مو ره دَ پیشِ رُوی مردُم بِدُونِ سَوال و جواب چوب زَد و دَ بَندی‌خانه اَندخت، دَ حالِیکه مو نفرای رُومی اَستی. و آلی اُونا میخایه که مو ره تاشَکی بُر کُنه؟ هرگِز نَه! بیل که خودگون شی بییه و مو ره بُرو بُبره.“ ۳۸عسکرا امی تورا ره دَ حُکمرانا رَسَند. وختی اُونا شِنِید که پولُس و سِیلاس رُومی اَسته، غَدر ترس خورد ۳۹و اَمَده ازوا عُذر خاهی کد و اُونا ره بُرو اَوُرده ازوا خاهِش کد که شار ره ایله کنه. ۴۰وختی اُونا از بَندی‌خانه بُر شُد، اُونا دَ خانِه لِیدیه رفته بِرارای ایماندار ره دِید و اُونا ره تشوِیق کده ازُونجی رفت.