۱مگم یگ نفر دَ نامِ حنانیا قد خاتُون خُو سَفِیره یگ ٹوٹه زمی ره سَودا کده ۲یگ مِقدار پَیسِه شی ره دَ مشوَرِه خاتُون خُو نِگاه کد و باقی مَندِه شی ره اَوُرده دَ پیشِ پای رسُولا ایشت. ۳اوخته پِترُس گُفت: ”حنانیا، چرا ایشتی شَیطو دَ دِل تُو جای بِگِیره تا دَ روح اُلقُدس دروغ بُگی و یگ مِقدار پَیسِه زمی ره نِگاه کنی؟ ۴دَ غَیتِیکه زمی سَودا نَشُده بُود، آیا مالِ خود تُو نَبُود؟ و بعد ازُو که سَودا شُد، آیا اِختیارِ پَیسِه شی ره نَدَشتی؟ پس چرا اِی چِیزا ره دَ دِل خُو جای دَدی؟ تُو تنها دَز مو دروغ نَگُفتی، بَلکِه دَ خُدا ام دروغ گُفتی.“ ۵امی که حنانیا اِی گپا ره شِنِید، اُو دَ زمی اُفتَد و دَم شی بُر شُد. و تمامِ کسای که دَ بارِه امزی واقِعه شِنِید غَدر ترسِ کٹه دَ بَلِه ازوا قرار گِرِفت. ۶بعد ازُو جوانا باله شُده اُو ره دَ کفن پیچ کد و دَ بُرو بُرده دَفن کد.
۷تقرِیباً سِه ساعت بعد خاتُون شی که ازی واقِعه بےخبر بُود، دَ اُونجی اَمَد. ۸پِترُس ازُو پُرسِید: ”دَز مه بُگی، آیا شُمو زمِین خُو ره واقعاً دَمزی قِیمَت سَودا کدِید؟“ اُو گُفت: ”اَرے، دَمزی قِیمَت.“ ۹پِترُس دَزُو گُفت: ”چِطور شُمو یگدِست شُدِید تا روحِ خُداوند ره آزمایش کُنِید؟ اونه، کسای که شُوی تُو ره دَفن کده، پایای ازوا دَ دانِ درگه رسِیده و اُونا تُو ره ام مُوبَره.“ ۱۰دَ امزُو لَحظه اُو ام دَ پیشِ پای پِترُس چَپه شُده مُرد. وختِیکه جوانا داخِلِ خانه شُد، دِید که اُو ام مُرده. پس جِنازِه شی ره بُرده دَ پالُوی شُوی شی دَفن کد. ۱۱تمامِ جماعتِ ایماندارا و کسای که دَ بارِه امزی واقِعه ها شِنِید، دَ بَلِه ازوا غَدر ترسِ کٹه قرار گِرِفت.
۱۲غَدر مُعجزه ها و چِیزای عجِیب دَ وسِیلِه رسُولا دَ مینکلِ مردُم انجام دَده مُوشُد و تمامِ ایماندارا دَوامدار دَ «بَرَندِه سُلَیمان» جَم مُوشُد. ۱۳مگم هیچ کسِ دِیگه غَیر از ایماندارا جُراَت نَدَشت که قد رسُولا یگجای شُنه، لیکِن مردُم اُونا ره غَدر اِحتِرام مُوکد. ۱۴ولے بازَم تِعدادِ کَلونِ مَردا و خاتُونو دَ جَمِ ایماندارای مَولا عیسیٰ اِضافه شُده مورَفت. ۱۵کار دَ جای رسِید که مردُم ناجورای خُو ره دَ کُوچه ها میوُرد و دَ بَلِه چارپایی ها و توشَکا میایشت تا وختِیکه پِترُس تیر شُنه حدِ اقل سایِه شی دَ بَلِه یَگونِ ازوا بُفته و اُونا شفا پَیدا کُنه. ۱۶امچُنان جمعیَتِ کٹِه مردُم از آغِیلای اَطرافِ اورُشَلیم جَم مُوشُد و ناجورا و جِندی های خُو ره میوُرد و پگِ ازوا شفا پَیدا مُوکد.
۱۷مگم پیشوای بُزُرگ و همدِستای شی که از فِرقِه صدُوقیا بُود، از حَسَد دَ جوش اَمَد ۱۸و رسُولا ره دِستگِیر کده دَ بَندی خانِه عُمُومی اَندخت. ۱۹لیکِن دَ امزُو شاو ملایکِه خُداوند درگه های بَندی‌خانه ره واز کد و اُونا ره بُر کده گُفت: ۲۰”دَ خانِه خُدا بورِید و دَ اُونجی ایسته شُده تمامِ پَیغامِ امزی زِندگی نَو ره مُکَمَل دَ مردُم اِعلان کُنِید.“ ۲۱اُونا امی تورا ره شِنِید و صَباح‌گاه دَ خانِه خُدا داخِل شُده دَ تعلِیم دَدو شُروع کد.
وختِیکه پیشوای بُزُرگ قد تمامِ دار-و-دِستِه خُو جَم شُد و اُونا پگِ اعضای شورای یهُود و رِیش سفیدای بَنی اِسرائیل ره کُوی کد، اوخته چند نفر ره دَ بَندی‌خانه رَیی کد تا رسُولا ره گِرِفته بیره. ۲۲مگم وختی مامُورا دَ بَندی‌خانه رسِید، اُونا ره دَ اُونجی پَیدا نَتنِست. اوخته مامُورا پس اَمَد و دَزوا خبر دَده گُفت: ۲۳”درگه های بَندی‌خانه مُکَمَل کیب بُود و پَیره‌دارا دَ دَمِ درگه ها پَیره‌داری مُوکد. مگم وختِیکه اُونجی ره واز کدی، هیچ کس ره دَ مَنِه شی پَیدا نَتنِستی.“ ۲۴قومَندانِ مُحافِظِینِ خانِه خُدا و پیشوایونِ عالی مقام امی توره ها ره شِنِید، اُونا لال شُده مَند که ”آخِرِ ازی چی مُوشه؟“ ۲۵دَ امزُو لَحظه یگ نفر خبر اَوُرده گُفت: ”امُو کسای ره که شُمو دَ بَندی‌خانه اَندخته بُودِید، دَ خانِه خُدا ایسته شُده و دَرَو دَ مردُم تعلِیم مِیدیه.“ ۲۶اوخته قومَندان قد پَیره‌دارا رفت و اُونا ره بِدُونِ جَبر-و-سِتَم اَوُرد، چُون اُونا مِیتَرسِید که مردُم اُونا ره بخاطرِ رسُولا سنگسار نَکنه. ۲۷پس اُونا ره اَوُرده دَ پیشِ شورا ایسته کد و پیشوای بُزُرگ ازوا پُرسان کده گُفت: ۲۸”آیا دَز شُمو سخت حُکم نَکدی که دَ اِی نام دِیگه تعلِیم نَدِید؟ لیکِن شُمو تمامِ شارِ اورُشَلیم ره قد تعلِیم خُو پُر کدِید و قَصد دَرِید که خُونِ ازی آدم ره دَ گردونِ ازمو بِندَزِید!“ ۲۹پِترُس و دِیگه رسُولا دَ جوابِ ازوا گُفت: ”مو باید از خُدا اِطاعَت کنی، نَه از اِنسان. ۳۰خُدای بابه‌کَلونای مو امُو عیسیٰ ره که شُمو دَ صلِیب باله کده کُشتِید، دُوباره زِنده کد. ۳۱خُدا اُو ره سربِلند کد و دَ دِستِ راست خُو شَنده سروَر و نِجات دِهِنده تعیِین کد تا دَ قَومِ اِسرائیل فرصت بِدیه که توبه کُنه و گُناهای شی بخشِیده شُنه. ۳۲مو شاهِدای امزی چِیزا اَستی، امُو رقم که روح اُلقُدس ام شاهِد اَسته و خُدا روح اُلقُدس ره دَ امزُو کسای دَده که از شی اِطاعَت مُوکُنه.“
۳۳اعضای شورا از شِنِیدونِ امزی توره ها دَ سرِ قار اَمَده قَصد کد که اُونا ره بُکُشه. ۳۴لیکِن دَ شورا یگ نفرِ فرِیسی دَ نامِ گَمالائیل که یگ عالِمِ دِین بُود و پگِ مردُم دَزشی کَلو اِحتِرام دَشت، ایسته شُده اَمر کد که رسُولا ره بَلدِه چند لَحظه دَ بُرو بُر کُنه. ۳۵بعد ازُو دَ نفرای شورا گُفت: ”او مَردای اِسرائیل، چِیزی ره که شُمو قَصد دَرِید دَ حقِ امزی مَردا انجام بِدِید دَ بارِه شی اِحتیاط کُنِید، ۳۶چراکه چند وخت پیش یگ نفر دَ نامِ تیئُودا باله شُده اِدعا کد که ’ما آدمِ بُزُرگ اَستُم‘ و تقرِیباً چار صد نفر ام پَیرَوِ ازُو شُد؛ لیکِن خود شی کُشته شُد و پَیرَوای شی تِیت‌پَرَک شُد و اُو دَ هیچ برابر شُد. ۳۷بعد ازُو، دَ دَورونِ روزای سرشُماری یگ شخص دَ نامِ یهُودای جلِیلی باله شُد و یگ ڈَل ره رهبری کده شورِش کد. اُو ام کُشته شُد و تمامِ پَیرَوای شی تِیت‌پَرَک شُد. ۳۸و آلی دَز شُمو مُوگُم که دَزی آدما کار نَدَشته بَشِید و اُونا ره ایله کنِید، چُون اگه نَقشه و کارِ ازوا از اِنسان بَشه، خود بَخود ناکام مُوشه. ۳۹لیکِن اگه از طرفِ خُدا بَشه، شُمو نَمِیتَنِید که دَمِ رُوی ازوا ره بِگِیرِید. اِحتیاط کُنِید، نَشُنه که شُمو خود ره قد خُدا دَ جنگ بِندَزِید!“
اُونا پَندِ ازُو ره قبُول کد ۴۰و رسُولا ره اَوُرده قَمچی زَد و اَمر کد که دَ نامِ عیسیٰ دِیگه توره نَگُیه. بعد ازُو اُونا ره ایله کد. ۴۱رسُولا از شورا بُرو بُر شُد و خوشحالی مُوکد، چُون اُونا لایقِ ازی شِنَخته شُد که بخاطرِ نامِ عیسیٰ تَوهِین-و-تحقِیر شُنه. ۴۲اُونا از تعلِیم دَدو دِست نَکشِید، بَلکِه هر روز دَ خانِه خُدا و ام خانه دَ خانه وَعظ مُوکد که عیسیٰ امُو مسیحِ وعده شُده اَسته.