۱پس، ما که بخاطرِ مَولا بَندی اَستُم دَ پیش شُمو زاری مُونُم: شُمو رقمی رفتار کُنِید که لایقِ امزُو دعوَت بَشه که شُمو بَلدِه ازُو کُوی شُدِید. ۲قد فروتنی کامِل و مُلایمت و قد صبر-و-حَوصِله یگدِیگِه خُو ره دَ مُحَبَت تَحَمُل کُنِید؛ ۳و سخت کوشِش کُنِید که اِتحادی ره که دَ وسِیلِه روح دَرِید قد صُلح-و-صفا نِگاه کُنِید: ۴یگ جِسم و یگ روح اَسته، امُو رقم که شُمو ام کُوی شُدِید بَلدِه یگ اُمِید که دَ کُوی شُدون خُو دَرِید؛ ۵یگ مَولا، یگ ایمان، یگ غُسلِ تعمِید؛ ۶ و یگ خُدا که آتِه پگ و از پگ کده باله اَسته و از طرِیقِ پگ و دَ وجُودِ پگ کار مُونه.
۷مگم بَلدِه هر کُدَمِ ازمو مُطابِق دَ اندازِه بخشِشِ مسیح فَیض بخشِیده شُد. ۸امزی خاطر دَ کلامِ خُدا مُوگیه:
”وختِیکه اُو دَ عالمِ باله رفت
اسارَت ره دَ اسِیری بُرد
و بخشِش ها ره بَلدِه آدما بخشِید.“
۹معنیٰ ازی که «اُو باله رفت» چی اَسته، بغَیر ازی که اوّل اُو دَ حِصّه های تاه‌تَرِ زمی ام رفتُد؟ ۱۰پس امُو کسی که تاه رفت، اُو امُو اَسته که باله‌تَر از تمامِ آسمونا رفت تا تمامِ چِیزا ره قد حُضُور خُو پُر کُنه. ۱۱اُو بعضی‌ها ره دَ عِنوانِ رسُول، بعضی‌ها ره دَ عِنوانِ پَیغمبر، بعضی‌ها ره دَ عِنوانِ خوشخبری دِهِنده و بعضی‌ها ره دَ عِنوانِ رهبر و معلِم بخشِید ۱۲تا مُقَدَّسِین ره بَلدِه کارِ خِدمت آماده کُنه یعنی بَلدِه آباد کدونِ جِسمِ مسیح ۱۳تا زمانی که پگ مو دَ اِتفاقِ ایمان و شِنَختونِ باچِه خُدا بِرَسی و دَ ایمان خُو اِنسانِ بالِغ شُنی، دَ اندازِه پُری قامَتِ مسیح. ۱۴پس مو دِیگه باید مِثلِ بچکِیچای نَبَشی که دَ وسِیلِه جلپه های آو اِیسُو-و-اُوسُو بُرده مُوشه و تَوَسُطِ بادِ هر تعلِیم پُف شُده دَ وسِیلِه حِیله-و-مَکرِ مردُم و دَ وسِیلِه فریبِ نَقشه های گُمراه کُنِنده گُمراه مُوشه، ۱۵بَلکِه حقِیقت ره دَ مُحَبَت بیان کُنی و از هر نِگاه دَ امزُو رُشد کُنی که سرِ جِسم اَسته، یعنی دَ مسیح. ۱۶دَ وسِیلِه ازُو تمامِ جِسم قد یگدِیگِه خُو یگجای شُده و دَ وسِیلِه هر مَفصَلی که بَلدِه ازُو آماده شُده نِگاه مُوشه. پس وختِیکه هر عُضو دَ دُرُستی کار کُنه، جِسم ره رُشد مِیدیه تا جِسم خود ره از طرِیقِ مُحَبَت آباد کُنه.
۱۷ما اِی ره مُوگُم و دَ نامِ مَولا تاکِید مُونُم که شُمو دِیگه نَباید رقمی زِندگی کُنِید که مردُمای خُداناشِناس دَ مُطابِقِ فِکرا-و-خیالاتِ باطِل خُو زِندگی مُونه. ۱۸ چُون فِکرای ازوا تِیره-و-ترِیک شُده و اُونا بخاطرِ جهالتی که دَزوا اَسته و بخاطرِ سنگدِلی خُو، از زِندگی که خُدا مُوبخشهمحرُوم شُده. ۱۹اُونا احساس خُو ره از دِست دَده و خود ره تسلِیمِ فِسق-و-فِساد کده تا هر رقم ناپاکی ره حرِیصانه انجام بِدیه.
۲۰لیکِن شُمو امی رقم چِیزا ره دَ بارِه مسیح یاد نَگِرِفتِید، ۲۱اگه واقعاً دَ بارِه مسیح شِنِیدِید و دَ راهِ ازُو مُطابِقِ حقِیقتی که دَ عیسیٰ وجُود دَره تعلِیم دَده شُدِید. ۲۲ شُمو تعلِیم دَده شُدِید تا طرِیقِه زِندگی سابِق خُو، یعنی امُو طبیعتِ کُهنه ره که دَ وسِیلِه خاهِشاتِ نَفسانی فریبِنده فاسِد شُدُد، از خود دُور کُنِید ۲۳و دَ روح و فِکر خُو نَو شُنِید ۲۴و طبیعتِ نَو ره بُپوشِید که دَ عدالت و قُدُوسیَتِ حقِیقی مُطابِقِ اِرادِه خُدا خَلق شُد.
۲۵پس دروغ ره ایله کده هر کس باید قد همسایِه خُو تورِه راست ره بُگیه، چراکه پگ مو اَعضای یگدِیگِه خُو اَستی. ۲۶ وختِیکه قار مُوشِید، گُناه نَکُنِید؛ نَیلِید که آفتَو بِشِینه و قار شُمو باقی بُمَنه. ۲۷دَ اِبلِیس وخت نَدِید. ۲۸دُز باید دِیگه دُزی نَکُنه، بَلکِه قد دِستای خُو زَحمت کشِیده کارِ نیک کُنه تا بِتنه بَلدِه نفرای مُحتاج یَگو چِیز بِدیه. ۲۹هیچ تورِه بَد از دان شُمو بُر نَشُنه، بَلکِه تنها چِیزای فایده‌مند بَلدِه آباد کدونِ دِیگرو دَ مُطابِقِ ضرُورَتِ ازوا گُفته شُنه تا بَلدِه شِنَوِنده ها فَیض بِرسَنه. ۳۰روح اُلقُدسِ خُدا ره که شُمو دَ وسِیلِه ازُو بَلدِه روزِ رستگاری مُهر شُدِید، غَمگی نَکُنِید. ۳۱هر رقم اَوقات تَلخی، قار، غَضَب، غالمَغال، بَدگویی و کِینه ره از خود دُور کُنِید. ۳۲و نِسبَت دَ یگدِیگِه خُو مِهربان و دِلسوز بَشِید و یگدِیگِه خُو ره بُبخشِید، امُو رقم که خُدا ام شُمو ره دَ وسِیلِه مسیح بخشِیده.