۱بعد امزی چِیزا وختِیکه غَضَبِ خشایارشاه تاه شِشت، اُو وَشتی و چِیزی ره که اُو کدُد و تصمِیمی ره که دَ بارِه ازُو گِرِفته شُدُد، یاد مُوکد. ۲اوخته خِدمتگارای پادشاه که اُو ره خِدمت مُوکد گُفت: ” اِجازه بِدی که دُخترونِ خانِه خوشنُمای بَلدِه پادشاه طلب شُنه. ۳و پادشاه بَلدِه ازی کار دَ تمامِ ولایت‌های مَملَکَت خُو مامُورا ره تعیِین کنه تا اُونا تمامِ دُخترونِ خانِه خوشنُمای ره دَ قصرِ شُوش دَ خانِه خاتُونوی پادشاه دَ تَی نظرِ هیگے حاضِرباشِ پادشاه که مسئُولِ خاتُونو اَسته، جم کنه و بَلدِه ازوا اَسبابِ آرایش ام بِدیه. ۴اوخته هر دُختر که دَ نظرِ پادشاه خُوب معلُوم شُد، امُو دَ جای وَشتی مَلِکه شُنه.“اِی توره دَ نظرِ پادشاه خُوب معلُوم شُد و اُو امُو رقم کد.
۵دَ امزُو غَیت یگ نفرِ یهُودی دَ پایتَخت دَ شُوش زِندگی مُوکد که نام شی موردِخای باچِه یائیر، اَولادِه شِمعی اَولادِه قیسِ بِنیامِینی بُود. ۶اُو دَ مینکلِ اسِیرای بُود که از اورُشَلیم قد یِکونیا پادشاهِ یهُودا دَ اسِیری بُرده شُدُد، قد کسای که نِبُوکَدنِصر پادشاهِ بابُل دَ اسِیری بُردُد. ۷موردِخای هَدَساه، یعنی اِستِر ره که دُخترِ کاکای شی بُود، کٹه کدُد، چُون اُو آته و آبه نَدَشت؛ امُو دُختر نُوربَند و خوشنُمای بُود و غَیتِیکه آته و آبِه شی فَوت کدُد، موردِخای اُو ره فرزَندی گِرِفتُد.
۸پس وختِیکه حُکمِ پادشاه و فرمان شی اِعلان شُد و دُخترونِ کَلو دَ قصرِ شُوش دَ تَی نظرِ هیگے جم شُد، اِستِر ام دَ خانِه پادشاه بُرده شُد تا دَ تَی نظرِ هیگے که مسئُولِ خاتُونو بُود، بَشه. ۹امُو دُختر دَ نظرِ ازُو خوش خورد و مَورِدِ لُطف-و-مِهربانی شی قرار گِرِفت. پس اُو دِستی اَسبابِ آرایش و تقسِیمِ خوراک شی ره بَلدِه ازُو آماده کد و هفت بِهترِین کنِیز ره از قصرِ پادشاه بَلدِه ازُو دَد و اُو ره قد کنِیزای شی دَ بِهترِین جای خانِه خاتُونو جای دَد. ۱۰اِستِر قَوم و نَسَب خُو ره بَرمَلا نَکد، چراکه موردِخای دَزُو گوشزَد کدُد که نَگیه. ۱۱موردِخای هر روز دَ پیشِ رُوی حَولی خانِه خاتُونو قَدَم مِیزَد تا از احوالِ اِستِر باخبر شُنه و ام بِدَنه که قد ازُو چِیز کار مُوشه.
۱۲وخت شی رسِید که هر دُختر دَ نوبَت دَ پیشِ خشایارشاه بوره، یعنی بعد از خَتمِ دوازده ماه، چُون دَ مُطابِقِ رَسمِ خاتُونو هر دُختر باید دوازده ماه دَ اُونجی مُوبُود و دَ امزی مُدَت زمانِ آرایشِ ازوا پُوره مُوشُد، که شَش ماه بَلدِه ملِیدونِ روغونِ مُر و شَش ماه ام بَلدِه اِستِفادِه عطرها و اَسبابِ آرایشِ خاتُونو بُود. ۱۳وختی یگ دُختر دَ پیشِ پادشاه مورفت، هر چِیزی که میخاست دَزُو دَده مُوشُد تا قد خُو از خانِه خاتُونو دَ قصرِ پادشاه بُبره. ۱۴اُو دَ وختِ شام داخِل مورفت و صَباح‌گاه دَ خانِه دوّمِ خاتُونو پس میمَد و اِجازه نَدَشت که بسم دَ پیشِ پادشاه بوره، سِوای که خوشِ پادشاه میمَد و پادشاه نام شی ره گِرِفته اُو ره طلب مُوکد. خانِه دوّمِ خاتُونو دَ تَی نظرِ شَعَشغاز حاضِرباشِ پادشاه بُود و اُو مسئُولِ کنِیزای بُود که خاتُونوی پادشاه شُدُد.
۱۵وختی نوبَتِ اِستِر رسِید که دَ پیشِ پادشاه بوره، اُو بغَیر از چِیزای که هیگے حاضِرباشِ پادشاه و مسئُولِ خاتُونو دَزُو گُفتُد، دِیگه چِیز طلب نَکد و هر کس که اِستِر ره مِیدِید دَ نظر شی خوش مُوخورد. اِستِر دُخترِ اَبِیحایل، کاکای موردِخای بُود که موردِخای اُو ره فرزندی گِرِفتُد. ۱۶دَ امزی رقم اِستِر دَ پیشِ خشایارشاه، دَ قصرِ پادشاهی شی دَ ماهِ دَهُم یعنی ماهِ طِبِت، دَ سالِ هفتُمِ حُکمرانی شی اَوُرده شُد. ۱۷پادشاه اِستِر ره از پگِ خاتُونوی دِیگه کده خوش کد و اُو از تمامِ دُخترونِ دِیگه کده مَورِدِ لُطف و مِهربانی شی قرار گِرِفت. پس پادشاه تاجِ شاهانه ره دَ سر شی ایشت و اُو ره دَ جای وَشتی مَلِکه جور کد. ۱۸اوخته پادشاه بَلدِه تمامِ نفرای دَربار و خِدمتگارای خُو یگ مِهمانی کٹه ترتِیب دَد؛ اِی مِهمانی بخاطرِ اِستِر بُود. اُو امچُنان دَ ولایت‌ها رُخصَتی اِعلان کد و قد سَخاوَتِ شاهانه تُحفه‌ها بَخش کد.
۱۹وختی دُخترو بسم جم شُد، موردِخای دَ درگِه پادشاه شِشته بُود. ۲۰اِستِر هنوز ام اَصل-و-نَسَب و قَوم خُو ره بَرمَلا نَکدُد، امُو رقم که موردِخای از گوشِ ازُو کشِیدُد، چُون اِستِر گُفتِه موردِخای ره هنوز ام دَ جای میوُرد، دُرُست رقمِ زمانی که موردِخای اُو ره کٹه مُوکد. ۲۱دَ امزُو زمان دَ حالِیکه موردِخای دَ درگِه پادشاه شِشته بُود، بِگتان و تِرِش دُو نفر از حاضِرباشای پادشاه که مُحافِظِینِ درگِه قصر بُود خَشمگِین شُد و نقشه کشِید که دَ بَلِه خشایارشاه دِست باله کنه. ۲۲لیکِن موردِخای ازی توره باخبر شُد و دَ مَلِکه اِستِر گُفت و اِستِر از زِبونِ موردِخای دَ پادشاه خبر دَد. ۲۳وختی دَ امزی باره تحقِیق شُد، معلُوم شُد که حقِیقت دَره، اوخته هر دُوی ازوا ره دَ دار اَوزو کد و اِی مطلب دَ حُضُورِ پادشاه دَ کِتابِ تَوارِیخ ثَبت شُد.