۱دَ اِبتِدا خُدا آسمونا و زمی ره خَلق کد. ۲زمی خالی و بِدُونِ شکل بُود. زمی پُور از آو بُود و ترِیکی تمام جایها ره گِرِفتُد مگم روحِ خُدا دَ رُوی آو ها دَ حَرکت بُود. ۳و خُدا اَمر کد: ”روشنی شُنه!“ و روشنی شُد. ۴و خُدا دِید که روشنی خُوب اَسته و خُدا روشنی ره از ترِیکی جدا کد. ۵اوخته خُدا روشنی ره «روز» و ترِیکی ره «شاو» نام ایشت. روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ اوّل بُود.
۶و خُدا اَمر کد: ”دَ مینکلِ آو ها خالی‌گاه جور شُنه تا آو ره از آو جدا کنه.“ ۷پس خُدا خالی‌گاه ره جور کد و آوهای زیرِ خالی‌گاه ره از آوهای بَلِه خالی‌گاه جدا کد. ۸و خُدا خالی‌گاه ره «آسمو» نام ایشت. روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ دوّم بُود.
۹و خُدا اَمر کد: ”آوهای زیرِ آسمو دَ یگ جای جَم شُنه تا خُشکی معلُوم شُنه.“ و امی رقم شُد. ۱۰و خُدا خُشکی ره «زمی» و آو های جَم شُده ره «بَحر» نام ایشت؛ و خُدا دِید که خُوب اَسته. ۱۱بعد ازُو خُدا اَمر کد: ”زمی هر رقم نَباتات سَوزدلجی کُنه، یعنی گیاه های دانهتُو دَ مُطابِقِ جِنس خُو و دِرختای میوه که دَ مُطابِقِ جِنس خُو میوه مِیدیه و میوِه شی خسته دَره، دَ رُوی زمی سَوز کُنه.“ و امُو رقم شُد. ۱۲و زمی هر رقم نَباتات سَوزدلجی کد: گیاه های دانهتُو دَ مُطابِقِ جِنس شی و دِرختای میوهتُو که میوه های شی خسته دَشت دَ مُطابِقِ جِنس شی. و خُدا دِید که خُوب اَسته. ۱۳روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ سِوّم بُود.
۱۴و خُدا اَمر کد: ”چِیزای نُورانی دَ خالی‌گاهِ آسمو دَ وجُود بییه تاکه روز ره از شاو جدا کنه و یگ نشانی بَلدِه فصل ها، روز ها و سال ها بَشه ۱۵و امُو نُور ها از خالی‌گاهِ آسمو دَ زمی روشنی بِدیه.“ و امُو رقم شُد: ۱۶خُدا دُو نُورِ بُزُرگ جور کد: نُورِ کٹِه شی ره بَلدِه حُکمرانی دَ بَلِه شاو؛ علاوِه ازی سِتاره ها ره ام جور کد. ۱۷پس خُدا اُونا ره دَ خالی‌گاهِ آسمو جای-دَ-جای کد تاکه دَ زمی روشنَی بِدیه ۱۸و دَ بَلِه روز و شاو حُکمرانی کده روشنَی ره از ترِیکی جدا کُنه. و خُدا دِید که خُوب اَسته. ۱۹روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ چارُم بُود.
۲۰و خُدا اَمر کد: ”آوها از هر رقم زِندهجانِ آوی پُر شُنه و مُرغَکو از بَلِه زمی دَ خالی‌گاهِ آسمو پَر بِزنه.“ ۲۱پس خُدا جاندارای کٹِه بحری و تمامِ زِندهجانای دِیگه ره که دَ آو زِندگی مُوکُنه دَ مُطابِقِ جِنس شی و پگِ مُرغَکوی بالدار ره ام دَ مُطابِقِ جِنس شی خَلق کد. و خُدا دِید که خُوب اَسته. ۲۲و خُدا اُونا ره بَرکت دَده گُفت: ”باروَر شُده کَلو شُنِید و آوهای بَحر ها ره پُر کُنِید و مُرغَکو دَ بَلِه زمی کَلو شُنه!“ ۲۳روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ پَنجُم بُود.
۲۴و خُدا اَمر کد: ”دَ زمی هر رقم زِنده‌جان دَ وجُود بییه: جانوَرای دَرِنده، خزِنده‌گو و چارپایا هر کُدَم شی دَ مُطابِقِ جِنس خُو.“ و امُو رقم شُد. ۲۵پس خُدا چارپایا ره دَ مُطابِقِ جِنس شی، جانوَرای دَرِنده ره دَ مُطابِقِ جِنس شی و پگِ خزِنده‌گونِ زمی ره دَ مُطابِقِ جِنس شی خَلق کد. و خُدا دِید که خُوب اَسته.
۲۶و خُدا گُفت: ”بیِید اِنسان جور کنی تا دَ بَلِه ماهیای دریا، دَ بَلِه مُرغَکوی آسمو، دَ بَلِه حَیوانا و دَ بَلِه تمامِ زمی و دَ بَلِه پگ خزِندَگو که دَ رُوی زمی خَزَک مُونه، حُکمرانی کُنه.“ ۲۷پس خُدا اِنسان ره مِثلِ خود خُو خَلق کد؛ اُو ره مِثلِ خُدا خَلق کد؛ اُونا ره مَرد و زَن خَلق کد. ۲۸و خُدا اُونا ره بَرکت دَد و دَزوا گُفت: ”باروَر شُده کَلو شُنِید و زمی ره پُر کده دَ بَلِه شی حاکِم شُنِید: دَ بَلِه ماهیای دریا، دَ بَلِه مُرغَکوی آسمو و دَ بَلِه پگِ زِندهجانای که دَ رُوی زمی حَرکت مُونه، حُکمرانی کُنِید.“ ۲۹و خُدا گُفت: ”اونه، پگِ گیاه های دانهتُو ره دَ تمامِ رُوی زمی و پگِ دِرختای ره که میوه های خسته‌دار دَره دَز شُمو بَلدِه خوراک دَدیم. ۳۰و تمامِ گیاه های سَوز ره ما دَ تمامِ حَیوانای زمی، دَ پگ مُرغَکوی آسمو و دَ پگِ خزِندَگونِ رُوی زمی که نَفَسِ زِندگی دَره بَلدِه خوراک دَدیم.“ و امُو رقم شُد. ۳۱و خُدا پگِ چِیزای ره که آست کدُد، توخ کد و دِید که کَلو خُوب اَسته. روز بیگاه شُده شاو صَباح شُد؛ اِی روزِ شَشُم بُود.