۱پس یعقُوب سر خُو ره باله کد و دِید که عیسَو قد چار صد نفر مییه. اوخته اُو بچکِیچای خُو ره دَ لیه، راحیل و دُو کنِیز تقسِیم کد. ۲کنِیزا ره قد اَولادای شی پیش، لیه ره قد اَولادای شی دَ پُشتِ ازوا و راحیل ره قد یوسُف دَ آخِر ایشت. ۳و خود شی پیشلونِ ازوا رَیی شُد و خود ره هفت کَرَت دَ زمی خَم کد تا دَ پیشِ بِرار خُو رسِید. ۴مگم عیسَو دَوِیده دَوِیده دَ دَمِ راهِ یعقُوب اَمَد و اُو ره بغل کده خود ره دَ گردون شی اَندخت و رُوی شی ره ماخ کد و هر دُوی شی چخرا کد. ۵وختِیکه عیسَو سر خُو ره باله کد و خاتُونو و بچکِیچا ره دِید اُو پُرسان کد: ”اَمیا که قد تُو اَسته کِی یَه؟“ یعقُوب گُفت: ”اَمیا اَولادای اَسته که خُدا لُطف کده دَ غُلام تُو بخشِیده.“ ۶اوخته کنِیزا قد بچکِیچای خُو نزدِیک شُده دَزُو اِحتِرام کد. ۷بعد ازُو لیه قد اَولادای خُو نزدِیک اَمَده دَزُو اِحتِرام کد و آخِرِکار یوسُف و راحیل ام نزدِیک اَمَده دَزُو اِحتِرام کد. ۸عیسَو گُفت: ”امُو دِسته های که از پیشِ رُوی مه تیر شُد، مقصد تُو ازوا چی اَسته؟“ یعقُوب گُفت: ” اُونا ره رَیی کدُم تا نظرِ لُطفِ بادار مه دَ بَلِه مه قرار بِگِیره.“ ۹و عیسَو گُفت: ”بِرار مه، ما غَدر کَلو دَرُم؛ هر چِیزی که دَری، بَلدِه خود خُو نِگاه کُو.“ ۱۰یعقُوب گُفت: ”نَه، لُطفاً قبُول کُو. اگه نظرِ لُطف تُو دَ بَلِه مه اَسته، امی تُحفِه مَره از دِست مه قبُول کُو، چُون دِیدونِ رُوی تُو رقمِ دِیدونِ رُوی خُدا اَسته، چراکه تُو مَره قبُول کدی. ۱۱خاهِش مُونُم، تُحفِه مَره که دَز تُو رَیی شُده قبُول کُو، چراکه خُدا دَ حقِ ازمه مِهربانی کده و ما هر چِیز دَرُم.“ و اُو دَ اندازِه شَلّه شُد که عیسَو قبُول کد. ۱۲اوخته عیسَو گُفت: ” بیه که بوری و دَ راهِ خُو اِدامه بِدی و ما پیش پیش تُو مورُم.“ ۱۳مگم یعقُوب دَزشی گُفت: ”بادار مه مِیدَنه که بچکِیچا چِیقس ناتو اَسته و رمه و گَلِه شِیرتُو ام قد مه اَسته؛ اگه اُونا حتیٰ یگ روز دَ تیزی هَی شُنه، پگ شی از بَین موره! ۱۴پس بادار مه پیش از غُلام خُو حَرکت کُنه و ما مُطابِقِ قَدمِ چارپایای که پیشِ رُوی مه اَسته و مُطابِقِ قَدمِ بچکِیچا آهِسته آهِسته مییُم تاکه پیشِ بادار خُو دَ منطقِه سَعِیر بِرَسُم.“ ۱۵عیسَو گُفت: ”خَی بیل که چند نفرِ امزی کسای ره که قد مه اَسته پیشِ ازتُو بیلُم.“ یعقُوب گُفت: ”چی لازِم دَره؟ فقط نظرِ لُطفِ بادار مه بس اَسته.“ ۱۶و عیسَو دَمزُو روز دَ راهِ خُو رَیی شُده پس دَ سَعِیر رفت. ۱۷لیکِن یعقُوب دَ منطقِه سُوکوت رفت و دَ اُونجی بَلدِه خود خُو خانه آباد کد و بَلدِه چارپایای خُو سایهبان ها جور کد. امزی خاطر اُونجی ره سُوکوت نام ایشت.
۱۸یعقُوب بعد از اَمَدو از فَدان اَرام دَ سلامَتی دَ شارِ شِکیم دَ سرزمِینِ کِنعان رسِید و دَ نزدِیکِ شار خَیمه زَد. ۱۹امُو پَٹی زمی ره که یعقُوب دَزشی خَیمه زَدُد دَ صد سِکِه نُقره از باچه های حَمور، آتِه شِکیم خرِید ۲۰و دَ اُونجی یگ قُربانگاه جور کد و اُو ره «ایل ایلوهے اِسرائیل» نام ایشت.