0:00 / 0:00

اِنجِیلِ عیسیٰ مسیح دَ مُطابِقِ یوحَنّا

بَخشِ ۱۹

۱پس پیلاتُس عیسیٰ ره بُرده قَمچی کُوی کد. ۲و عسکرا از خِمچِه خاردار یگ تاج بافته دَ سر شی ایشت و قَبای دِرازِ اَرغَوانی ره دَ جان شی دَد. ۳اُونا پیش شی اَمَده مُوگُفت: ”درُود دَ پادشاهِ یهُودیا!“ و قد چپات دَ رُوی شی مِیزَد. ۴اوخته پیلاتُس بسم بُرو اَمَده دَزوا گُفت: ”اینه، ما اُو ره دَز شُمو بُرو میرُم تا بِدَنِید که ما هیچ دلِیل بَلدِه محکُوم کدونِ ازُو پَیدا نَتنِستُم.“ ۵پس عیسیٰ تاجِ خاردار و قَبای دِرازِ اَرغَوانی دَ جان شی بُرو اَمَد. پیلاتُس دَزوا گُفت: ”اینه، آدم شُمو!

۶وختِیکه پیشوایونِ عالی مقام و صاحِب مَنصَبا اُو ره دِید، اُونا چِیغ زَده گُفت: ”دَ صلِیب میخکوب کُو، اُو ره دَ صلِیب میخکوب کُو!“ پیلاتُس دَزوا گُفت: ”شُمو اُو ره بُبرِید و دَ صلِیب میخکوب کُنِید، چراکه ما هیچ دَلِیل بَلدِه محکُوم کدونِ ازُو پَیدا نَتنِستُم.“ ۷یهُودیا دَ جوابِ ازُو گُفت: ”مو شریعت دَری و دَ حِسابِ شریعت اُو باید کُشته شُنه، چراکه اُو خود ره باچِه خُدا مُوگه.“ ۸وختِیکه پیلاتُس اِی توره ره شِنِید، زیادتَر ترس خورد. ۹اُو بسم مَنِه قصر دَر اَمَد و دَ عیسیٰ گُفت: ”تُو از کُجا اَستی؟“ مگم عیسیٰ هیچ جواب نَدَد. ۱۰پس پیلاتُس دَزُو گُفت: ”تُو قد ازمه گپ نَمِیزَنی؟ آیا تُو خبر نَدَری که ما قُدرت دَرُم که تُو ره ایله کنُم و ام قُدرت دَرُم که تُو ره دَ سرِ صلِیب بُکُشُم؟“ ۱۱عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”تُو هیچ قُدرت دَ سرِ ازمه نَمِیدَشتی، اگه از باله دَز تُو دَده نَمُوشُد. امزی خاطر کسی که مَره دَز تُو تسلِیم کده، گُناهِ کٹه تَر دَره.“ ۱۲امزُو وخت بعد پیلاتُس کَلو کوشِش کد که اُو ره ایله کُنه، مگم یهُودیا چِیغ زَده مُوگُفت: ”اگه اِی آدم ره ایله کُنی تُو دوستِ قَیصر نِیَستی! هر کسی که خود خُو ره پادشاه بُگیه، اُو مُخالِفِ قَیصر اَسته.“ ۱۳وختِیکه پیلاتُس اِی تورا ره شِنِید، عیسیٰ ره بُرو اَوُرد و خود شی دَ یگ جای دَ نامِ «سنگ فرش» که دَ زِبونِ عِبرانی «جَبّاتا» گُفته مُوشُد، دَ چَوکی قضاوَت شِشت. ۱۴ امُو روز، روزِ تَیاری بَلدِه عِیدِ پِصَح بُود و ساعتِ شَشُمِ روز. پیلاتُس دَ یهُودیا گُفت: ”اینه، پادشاهِ شُمو!“ ۱۵ولے اُونا چِیغ زَده گُفت: ”گُم کُو اُو ره! طَلَعت شی ره گُم کُو! بُبر دَ صلِیب بُکُش!“ پیلاتُس دَزوا گُفت: ”پادشاهِ شُمو ره دَ صلِیب بُکُشُم؟“ پیشوایونِ عالی مقام جواب دَده گُفت: ”مو غَیر از قَیصر دِیگه پادشاه نَدَری.“ ۱۶پس پیلاتُس اُو ره دَزوا تسلِیم کد تا دَ صلِیب میخکوب شُنه.

عیسیٰ دَ صلِیب کُشته مُوشه

اوخته اُونا عیسیٰ ره گِرِفت ​۱۷و اُو صلِیب دَ شانه شی بُرو رفت و طرفِ امزُو جای که «کاسِه سر» گُفته مُوشُد، رَیی شُد. امُو جای ره دَ زِبونِ عِبرانی «گُلگُتا» مُوگُفت. ۱۸اُونا دَمزُو جای عیسیٰ ره دَ صلِیب میخ کوب کد و قد ازُو قَتی دُو نفرِ دِیگه ام بُود، دَ اِی طرف و دَ اُو طرف شی و عیسیٰ دَ مینکلِ ازوا. ۱۹پیلاتُس یگ عِنوان نوِشته کده دَ صلِیب نَصب کد که امِیطور خانده مُوشُد:

”عیسای ناصِری، پادشاهِ یهُودیا.“

۲۰امی عِنوان ره غَدر یهُودیا خاند، چُون امُو جای که عیسیٰ ره دَ صلِیب میخکوب کدُد، دَ شار نزدِیکِ بُود. امُو عِنوان دَ زِبونای عِبرانی، لاتِینی و یونانی نوِشته شُدُد. ۲۱پس پیشوایونِ عالی مقامِ یهُودیا رفته دَ پیلاتُس گُفت: ”پادشاهِ یهُودیا نوِشته نَکُو، بَلکِه نوِشته کُو که ’اِی آدم گُفت: ”ما پادشاهِ یهُودیا اَستُم.“‘“ ۲۲پیلاتُس دَ جوابِ ازوا گُفت: ”چِیزی که نوِشته کدُم، نوِشته کدُم.“

۲۳وختِیکه عسکرا عیسیٰ ره دَ صلِیب میخ کوب کد، اُونا کالای شی ره گِرِفته دَ چار حِصّه تقسِیم کد که دَ هر عسکر یگ حِصّه رسِید. قَبای شی ره ام گِرِفت، ولے اُو بےدَرز بُود و از باله تا دامون دَ یگ تِکه بافته شُدُد. ۲۴پس اُونا قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”بیِید که اِی ره پاره نَکُنی، بَلکِه دَ بَلِه شی پِشک پورته کُنی تا بِنگری که از کِی مُوشه.“ اِی ره گُفت تا نوِشتِه کِتابِ مُقَدَّس پُوره شُنه که مُوگه: ”اُونا کالای مَره دَ مَنِه خُو تقسِیم کد و دَ بَلِه لِباس مه پِشک اَندخت.“ پس عسکرا امی کارا ره کد.

۲۵دَ نزدِیکِ صلِیبِ عیسیٰ اینی کسا ایسته بُود: آبِه عیسیٰ، خوارِ آبِه شی، مریَم خاتُونِ کلوپاس و مریَمِ مَجدَلیه. ۲۶وختِیکه عیسیٰ آبِه خُو ره قد امزُو یارِ دوست-دَشتَنی خُو یگجای ایسته دِید، اُو دَ آبِه خُو گُفت: ”اَی خاتُو، اینه باچِه تُو.“ ۲۷بعد ازُو دَمزُو یار گُفت: ”اینه، آبِه تُو.“ و امزُو ساعت بعد، امُو یار اُو ره دَ خانِه خُو بُرد.

۲۸بعد ازُو عیسیٰ دِید که تمام چِیزا تَکمِیل شُده و بَلدِه ازی که نوِشته های کِتابِ مُقَدَّس پُوره شُنه، اُو گُفت: ”ما تُشنه شُدیم.“ ۲۹دَ اُونجی یگ کُوزه پُر از سِرکِه انگُور بُود. پس اُونا یگ اِسفنج ره دَ مَنِه شی غوٹه کده دَ سرِ یگ نَی بند کد و نزدِیک دان شی بُرد. ۳۰غَیتِیکه سِرکِه انگُور دَ دانِ عیسیٰ رسِید، اُو گُفت: ”خلاص شُد.“ بعد ازُو سر خُو ره تا اَندخت و روحِ خُو ره تسلِیم کد.

۳۱امُو روز، روزِ تَیاری بُود و ازی که یهُودیا نَمیخاست جَسَدا دَ روزِ آرام دَ بَلِه صلِیب بُمَنه، خصُوصاً دَ امزُو روزِ آرام که روزِ بُزُرگِ عِید بُود، اُونا از پیلاتُس خاهِش کد که پایای مَصلُوب‌شُده ها مَیده شُنه تا جَسَدای ازوا بُرده شُنه. ۳۲پس عسکرا اَمَده ام پایای نفرِ اوّل ره و ام پایای نفرِ دوّم ره که قد عیسیٰ یگجای دَ صلِیب میخکوب شُدُد، مَیده کد. ۳۳مگم غَیتِیکه اُونا پیشِ عیسیٰ رسِید و دِید که اُو گاه مُرده، اُونا پایای شی ره مَیده نَکد. ۳۴لیکِن یکی امزُو عسکرا قد نَیزِه خُو دَ بَغل عیسیٰ زَد که دِستی خُون و آو از بغل شی بُر شُد. ۳۵امُو کسی که اِی چِیزا ره دِید، شاهِدی دَد و شاهِدی ازُو راست اَسته. اُو مِیدَنه که اُو حقِیقت ره مُوگه تا شُمو ام باوَر کُنِید. ۳۶امی چِیزا رُخ دَد تا نوِشته های کِتابِ مُقَدَّس پُوره شُنه که مُوگه: ”یگ استُغونِ ازُو ام مَیده نَمُوشه.“ ۳۷و دِیگه نوِشته های کِتابِ مُقَدَّس باز ام مُوگه: ”اُونا سُون امزُو کسی توخ مُونه که اُو ره قد نَیزه زَده.“

۳۸بعد ازی واقِعه ها یوسُف که از شارِ رامه و پَیرَوِ عیسیٰ بُود، ولے از ترسِ یهُودیا تاشَکی پَیرَوی مُوکد، از پیلاتُس خاهِش کد تا دَزُو اِجازه بِدیه که جَسَدِ عیسیٰ ره بُبره و پیلاتُس دَزُو اِجازه دَد. پس اُو اَمَده جَسَدِ عیسیٰ ره بُرد. ۳۹و نِیقودیموس که دَ شُروع یگ شاو پیشِ عیسیٰ اَمدُد، اُو ام اَمَد و مَوادِ خوشبُوی گٹ شُدِه مُر و عود ره که تقرِیباً پَنج سیر بُود، اَوُرد. ۴۰پس اُونا جَسَدِ عیسیٰ ره گِرِفته دَ مُطابِقِ رسم-و-رَواجِ یهُودیا قد مَوادِ خوشبُوی دَ مَنِه کفن پیچ دَد. ۴۱دَمزُو جای که عیسیٰ مَصلُوب شُدُد یگ باغ بُود و دَ مَنِه باغ یگ قبرِ نَو کَنده شُده مَوجُود بُود که تا هنوز هیچ کس دَ اُونجی دَفن نَشُدُد. ۴۲ازی که امُو روز، روزِ تَیاری عِید بَلدِه یهُودیا بُود و قبر ام نزدِیک بُود، اُونا عیسیٰ ره دَ مَنِه امزُو قبرِ غار مانَند ایشت.