۱و اِیطور شُد که دَمزُو روزا از طرفِ آوغوستُس قَیصر حُکم شُد که اَمپراطوری رُوم سرشُماری شُنه. ۲اِی اوّلِین سرشُماری بُود که دَ زمانِ کورینیوس والی سُوریه انجام شُد. ۳و پگِ مردُم دَ منطقِه خُو رفت تا ثَبتِ نام شُنه. ۴امزی خاطر یوسُف ام از آغِیلِ ناصِرِه جلِیلیه دَ یهُودیه دَ شارِ داوُود که بَیت-لَحَم نام دَشت رفت، چراکه اُو از خانَوار و نَبِیرِه داوُود بُود. ۵ اُو رفت تا قد مریَم نامزاد خُو ثَبتِ نام شُنه و مریَم حامِله بُود. ۶وختِیکه اُونا دَ اُونجی بُود، زمانِ زَیدونِ مریَم رسِید ۷و اُو باچِه اوّلباری خُو ره دَ دُنیا اَوُرد. مریَم اُو ره دَ قُنداق پیچ کده دَ آوخور خاوَلجی کد، چراکه بَلدِه ازوا دَ مُسافِر خانه جای نَبُود.
۸دَ امزُو منطقه چوپونو دَ دَشت ها بُود-و-باش دَشت که دَ غَیتِ شاو از رَمِه خُو نِگاهوانی مُوکد. ۹دَمزُو غَیت یگ ملایکِه خُداوند بَلدِه ازوا ظاهِر شُد و شِکوه-و-جلالِ خُداوند گِرداگِردِ ازوا ره روشو کد و اُونا غَدر ترس خورد. ۱۰لیکِن ملایکه دَزوا گُفت: ”نَترسِید؛ اینه، ما دَز شُمو یگ خوشخبری کٹه اَوُردیم که بَلدِه خوشی پگِ مردُم اَسته: ۱۱اِمروز بَلدِه شُمو دَ شارِ داوُود یگ نِجات دِهِنده پَیدا شُده که اُو مسیح و مَولا اَسته. ۱۲نشانی بَلدِه شُمو اِی اَسته که نِلغه ره دَ قُنداق پیچ شُده و دَ مَنِه آوخور پَیدا مُونِید.“
۱۳و بےبلغه قد امزُو ملایکه یگ لشکرِ آسمانی ظاهِر شُد که خُدا ره سِتایش کده مُوگُفت: ۱۴”خُدا ره دَ بِلندترِین جای عالمِ باله جلال باد و دَ رُوی زمی صُلح-و-سلامَتی دَ بَینِ کسای که مَورِدِ لُطفِ خُدا اَسته.“
۱۵وختِیکه ملایکه ها از پیشِ ازوا دَ آسمو رفت، چوپونو قد یگدِیگِه خُو گُفت: ”بیِید که دَ بَیت-لَحَم بوری و امی چِیز ره که رُخ دَده بِنگری، امی چِیز ره که خُداوند مو ره از شی باخبر کده.“ ۱۶پس اُونا دَوِیده دَوِیده رفت و مریَم و یوسُف ره پَیدا کد و نِلغه دَ مَنِه آوخور خاو بُود. ۱۷وختِیکه اُونا نِلغه ره دِید، اُونا بُر شُده تورای ره که دَ بارِه نِلغه دَزوا گُفته شُدُد، تِیت کد. ۱۸و هر کس دَ بارِه چِیزی که چوپونو مُوگُفت مِیشِنِید، حَیرو مُومَند. ۱۹مگم مریَم پگِ امزی تورا ره دَ پیش خُو نِگاه کده دَ بارِه شی دَ دِل خُو فِکر مُوکد. ۲۰اوخته چوپونو پس دَ جای خُو رفت و خُدا ره بخاطرِ تمامِ چِیزای که شِنِیدُد و دِیدُد، حمد-و-ثنا مُوگُفت. چُون امُو رقم که دَزوا گُفته شُدُد، امُو رقم بُود.
۲۱وختِیکه هشت روز پُوره شُد، زمانِ خَتنه شُدونِ نِلغه رسِید و نامِ ازُو عیسیٰ ایشته شُد، امُو نام که ملایکه پیش از قرار گِرِفتون شی دَ رَحمِ مریَم دَ بَلِه ازُو ایشتُد.
۲۲وختِیکه زمانِ پاک شُدونِ ازوا دَ مُطابِق شریعتِ مُوسیٰ رسِید، یوسُف و مریَم نِلغه ره دَ اورُشَلیم اَوُرد تاکه اُو ره دَ خُداوند تقدِیم کنه. ۲۳چُون دَ شریعتِ خُداوند نوِشته شُده: ”هر باچِه اوّلباری که پَیدا مُوشه وَقفِ خُداوند خانده مُوشه.“ ۲۴امچُنان اُونا اَمدُد تا یگ قُربانی دَ مُطابِق چِیزی که دَ شریعتِ خُداوند گُفته شُده تقدِیم کنه، یعنی یگ جوره قُمری یا دُو چُوچِه کَوتر.
۲۵دَمزُو زمان دَ اورُشَلیم یگ شخص دَ نامِ شِمعون زِندگی مُوکد. اُو یگ آدمِ عادِل و پرهیزگار بُود و دَ اِنتِظارِ نِجاتِ اِسرائیل بُود و روح اُلقُدس دَ بَلِه ازُو قرار دَشت. ۲۶روح اُلقُدس بَلدِه ازُو معلُومدار کدُد که تا وختی اُو مسیحِ خُداوند ره نَنگره، نَمُومُره. ۲۷اوخته شِمعون دَ هِدایتِ روح اُلقُدس دَ خانِه خُدا اَمَد و غَیتِیکه یوسُف و مریَم عیسیٰ یعنی نِلغه ره دَ داخِل اَوُرد تا کارای ره که رَسمِ شریعت بُود، بَلدِه شی پُوره کنه، ۲۸شِمعون نِلغه ره دَ بغل خُو گِرِفت و خُدا ره سِتایش کده گُفت:
۲۹”اَی خُداوند، آلی دَ خِدمتگار خُو دَ مُطابِقِ تورِه خُو
اِجازِه رفتو ازی دُنیا ره دَ آرامی مِیدی،
۳۰چراکه چِیمای مه نِجات تُو ره دِید،
۳۱امُو نِجات ره که تُو دَ حُضُورِ تمامِ قَوم ها آماده کدے،
۳۲نُوری ره که بَلدِه مِلَّت ها حقِیقت ره بَرمَلا مُونه
و شِکوه-و-جلالِ قَوم تُو اِسرائیل اَسته.“
۳۳آته و آبِه نِلغه از تورای که دَ بارِه شی گُفته شُد حَیرو مَند. ۳۴اوخته شِمعون اُونا ره بَرکت دَد و دَ آبِه شی مریَم گُفت: ”اینه، اِی نِلغه مُقرَر شُده تا سَبَبِ اُفتَدو و بِلند شُدونِ غَدر کسا دَ اِسرائیل بَشه و یگ نشانی که قد شی مُخالِفَت مُوشه ۳۵تا فِکر های دِلِ غَدر کسا بَرمَلا شُنه؛ و غَم رقمِ شمشیر قلبِ ازتُو ره ام پاره مُونه.“
۳۶دَ اُونجی یگ خاتُو بُود که حَنّا نام دَشت و نَبیه بُود. اُو دُخترِ فنُوئیل از طایفِه آشِیر بُود و غَدر سالخورده شُدُد. اُو بعد از توی خُو مُدَتِ هفت سال قد شُوی خُو زِندگی کدُد ۳۷و بعد ازُو تا سِنِ هشتاد و چار سالَگی بیوه مَندُد. اُو هرگِز از خانِه خُدا دُور نَمُوشُد، بَلکِه شاو و روز قد دُعا و روزه عِبادت مُوکد. ۳۸دَمزُو وخت حَنّا ام دَ پیشِ ازوا اَمَده خُدا ره شُکر کد و دَ بارِه نِلغه قد پگِ کسای که اِنتِظارِ نِجات ره دَ اورُشَلیم مِیکشِید توره گُفت.
۳۹وختی یوسُف و مریَم تمامِ چِیزا ره دَ مُطابِقِ شریعتِ خُداوند دَ جای اَوُرد، اُونا پس دَ جلِیلیه دَ شارِ خودون خُو اَمَد، یعنی دَ ناصِره. ۴۰امُو نِلغه کٹه شُده قَوی شُد. اُو پُر از حِکمت بُود و فَیضِ خُدا دَ بَلِه شی بُود.
۴۱آته و آبِه عیسیٰ هر سال دَ وختِ عِیدِ پِصَح دَ اورُشَلیم مورَفت. ۴۲غَیتِیکه عیسیٰ دوازده ساله شُد، پگِ ازوا مُطابِقِ رَواج خُو بَلدِه عِید دَ اورُشَلیم رفت. ۴۳وختِیکه روزای عِید تیر شُد اُونا پس رَیی شُد، امُو باچه، یعنی عیسیٰ دَ اورُشَلیم مَند، لیکِن آته و آبِه شی ازی توره بےخبر بُود. ۴۴اُونا گُمان مُوکد که عیسیٰ دَ بَینِ قافِله مَوجُود اَسته، امزی خاطر اُونا تقرِیباً یگ روزه راه ره سَفر کد، ولے بعد ازُو دَ بَینِ قَوما و دوستای خُو دَ طلبِ ازُو بُر شُد. ۴۵وختِیکه عیسیٰ ره پَیدا نَتنِست، اُونا بَلدِه پالِیدونِ ازُو پس دَ اورُشَلیم رفت. ۴۶بعد از سِه روز اُو ره دَ خانِه خُدا پَیدا کد که دَ مینکلِ معلِما شِشتُد و دَ تورای ازوا گوش مِیدَد و ازوا سوال مُوکد. ۴۷هر کسی که تورای شی ره گوش مُوکد از پَی بُردو و از جواب های شی حَیرو مُومَند. ۴۸وختِیکه آته و آبِه شی عیسیٰ ره دَ اُونجی دِید تعجُب کد و آبِه شی دَزُو گُفت: ”باچِه مه، تُو چرا اِی کار ره کدی؟ توخ کُو، ما و آتِه تُو پَریشان شُده تُو ره چِیقَس طلب کدے.“
۴۹عیسیٰ دَزوا گُفت: ”چرا شُمو مَره طلب مُوکدِید؟ آیا شُمو نَمِیدَنِستِید که ما باید دَ خانِه آتِه خُو بَشُم؟“ ۵۰لیکِن تورِه ره که دَزوا گُفت اُونا پَی نَبُرد. ۵۱پس اُو قد ازوا رَیی شُد و دَ ناصِره اَمَد و ازوا اِطاعَت مُوکد. و آبِه شی پگِ ازی توره ها ره دَ دِل خُو نِگاه مُوکد. ۵۲عیسیٰ دَ حِکمت و قد-و-قامَت رُشد مُوکد و امچُنان دَ حاصِل کدونِ رضای خُدا و مردُم.