۱دَ سالِ پوزدَهُمِ حُکمرانی تِیبِریُس قَیصر، پُنطیوس پیلاتُس والی ولایتِ یهُودیه بُود؛ هیرودیس حُکمرانِ جلِیلیه، و بِرار شی فِیلِیپُس حُکمرانِ اِیتُوریه و منطقِه تراخونِیتِس بُود؛ لیسانیاس حُکمرانِ آبِیلین بُود ۲و اَنّاس و قَیافا پیشوایونِ بُزُرگ. دَ امزُو غَیت کلامِ خُدا دَ یحییٰ باچِه زِکریا دَ بیابو نازِل شُد. ۳اوخته اُو دَ تمامِ منطقِه گِرد-و-بَرِ دریای اُردُن رفته غُسلِ تعمِید ره اِعلان مُوکد که مردُم توبه کُنه تا گُناهای ازوا بخشِیده شُنه. ۴امُو رقم که دَ کِتابِ توره های اِشعیا نَبی نوِشته شُده:
”آوازِ کسی که دَ بیابو چِیغ زَده مُوگیه:
’راه ره بَلدِه خُداوند آماده کُنِید
و راه‌رَوی شی ره راست-و-سِیده کُنِید،
۵هر قول پُر مُوشه،
هر کوه و تِپه اَوار مُوشه،
راه های کَج راست مُوشه،
و جای های پَخش-و-بِلند یگ برابر مُوشه.
۶و تمامِ بَشر نِجاتِ خُدا ره مِینگره.‘ “
۷اوخته یحییٰ دَ جمعیَتِ مردُمی که بَلدِه غُسلِ تعمِید دَ پیش شی اَمَدُد گُفت: ”او اَولادای تِیرمار! کِی دَز شُمو اَخطار دَد که از غَضَبی که اَمدَنی یَه دُوتا کُنِید؟ ۸پس ثَمری بِدِید که لایقِ توبه بَشه و شُروع کده قد خود خُو نَگِید که، ’اِبراهِیم بابه‌کَلون مو یَه؛‘ چُون ما دَز شُمو مُوگُم که خُدا مِیتنه امزی سنگا بَلدِه اِبراهِیم اَولاده پَیدا کُنه. ۹حتیٰ امی آلی، تیشه دَ رِیشِه دِرختا ایشته شُده؛ پس هر دِرخت که ثَمرِ خُوب نَدیه، قطع شُده دَ آتِش پورته مُوشه.“
۱۰جمعیَتِ مردُم از شی پُرسان کد: ”پس مو چی کار کنی؟“
۱۱یحییٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”کسی که دُو پیرو دَره، قد کسی که هیچ نَدره تقسِیم کُنه؛ و کسی که نان دَره ام امی رقم کُنه.“
۱۲مالیهگِیرا ام بَلدِه غُسلِ تعمِید اَمدُد. اُونا ازُو پُرسان کد: ”اُستاد، مو چِیز کار کنی؟“
۱۳یحییٰ دَزوا گُفت: ”از چِیزی که دَ بَلِه شُمو اَمر شُده، کَلوتر نَگِیرِید.“
۱۴عسکرا ام از شی پُرسان کده گُفت: ”و مو چِیز کار کُنی؟“ اُو دَزوا گُفت: ”از هیچ کس زورگِیری نَکنِید و نَه ام دَ بَلِه کس تُهمَتِ ناحق کُنِید، بَلکِه دَ تَنخای خُو قِناعت کُنِید.“
۱۵دَ حالِیکه مردُم پُر از اُمِید بُود و دَ دِل خُو دَ بارِه یحییٰ چورت مِیزَد که آیا اُو مسیح اَسته یا نَه، ۱۶یحییٰ دَ جوابِ پگِ ازوا گُفت: ”ما شُمو ره قد آو غُسلِ تعمِید مِیدُم، ولے یگ کس مییه که از مه کده قُدرتمَند اَسته و ما حتیٰ لایق شی ره نَدَرُم که بَندِ چپلی شی ره واز کنُم. اُو شُمو ره قد روح اُلقُدس و آتِش تعمِید مِیدیه. ۱۷شاخی ازُو دَ دِست شی اَسته تا خرمونجوی خُو ره پاک کده گندُم ره دَ دَی‌خانِه خُو ذَخِیره کُنه، ولے کاه ره دَ آتِشِ گُل ناشُدَنی دَر مِیدیه.“
۱۸پس یحییٰ قد نصِیحَت های کَلو خوشخبری ره دَ مردُم اِعلان مُوکد. ۱۹لیکِن هیرودیس حُکمران که بخاطرِ هیرودیا خاتُونِ بِرار خُو و بخاطرِ تمامِ شرارَت های دِیگِه که کدُد، از طرفِ یحییٰ سرزنِش شُد، ۲۰اُو اِی ره ام دَ تمامِ شرارَت های خُو اِضافه کد که یحییٰ ره دَ بَندی‌خانه اَندخت.
۲۱ یگ روز وختِیکه تمامِ مردُم غُسلِ تعمِید گِرِفتُد، عیسیٰ ام غُسلِ تعمِید گِرِفت و دَ غَیتِیکه دُعا مُوکد آسمو شَق شُد ۲۲و روح اُلقُدس دَ شکلِ یگ کَوتر دَ بَلِه ازُو نازِل شُد. اوخته یگ آواز از آسمو اَمَده گُفت: ”تُو باچِه دوست-دَشتَنی مه اَستی که از تُو خوش-و-راضی اَستُم.“
۲۳و عیسیٰ تقرِیباً سِی ساله بُود که خِدمت خُو ره شُروع کد. اُو دَ گُمانِ مردُم باچِه یوسُف بُود و یوسُف باچِه ایلی، ۲۴باچِه مَتّات، باچِه لاوی، باچِه مَلکی باچِه ینّای باچِه یوسُف ۲۵باچِه متاتیاس باچِه آموس باچِه ناحُوم باچِه حِسلی باچِه نَجّی ۲۶باچِه مَخَث باچِه متاتیاس باچِه شَمعی باچِه یوسِخ باچِه یُودا ۲۷باچِه یوحَنّا باچِه ریسا باچِه زِروبابِل باچِه شِئَلتِیئیل باچِه نیری ۲۸باچِه مَلکی باچِه اَدّی باچِه قوسام باچِه ایلمادام باچِه عیر ۲۹باچِه یوشِع باچِه اِلعازار باچِه یوریم باچِه مَتّات باچِه لاوی ۳۰باچِه شِمعون باچِه یهُودا باچِه یوسُف باچِه یونان باچِه ایلیاقِیم ۳۱باچِه مَلیا باچِه مینان باچِه مَتّاتا باچِه ناتان باچِه داوُود ۳۲باچِه یسّی باچِه عوبید باچِه بوعَز باچِه سَلمون باچِه نَحشون ۳۳باچِه عمِیناداب باچِه اَرام باچِه حِصرون باچِه فارِص باچِه یهُودا ۳۴باچِه یعقُوب باچِه اِسحاق باچِه اِبراهِیم باچِه تارَح باچِه ناحور ۳۵باچِه سیرُوج باچِه رَعو باچِه فالَج باچِه عِبر باچِه صالَح ۳۶باچِه قَینان باچِه اَرفَکشاد باچِه سام باچِه نوح باچِه لامِک ۳۷باچِه مَتُوشالِح باچِه حَنوخ باچِه یارَد باچِه مَهَلَلایل باچِه قَینان ۳۸باچِه اِنوش باچِه شِیث، باچِه آدم؛ و آدم از خُدا بُود.