۱عیسیٰ پُر از روح اُلقُدس از دریای اُردُن پس اَمَد و دَ وسِیلِه روح اُلقُدس دَ بیابو هِدایت شُد ۲و دَ اُونجی مُدَتِ چِل روز شَیطو اُو ره وَسوَسه کد. اُو دَزی مُدَت هیچ چِیز نَخورد و امُو روزا که آخِر شُد، اُو گُشنه شُد.
۳اوخته اِبلِیس دَزُو گُفت: ”اگه تُو باچِه خُدا اَستی دَ امزی سنگ بُگی که نان جور شُنه.“
۴عیسیٰ دَ جوابِ ازُو گُفت: ” دَ کلامِ خُدا نوِشته شُده که ’اِنسان تنها دَ وسِیلِه نان زِنده نِییه.‘ “
۵بعد ازُو اِبلِیس اُو ره دَ یگ بِلندی بُرده دَ یگ لحظه تمامِ مَملَکَتای دُنیا ره دَزُو نِشو دَد ۶و گُفت: ”پگِ امزی قُدرت ها و شان-و-شَوکتِ ازیا ره دَز تُو مِیدُم، چراکه دَز مه دَده شُده، و ما دَ هر کسی که دِل مه شُنه مِیدُم. ۷پس اگه تُو مَره سَجده کنی پگ شی از تُو مُوشه.“
۸لیکِن عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”نوِشته شُده که، ’خُداوند، خُدای خُو ره سَجده کُو و تنها اُو ره عِبادت کُو!‘“
۹اوخته اِبلِیس اُو ره دَ اورُشَلیم بُرده دَ بِلندی خانِه خُدا ایستَلجی کد و دَزُو گُفت: ”اگه تُو باچِه خُدا اَستی خود ره از اِینجی تا پورته کُو، ۱۰چُون نوِشته شُده که
’اُو دَ بارِه ازتُو دَ ملایکه های خُو حُکم مُونه
تا اُونا از تُو حِفاظت کُنه‘
۱۱و
’اُونا تُو ره دَ دِستای خُو مِیگِیره،
نَشُنه که پای تُو دَ کُدَم سنگ ڈَکه کُنه.‘“
۱۲لیکِن عیسیٰ دَ جواب شی گُفت: ”گُفته شُده که، ’خُداوند، خُدای خُو ره آزمایش نَکُو!‘“
۱۳وختِیکه پگِ وَسوَسه های اِبلِیس تامو شُد اُو تا یگ مُدَت از عیسیٰ دُور شُد.
۱۴و عیسیٰ دَ قُدرتِ روح اُلقُدس پس دَ جلِیلیه اَمَد و خبر دَ بارِه ازُو دَ تمامِ امزُو منطقه تِیت شُد. ۱۵اُو دَ عِبادت خانه های ازوا تعلِیم مِیدَد و پگ اُو ره تعرِیف-و-تَوصِیف مُوکد.
۱۶وختی اُو دَ ناصِره، دَمزُو جای که کٹه شُدُد اَمَد، اُو دَ مُطابِقِ عادت خُو دَ روزِ آرام دَ عِبادت خانه رفت و ایسته شُد که کلامِ خُدا ره بِخانه. ۱۷اوخته طومارِ اِشعیا نَبی دَزُو دَده شُد و اُو طومار ره واز کده امُو جای ره پَیدا کد که نوِشته یَه:
۱۸”روحِ خُداوند دَ بَلِه ازمه قرار دَره،
چراکه اُو مَره مَسَح کده
تا بَلدِه غرِیبا خوشخبری بِدُم.
اُو مَره رَیی کده تا آزادی ره بَلدِه اَسِیرا
و بِینایی ره بَلدِه کورا اِعلان کنُم،
مظلُوما ره از شَرِ ظالِما خلاص کنُم
۱۹و سالِ لُطف-و-مِهربانی خُداوند ره اِعلان کنُم.“
۲۰بعد ازُو طومار ره لوله کده دَ خادِمِ عِبادت خانه دَد و شِشت که وَعظ کنه. تمامِ کسای که دَ مَنِه عِبادت خانه بُود چِیمای خُو ره دَ عیسیٰ دوختُد ۲۱و اُو تورِه خُو ره شُروع کده دَزوا گُفت: ”اِمروز اِی پیشگویی پُوره شُده دَ گوشای شُمو رَسِید.“
۲۲تمامِ مردُم تعرِیف-و-تَوصِیف شی ره مُوکد و از تورای پُرفَیضی که از دان شی بُر مُوشُد حَیرو مَندُد و مُوگُفت: ”آیا اِی باچِه یوسُف نِییه؟“
۲۳عیسیٰ دَزوا گُفت: ”شُمو حتماً اِی مَثَل ره دَ بَلِه ازمه مُوگِید که ’او طبِیب، تُو خود خُو ره شفا بِدی!‘ و ام مُوگِید که ’چِیزای ره که مو شِنِیدے که تُو دَ کَفرناحُوم کدے، دَ اِینجی ام کُو، دَ آغِیلِ خود خُو.‘“ ۲۴و عیسیٰ گُفت: ”ما حقِیقت ره دَز شُمو مُوگُم، هیچ پَیغمبر دَ منطقِه خود خُو قبُول نَشُده. ۲۵و یگ حقِیقت دِیگه ره ام دَز شُمو مُوگُم، دَ دَورونِ اِلیاس پَیغمبر غَدر خاتُونوی بیوه دَ سرزمِینِ اِسرائیل بُود، دَ امزُو غَیتِیکه آسمو سِه و نِیم سال بسته شُده بارِش نَکد و قحطی سخت تمامِ سرزمی ره گِرِفت. ۲۶مگم خُدا اِلیاس ره دَ پیشِ هیچ کُدَم ازوا رَیی نَکد جُز دَ پیشِ یگ خاتُونِ بیوه دَ صَرفَت دَ مُلکِ صَیدون. ۲۷و امی رقم دَ زمانِ اَلِیشع پَیغمبر غَدر نفرای کولی گِرِفته دَ اِسرائیل بُود، ولے هیچ کُدَمِ ازوا پاک نَشُد بَغَیر از نعمانِ سُوریه‌اِی.“
۲۸اوخته تمامِ کسای که دَ مَنِه عِبادت خانه بُود از شِنِیدونِ امزی تورا غَدر قار شُد ۲۹و باله شُده عیسیٰ ره از شار بُر کد و اُو ره دَ شِیخی تِپِه که شارِ ازوا دَ بَلِه شی آباد شُدُد بُرد، تاکه اُو ره از اُونجی تا پورته کنه. ۳۰لیکِن اُو از مینکلِ ازوا تیر شُد و رفت.
۳۱بعد ازُو عیسیٰ تا شُده دَ کَفرناحُوم که یکی از شارای جلِیلیه اَسته رفت، و اُونا ره دَ روزِ آرام دَ عِبادت خانه تعلِیم دَد. ۳۲مردُم از تعلِیم شی حَیرو مَند، چراکه تورای شی پُر قُدرت بُود. ۳۳ دَ امزُو غَیت دَ عِبادت خانه یگ آدمِ جِندی بُود که روحِ ناپاک دَشت و اُو قد آوازِ بِلند چِیغ زَده گُفت: ۳۴”اَی عیسای ناصِری! قد ازمو چی غَرَض دَری؟ آیا اَمَدے که مو ره نابُود کُنی؟ ما تُو ره مینَخشُم که تُو کِی اَستی. تُو امُو مُقَدَّسِ خُدا اَستی.“ ۳۵لیکِن عیسیٰ دَ بَلِه ازُو هَیبَت کده گُفت: ”چُپ بِشی و ازُو بُر شُو!“ اوخته جِن اُو آدم ره دَ پیشِ رُوی ازوا دَ زمی اَندخت و بِدُونِ ازی که دَزُو ضرَر بِرسَنه از شی بُر شُد. ۳۶اُونا پگ شی حَیرَت زَده شُده قد یگدِیگِه خُو مُوگُفت: ”اِی چی رقم توره اَسته؟ اُو قد قُدرت و اِختیار دَ ارواحِ ناپاک حُکم مُونه و اُونا بُر مُوشه.“ ۳۷و خبرِ ازُو دَ هر جای امزُو منطقه تِیت شُد.
۳۸عیسیٰ بعد از بُر شُدو از عِبادت خانه دَ خانِه شِمعون رفت و خُسُرمادرِ شِمعون سخت تَو کدُد. پس اُونا از عیسیٰ خاهِش کد که اُو ره شفا بِدیه. ۳۹اوخته عیسیٰ دَ بَلِه سر شی اَمَده دَ بَلِه تَو هَیبَت کد و تَو اُو ره ایله کد. اُو فَوری باله شُد و دَ خِدمتِ ازوا مَشغُول شُد.
۴۰بعد از آفتَو شِشتو، پگِ کسای که نفرای ناجور دَشت و امُو ناجورا دَ مَرَض های رقم رقم گِرِفتار بُود، اُونا ره دَ پیشِ عیسیٰ اَوُرد و اُو دِستای خُو ره دَ بَلِه هر کُدَمِ ازوا ایشته اُونا ره شفا دَد. ۴۱و جِنیات ام دَ اَمرِ عیسیٰ از غَدر کسا بُر مُوشُد و چِیغ زَده مُوگُفت: ”تُو باچِه خُدا اَستی!“ لیکِن عیسیٰ دَ بَلِه ازوا هَیبَت مُوکد و نَمی‌ایشت که توره بُگیه، چُون جِنیات مِیدَنِست که اُو مسیح اَسته.
۴۲دَ غَیتِ روز واز شُدو عیسیٰ بُر شُده دَ یگ بیابو رفت. اوخته مردُم دَ طلبِ ازُو بُر شُد و غَیتِیکه دَ پیشِ ازُو رسِید، اُونا اُو ره شَلّه شُد که از پیشِ ازوا نَرَوه. ۴۳ولے عیسیٰ دَزوا گُفت: ”ما خوشخبری دَ بارِه پادشاهی خُدا ره دَ دِیگه شارا ام باید اِعلان کنُم، چراکه ما بَلدِه امزی مقصد رَیی شُدیم.“ ۴۴امی رقم اُو دَ عِبادت خانه های یهُودیه تعلِیم مِیدَد.