۱از تَرازُوی غَلَط، خُداوند بَد مُوبَره،
مگم اُو وَزنِ برابر ره دوست دَره.
۲دَ جای که کِبر وجُود دَره شرمِندَگی ام اَسته،
لیکِن حِکمت-و-دانایی نصِیبِ آدمِ خاکسار مُوشه.
۳صداقتِ آدمای نیک اُونا ره رهنُمایی مُونه،
مگم فِریبِ بَدکارا اُونا ره تَباه مُونه.
۴مال-و-دَولت دَ روزِ قیامت بَلدِه اِنسان فایده نَدره،
مگم صداقت-و-عدالت اُو ره از مَرگ نِجات مِیدیه.
۵صداقتِ آدمِ نیک-و-بےعَیب، راهِ شی ره سِیده مُونه،
مگم آدمِ بَدکار از خاطرِ بَدکاری خُو چَپه مُوشه.
۶صداقتِ آدمای نیک اُونا ره نِجات مِیدیه،
لیکِن آدمای فِریبکار دَ دامِ هَوَس های خُو گِرِفتار مُوشه.
۷آدمِ بَدکار وختِیکه مُومُره، اُمِید شی از بَین موره،
و تَوَقُعِ قُدرتمَندا باطِل مُوشه.
۸آدم نیک از سختی-و-مُشکِلات خلاص مُوشه،
مگم آدمِ بَدکار گِرِفتارِ ازوا مُوشه.
۹آدمِ خُدا ناشِناس قد تورِه بَد خُو همسایِه خُو ره تَباه مُونه،
مگم آدمای صادِق از دانایی خُو نِجات پَیدا مُونه.
۱۰از کامیابی آدمای عادِل، تمامِ شار خوشی مُونه،
و از مُردونِ آدمای شرِیر، مردُم از خوشحالی چِیغ مِیزَنه.
۱۱از بَرکتِ مردُمِ راستکار، شار تَرَقی کده باله موره،
مگم از تورِه بَدکارا شار بیرو مُوشه.
۱۲آدمِ بےعقل همسایِه خُو ره حَقِیر حِساب مُونه،
مگم آدمِ دانا زِبون خُو ره مِیگِیره.
۱۳آدمِ چُغُل رازِ دِیگرو ره اِفشا کده موره،
مگم آدمِ بااِعتبار راز ره دَ دِل خُو نِگاه مُونه.
۱۴دَ جای که رهبری-و-مشوَره مَوجُود نَبَشه، مردُم سُقُوط مُونه،
مگم مشوَره دِهِندا که کَلو بَشه، پیروزی-و-سلامَتی پَیدا مُوشه.
۱۵کسی که بَلدِه آدمِ ناشِناس ضامِن شُنه، حتماً نُقصان مِینگره
و کسی که ضمانَتِ کسی ره نَکُنه، اُو محفُوظ مُومَنه.
۱۶خاتُونِ مِهربو صاحِبِ عِزَت-و-اِحتِرام مُوشه،
مگم آدمای زورتُو دارایی ره حاصِل مُونه.
۱۷آدمِ مِهربو دَ خود خُو فایده مِیرسَنه،
مگم آدمِ ظالِم دَ جان خُو ضَرَر.
۱۸آدمِ شرِیر مُزدِ فِریبِنده-و-باطِل ره حاصِل مُونه،
لیکِن آدمی که نیکی ره تِیت مُونه، اُو اَجرِ خُوبی خُو ره مِینگره.
۱۹رقمی که نیکی-و-صداقت اِنسان ره طرفِ زِندگی مُوبَره،
امُو رقم هر کسی که از بَدی پَیرَوی کُنه اُو سُون طرفِ مَرگ رَیی اَسته.
۲۰خُداوند از آدمای کَجرَو-و-بَدنِیَت نَفرَت دَره،
مگم از آدمای نیکُوکار خوش-و-راضی اَسته.
۲۱باوَر کُو که آدمِ بَدکار جَزا مِینگره،
لیکِن اَولادِه آدمای راستکار از جَزا نِجات پَیدا مُونه.
۲۲حَلقِه طِلّایی دَ بِینی خُوک
و نُوربَندی دَ خاتُونِ بےسَلِیقه، بےمعنیٰ یَه.
۲۳آرزوی آدمای نیک اُونا ره دَ خوشبَختی مِیرسَنه،
مگم غَضَبِ خُدا اُمِیدِ بَدکارا ره نابُود مُونه.
۲۴کسی اَسته که سَخاوَتمَندانه مِیدیه و اُو کَلوتَر حاصِل مُوکُنه،
و کسِ دِیگه اَسته که پگ شی ره بَلدِه خود خُو نِگاه مُونه، ولے باز ام مُحتاج مُوشه.
۲۵آدمِ سَخی دَولَتمَند مُوشه،
و کسی که دِیگرو ره سیر آو کُنه، خود شی ام سیر آو مُوشه.
۲۶کسی که غَلّه ره بَلدِه سُود نِگاه مُونه، مردُم اُو ره نالَت مُونه،
مگم بَرکت دَ بَلِه کسی اَسته که غَلّه ره سَودا مُونه.
۲۷کسی که دَ جُستُجوی نیکی بَشه، اُو رِضایَتِ خُدا و بَنده ره حاصِل مُونه،
لیکِن آدمی که دَ پُشتِ بَلا مِیگرده، بَلا دَ سر شی مییه.
۲۸کسی که دَ دارایی خُو تکیه مُونه، اُو ناکام مُوشه،
مگم مردُمِ راستکار مِثلِ بَلگِ دِرخت اَلّی سَوز مُونه.
۲۹آدمی که خانَوادِه خُو ره دَ رَنج-و-زَحمت مِیندَزه، حاصِلِ از اُو شخص باد اَسته،
و آدمِ جاهِل نوکرِ آدمِ دانا مُوشه.
۳۰ثَمر آدمِ نیک مِثلِ دِرخت حَیات اَسته،
و کسی که جانِ دِیگرو ره دَ راهِ راست کش مُونه، اُو دانا یَه.
۳۱اگه آدمِ صادِق اَجر خُو ره دَ اِی دُنیا مِینگره،
پس آدمِ بَدکار و گُناهکار چِیقس کَلوتَر جَزا مِینگره!