۱حمد-و-ثنا دَ خُداوند!
اَی خِدمتگارای خُداوند، حمد-و-ثنا بُگِید،
نامِ خُداوند ره حمد-و-ثنا بُگِید!
۲نامِ خُداوند مُتَبارک باد،
از آلی تا اَبَداُلاباد!
۳از جای بُر شُدونِ آفتَو تا جای شِشتون شی
نامِ خُداوند ره سِتایش کُنِید!
۴خُداوند دَ بَلِه تمامِ مِلَّت ها مُتعال اَسته
و بُزُرگی-و-جلال شی دَ بَلِه آسمونا.
۵کِی رقمِ خُداوند، خُدای مو اَسته
که دَ عالمِ باله شِشته،
۶ رقمِ امزُو که خود ره خَم کده
تا سُون آسمونا و زمی توخ کُنه؟
۷اُو آدمای غرِیب ره از خاک باله مُونه
و مُحتاج ره از کوڈِ خگِشتر رُست مُوکُنه
۸تا اُونا ره قد کٹه-کَلونا بِشَندَنه،
قد کٹه-کَلونای قَوم خُو.
۹اُو خاتُونِ سَنڈه ره صاحِبِ خانَوار جور مُونه،
یگ آبِه خوشحال که بچکِیچای کَلو دَره.
حمد-و-ثنا دَ خُداوند!