زبُور

بَخشِ ۱۵

رضای خُدا بَلدِه ایماندارا

زبُورِ داوُود

۱اَی خُداوند، کِی مِیتَنه که دَ خَیمِه تُو وخت تیر کُنه؟

کِی مِیتَنه که دَ کوهِ مُقَدَّس تُو جای-دَ-جای شُنه؟

۲امُو کسی که رفتار شی بےعَیب بَشه

و عدالت ره دَ جای بیره

و از تَی دِل خُو راست بُگیه؛

۳امُو کسی که قد زِبون خُو غَیبَت نَکُنه

و دَ ھمسایِه خُو بَدی نَرَسَنه

و دَ بَلِه نزدِیکانه های خُو تُهمَت نَکُنه؛

۴امُو کسی که شرِیرو دَ نظر شی خار-و-حقِیر بَشه

ولے کسای ره اِحتِرام کُنه که از خُدا مِیتَرسه

و دَ قَول-و-قَسم خُو ایسته شُنه،

حتیٰ اگه دَ ضَرَر شی ام بَشه؛

۵امُو کسی که پَیسِه خُو ره سرِ سُود نَدیه

و رِشوَت دَ ضِدِ آدمِ بےگُناه نَگِیره.

کسای که امی چِیزا ره دَ جای بیره تا اَبَد از جای خُو تکان نَمُوخوره.