زبُور

بَخشِ ۲۱

شُکرگُزاری و خوشی بَلدِه کومَکِ خُداوند

بَلدِه سردِستِه خانِنده ها. زبُورِ داوُود.

۱اَی خُداوند، پادشاه بخاطرِ قُوَتِ ازتُو خوشی مُونه،

و بخاطرِ نِجاتِ ازتُو بےاندازه خوشحالی مُونه.

۲تُو آرزوی دِلِ ازُو ره پُوره کدی

و درخاستِ دانِ ازُو ره از شی دِریغ نَکدی. سِلاه.

۳تُو قد بَرکتای پِرَیمو دَ دَمِ راهِ شی رفتی

و یگ تاجِ طِلّای خالِص ره دَ سرِ ازُو ایشتی.

۴اُو از تُو زِندگی طلب کد، تُو دَزشی دَدی،

و عُمرِ دِراز ام، تا اَبَداُلاباد.

۵جاه-و-جلالِ ازُو بخاطرِ نِجات تُو بُزُرگ شُده،

و شان و شَوکت ره تُو نصِیبِ ازُو کدی.

۶بَرکت ها ره تا اَبَد تُو دَزُو بخشِیدی

و قد خوشی حُضُور خُو اُو ره خوشحال کدی؛

۷ازی که پادشاه دَ خُداوند تَوَکُل دَره،

اُو بخاطرِ رَحمتِ حضرتِ اعلیٰ از جای خُو تکان نَمُوخوره.

۸دِست تُو پگِ دُشمَنای تُو ره پَیدا مُونه،

دِستِ راست تُو تمامِ کسای ره که از تُو بَد مُوبره دَ چنگ میره.

۹دَ غَیتِ ظهُور خُو اُونا ره رقمِ تنُورِ پُر آتِش جور مُونی.

خُداوند دَ وختِ قار-و-غَضَب خُو اُونا ره از بَین مُوبره و آتِش اُونا ره قُورت مُونه.

۱۰تُو نسلِ ازوا ره از رُوی زمی نابُود مُونی

و اَولادِه ازوا ره از مینکلِ بَنی آدم.

۱۱اگرچِه اُونا دَ ضِد تُو قَصد ھای بَد مُونه

و نَقشه ھای شرِیرانه مِیکشه، اُونا کامیاب نَمُوشه؛

۱۲چُون تُو اُونا ره دُوتَلجی مُونی؛

تُو قد کَمون خُو رُوی های ازوا ره نِشان مِیگِیری.

۱۳اَی خُداوند، دَ وسِیلِه قُوَت خُو مُتعال شُو؛

مو سرُود میخانی و قُدرت تُو ره سِتایش مُونی.