زبُور

بَخشِ ۴۸

دَ وَصفِ خُدا و شارِ پُرشِکوه

سرُود. زبُورِ خانَوارِ قورَح.

۱خُداوند بُزُرگ اَسته و باید کَلو سِتایش شُنه،

دَ شارِ خُدای مو، دَ کوهِ مُقَدَّس شی.

۲ دَ جای قِیل و نُوربَند، که خوشی تمامِ زمی اَسته،

دَ کوهِ صَهیون، دَ بِلندی های صافون،

دَ شارِ پادشاهِ بُزُرگ.

۳دَ مَنِه قصر های ازُو

خُدا دَ عنوانِ پناهگاهِ مُستَحکم معرُوف اَسته.

۴اونه، پادشایو یگدِست شُد

و یگجای پیش اَمَد؛

۵لیکِن وختِیکه شار ره دِید، حَیرو مَند،

اُونا وَحشَت زَده شُد و دُوتا کد.

۶اُونا ره لَرزه گِرِفت

و دَردِ شَدِید، مِثلِ خاتُونی که مِیزَیه.

۷ اَی خُدا، تُو کِشتی ھای بندرِ تَرشِیش ره

دَ وسِیلِه بادِ شَرقی مَیده کدی.

۸امُو رقم که مو شِنِیده بُودی،

امُو رقم قد چِیم خُو دَ شارِ خُداوندِ لشکر ها دِیدی،

دَ شارِ خُدای خُو:

خُدا اُو ره تا اَبَد برقرار نِگاه مُونه. سِلاه.

۹اَی خُدا، مو دَ مَنِه خانِه تُو

دَ بارِه رَحمت تُو فِکر مُونی.

۱۰اَی خُدا، رقمِ نام تُو سِتایش تُو

دَ سراسرِ زمی تِیت مُوشه؛

دِستِ راست تُو پُر از عدالت اَسته.

۱۱بیل که کوهِ صَهیون خوشی کنه

و شارای یهُودا خوشحال بَشه

بخاطرِ قضاوَت های تُو.

۱۲دَ گِردِ صَھیون بِگردِید و دَ چاردَور شی قَدم بِزَنِید

بُرج ھای شی ره حِساب کُنِید.

۱۳سَنگر های بَلِه دیوال شی ره دَ دِل خُو نِگاه کنِید

و قصر های شی ره از نظر خُو تیر کُنِید،

تا بِتنِید دَ نسلِ آینده نَقل کُنِید

۱۴ و بُگِید که اینَمی خُدا اَسته، خُدای مو تا اَبَداُلاباد.

اُو تا دَمِ مَرگ مو، مو ره ھِدایَت مُونه.