زبُور

بَخشِ ۸

شِکوهِ خُداوند و مَنزلَتِ اِنسان

بَلدِه سردِستِه خانِنده ها؛ قد آلِه مُوسِیقی تاردار خانده شُنه؛ زبُورِ داوُود.

۱اَی خُداوند، مَولای مو،

چِیقس پُرشِکوه اَسته نام تُو دَ تمامِ زمی!

تُو بُزُرگی-و-جلال خُو ره دَ بَلِه آسمونا قرار دَدے.

۲از دانِ بچکِیچا و نِلغه‌گو توره گُفته

بخاطرِ مُخالِفِین خُو تادَوِ قُوَت خُو ره ایشتی

تا دُشمو و اِنتِقام گِیرِنده ره چُپ کنی.

۳وختی سُونِ آسمونای تُو توخ مُونُم، سُون کارِ دِستای تُو،

سُون ماهتَو و سِتاره های که قرار دَدے،

۴ مُوگیُم: اِنسان چی اَسته که تُو دَ فِکرِ ازُو اَستی،

و بَنی آدم چی یَه که تُو دَزُو تَوَجُه مُونی؟

۵تُو اُو ره از ملایکه ها کده کم وَری تاه‌تَر خَلق کدی،

و تاجِ جلال و عِزَت ره دَ سر شی ایشتی.

۶اُو ره دَ بَلِه کارای دِست خُو حاکِم جور کدے،

و تمامِ چِیزا ره تَی پای ازُو قرار دَدی:

۷تمامِ گوسپندو و گاوو

و جانوَرای بیابو ره،

۸مُرغَکوی هَوا و ماهیای دریا ره

و تمامِ چِیزای ره که دَ دریا ها دَ حَرکت اَسته.

۹اَی خُداوند، مَولای مو،

چِیقس پُرشِکوه اَسته نام تُو دَ تمامِ زمی!