۱بَلدِه ملایکِه جماعتِ ایماندارای اِفِسُس نوِشته کُو:
امُو کسی که هفت سِتاره دَ دِستِ راست خُو دَره و دَ مینکلِ هفت چِراغدانِ طِلّایی قَدم مِیزَنه اینی تورا ره مُوگیه: ۲’ما از اعمال تُو، از زَحمت و صَبر-و-حَوصِلِه تُو باخبر اَستُم. ما مِیدَنُم که تُو مردُمای شرِیر ره تَحَمُل نَمِیتَنی؛ تُو امُو کسای ره که خود ره رسُول مُوگیه، ولے نِیَسته آزمایش کدی و پَی بُردی که اُونا دروغگوی اَسته. ۳تُو صَبر-و-حَوصِله کدی و بخاطرِ نامِ ازمه سختی ها ره تَحَمُل کدی و مَنده-و-دِلسرد نَشُدی.
۴لیکِن امی یگ شِکایت ره دَ ضِد تُو دَرُم: تُو عِشق-و-علاقِه اوّلی خُو ره ایله کدے. ۵پس دَ یاد خُو بَیرُو که از کُجا اُفتَدے! توبه کُو و امُو اعمال ره انجام بِدی که دَ اوّل انجام مِیدَدی. اگه توبه نَکُنی، ما دَ پیش تُو مییُم و چِراغدان تُو ره از جای شی باله مُونُم. ۶لیکِن امی یگ خُوبی ره دَری که از کارای نِیکولائیان بَد مُوبری، امُو رقم که ما ام بَد مُوبرُم.‘ ۷هر کسی که گوشِ شِنَوا دَره، گوش بِگِیره که روح بَلدِه جماعت های ایماندارا چِیزخیل مُوگیه. هر کسی که پیروز شُنه، ما بَلدِه ازُو حق مِیدیُم که از دِرختِ حَیات که دَ باغِ بِهِشتِ خُدا اَسته، بُخوره.
۸بَلدِه ملایکِه جماعتِ ایماندارای اِسمیرنا نوِشته کُو:
امُو کسی که اوّل و آخِر اَسته، امُو که مُرد و دُوباره زِنده شُد، اینی تورا ره مُوگیه: ۹’ما از مُصِیبت و غرِیبی تُو خبر دَرُم، باوجُودِ که دَولتمَند اَستی! ما از بَدگویی امزُو کسا خبر دَرُم که خود ره یهُودی مُوگیه، ولے یهُودی نِییه، بَلکِه جماعتِ شَیطو اَسته. ۱۰از رَنج-و-عذابی که دَ بَلِه تُو اَمدَنی اَسته، ترس نَخور. باخبر بَش که اِبلِیس بعضی ازشُمو ره دَ بَندی‌خانه مِیندَزه تا آزمایش شُنِید و بَلدِه دَه روز شُمو رَنج-و-عذاب مِینگرِید. لیکِن تا دَمِ مَرگ وفادار بَش و ما تاجِ حَیات ره دَز تُو مِیدیُم.‘ ۱۱هر کسی که گوشِ شِنَوا دَره، گوش بِگِیره که روح بَلدِه جماعت های ایماندارا چِیزخیل مُوگیه. هر کسی که پیروز شُنه، از مرگِ دوّم هیچ ضَرَر نَمِینگره.
۱۲بَلدِه ملایکِه جماعتِ ایماندارای پِرگاموس نوِشته کُو:
امُو کسی که شمشیرِ تیزِ دُو دَم دَره، اینی تورا ره مُوگیه: ۱۳’ما مِیدَنُم که تُو دَ کُجا زِندگی مُونی، دَ جای که تَختِ شَیطو اَسته. ولے باوجُودِ ازی ام تُو دَ نامِ ازمه قایم-و-اُستوار مندے و ایمانی ره که دَز مه دَری اِنکار نَکدے، حتیٰ دَ امزُو روزای که اَنتِیپاس شاهِدِ وفادار مه دَ مینکل شُمو، دَ جایی که شَیطو بُود-و-باش دَره کُشته شُد.
۱۴مگم چند چِیز دَ ضِد تُو دَرُم: تُو دَ اُونجی کسای ره دَری که از تعلِیمِ بِلعام نَبی پَیرَوی مُونه، از تعلِیمِ کسی که بالاق پادشاه ره یاد دَد که دَ دَمِ رُوی بَنی اِسرائیل سنگِ لَخشَندُک بیله تا اُونا از خوراک های که بَلدِه بُت ها قُربانی شُده بُخوره و دَ زِناکاری گِرِفتار شُنه. ۱۵امی رقم تُو بعضی کسای ره ام دَری که از تعلِیمِ نِیکولائیان پَیرَوی مُونه. ۱۶پس توبه کُو! اگه نَه، دَ زُودی دَ پیش تُو مییُم و قد شمشیرِ دان خُو دَ خِلافِ ازوا جنگ مُونُم.‘ ۱۷هر کسی که گوشِ شِنَوا دَره، گوش بِگِیره که روح بَلدِه جماعت های ایماندارا چِیزخیل مُوگیه: هر کسی که پیروز شُنه، ما از «مَنِ» تاشه شُده بَلدِه شی مِیدیُم و ام یگ سنگِ سفید بَلدِه ازُو مِیدیُم که دَ رُوی امزُو سنگ یگ نامِ نَو نوِشته یَه که هیچ کس اُو ره نَمُوفامه بَغَیر از کسی که اُو ره دَ دِست میره.
۱۸بَلدِه ملایکِه جماعتِ ایماندارای تیاتیرا نوِشته کُو:
باچِه خُدا که چِیمای شی رقمِ اَلَنگِه آتِش اَلّی و پایای شی رقمِ برِنجِ جَلا دَدگی اَسته اینی توره ها ره مُوگیه: ۱۹’ما از اعمال تُو، از مُحَبَت، ایمان، خِدمت و صَبر-و-حَوصِلِه تُو خبر دَرُم و مِیدَنُم که کارای آخِر تُو از اوّل کده خُوبتَر اَسته.
۲۰لیکِن امی یگ شِکایت ره دَ ضِد تُو دَرُم: تُو امُو خاتُو ره که ایزابِل نام دَره سر ایله ایشتے، امُو ره که خود ره پَیغمبر مُوگیه و قد تعلِیم خُو خِدمتگارای مَره گُمراه مُونه، تا زِناکاری کُنه و از خوراک های که بَلدِه بُت ها قُربانی شُده، بُخوره. ۲۱ما بَلدِه شی وخت دَدُم که از زِناکاری خُو توبه کُنه، لیکِن اُو نَمیخایه که توبه کُنه. ۲۲اینه، ما اُو ره مِیزَنُم که دَ جاگه بُفته و کسای ره که قد ازُو زِنا مُونه دَ رَنج-و-مُصِیبتِ سخت گِرِفتار مُونُم، سِوای که اُونا از کارای خُو توبه کُنه؛ ۲۳و ما پَیرَوای ازُو ره مِیزَنُم که بُمُره. اوخته تمامِ جماعت های ایماندارا مِیدَنه که ما امُو اَستُم که دِل ها و فِکرا ره کُنج-و-کاو مُونُم و هر کُدَم شُمو ره دَ مُطابِقِ اعمال شُمو اَجر یا جَزا مِیدیُم.
۲۴لیکِن بَلدِه باقی شُمو که دَ تیاتیرا اَستِید، شُمو کسای که اِی تعلِیم ره قبُول نَکدِید و چِیزی ره که «رازِ غَوُجِ شَیطو» گُفته مُوشه یاد نَگِرِفتِید، دَز شُمو مُوگُم که ما کُدَم بارِ دِیگه ره دَ بَلِه شُمو نَمیلُم، ۲۵فقط دَ چِیزی که دَرید محکم بَشِید، تا وختِیکه ما بییُم. ۲۶کسی که پیروز شُنه و کارای مَره تا آخِر دَ جای بیره، اُو ره دَ بَلِه مِلَّت ها قُدرت-و-اِختیار مِیدیُم: ۲۷اُو قد سوٹِه آینی دَ بَلِه ازوا حُکمرانی مُونه و اُونا ره رقمِ کُوزِه گِلی مَیده مَیده مُوکُنه، امُو رقم که ما قُدرت-و-اِختیار ره از آتِه آسمانی یافتُم. ۲۸امچُنان بَلدِه ازُو سِتاره صُبح ره مُوبخشُم.‘ ۲۹هر کسی که گوشِ شِنَوا دَره، گوش بِگِیره که روح بَلدِه جماعت های ایماندارا چِیزخیل مُوگیه.