۱ما دا تاسو ته وئيلى دى چه تاسو به تيندک ونۀ خورئ. ۲هغوئ به تاسو دَ عبادت خانو نه خارج کړى، بلکه داسے وخت راتلُونکے دے چه هر هغه څوک چه تاسو قتلوى نو دا ګُمان به کوى چه ګنى دَ خُدائے خدمت کوى. ۳هغوئ به دا کارُونه ځکه کوى چه نه خو هغوئ پلار پيژنى اَؤ نه ما.
۴ما دا ځکه درته وئيلى دى چه کله چه دَ دے دَ پُوره کيدو وخت راشى نو تاسو زما خبردارے ياد لرئ.
ما تاسو ته دا خبرے اَول ځکه ونۀ کړے چه زَۀ تاسو سره وم، ۵خو اوس زَۀ هغه چا ته روان يم چا چه زَۀ راليږلے يم. په تاسو کښے هيڅوک زما نه دا تپوس نۀ کوى چه تۀ چرته روان يئے؟ ۶خو بیا هُم څهٔ چه ما تاسو ته وئیلی دی دَ هغے به وجه تاسو غمژن شوی يئ ۷خو بيا هم زَۀ تاسو ته رښتيا وايم چه دا ستاسو دَ بهترئ دَ پاره ده چه زَۀ ستاسو نه جُدا کيږم. که چرے زَۀ ستاسو نه لاړ نۀ شم نو مددګار به رانۀ شى اَؤ که چرے زَۀ لاړ شم نو هغه به زَۀ تاسو ته راواستُوم. ۸کله چه هغه راشى نو هغه به دُنيا دَ ګُناه اَؤ دَ صداقت اَؤ اِنصاف په باب کښے ملامته کړى، ۹دَ ګُناه په باب کښے ځکه چه په ما ايمان نۀ راؤړى، ۱۰اَؤ دَ صداقت په باب کښے ځکه چه زَۀ پلار له ځم اَؤ تاسو به مے بيا ونۀ وينئ، ۱۱اَؤ دَ اِنصاف په باب کښے ځکه چه دَ دے دُنيا سردار مُجرم کړے شو.
۱۲نورے هم ډيرے خبرے دى چه تاسو ته مے کړے وئے خو دا به اوس تاسو برداشت کولے نۀ شئ. ۱۳خو کله چه دَ حقيقت رُوح راشى نو هغه به تاسو ته دا ټول حقيقت وښائى ځکه چه هغه به دَ خپله ځانه هيڅ نۀ وائى، خو هغه څۀ به وائى کُوم چه هغه آؤرى اَؤ هغه به تاسو په راتلُونکى واقعاتو خبر کړى. ۱۴هغه به زما جلال ښکاره کوى ځکه چه له ما نه به ئے آخلى اَؤ تاسو به پرے خبر کړى. ۱۵هر څۀ چه دَ پلار دى هغه زما دى اَؤ دغه وجه ده چه ما ووئيل چه له ما نه به ئے آخلى اَؤ تاسو به پرے خبروى.
۱۶لږ ساعت پاتے دے اَؤ بيا به تاسو ما نۀ وينئ اَؤ بيا لږ ساعت پس به تاسو ما ووينئ.
۱۷دَ هغۀ ځنو مُريدانو يو بل ته ووئيل، ”دَ هغۀ دَ دے نه څۀ مطلب دے چه لږ ساعت پاتے دے اَؤ تاسو به بيا ما نۀ وينئ اَؤ بيا لږ ساعت پس به تاسو ما ووينئ؟ اَؤ په دے چه زَۀ خپل پلار له روان يم؟“
۱۸هغوئ وئيل چه ”دَ دے لږ ساعت نه څۀ مطلب دے چه هغه ئے يادوى؟ مُونږ په دے هيڅ نۀ پوهيږُو چه هغه څۀ وائى.“
۱۹عيسىٰ په دے پوهه شو چه هغوئ له ما نه دَ تپوسُونو په طلب دى اَؤ وئے وئيل، ”آيا تاسو په دے بحث کوئ څۀ چه ما ووئيل چه لږ ساعت پاتے دے اَؤ بيا به تاسو ما نۀ وينئ اَؤ بيا لږ ساعت پس به تاسو ما ووينئ؟ ۲۰نو زَۀ تاسو ته رښتيا رښتيا وايم چه تاسو به ژاړئ اَؤ وير به کوئ خو دُنيا به خوشحاله وى. خو سره دَ دے چه تاسو به په غم کښے ډوب يئ خو ستاسو غم به په خوشحالئ بدل شى. ۲۱دَ زيږيدو دَ دړدُونو په وخت خو په ښځه تکليف وى ځکه چه دَ بچى دَ پيدا کيدو وخت راغلے وى، خو کله چه بچے پيدا شى نو دَ هغے سختے په خوشحالئ بدلے شى ځکه چه يو اِنسان په دُنيا کښے وزيږيدو. ۲۲اَؤ تاسو غمژن يئ خو زَۀ به تاسو بيا ووينم اَؤ بيا به تاسو خوشحاله يئ اَؤ هيڅوک به هم ستاسو خوشحالى وانۀ خلى.
۲۳هغه ورځ به تاسو زما په حقله هيڅ پوښتنه نۀ کوئ. رښتيا رښتيا درته وايم، که چرے تاسو زما په نُوم دَ پلار نه چه څۀ وغواړئ نو هغه به ئے درکړى. ۲۴تر اوسَ پورے تاسو زما په نُوم هيڅ نۀ دى غوښتى. وغواړئ اَؤ دربه کړے شى په دے چه ستاسو خوشحالى مُکمله شى
۲۵تر دے خو ما تاسو ته په مِثالُونو خبر کولے، خو وخت راروان دے چه زَۀ به بيا په مِثالُونو کښے خبرے نۀ کوم خو په ډاګه به درته دَ پلار په حقله خبرے کوم. ۲۶کله چه هغه ورځ راشى نو تاسو به زما په نُوم وغواړئ اَؤ زَۀ دا نۀ وايم چه ګنى زَۀ به تاسو دَ پاره پلار ته سوال کوم. ۲۷ځکه چه په پلار تاسو په خپله ګران يئ، ځکه چه زَۀ په تاسو ګران وم اَؤ ايمان مو راوړے دے چه زَۀ دَ خُدائے نه راوتلے يم. ۲۸زَۀ دَ پلار نه راوتلے يم اَؤ دے دُنيا ته راغلے يم اَؤ اوس زَۀ دُنيا بيا پريږدم اَؤ پلار له ځم.“
۲۹دَ هغۀ مُريدانو ووئيل، ”ګوره! تۀ اوس په ډاګه وايئے اَؤ په مِثالُونو کښے نۀ وايئے. ۳۰مُونږ اوس پوهيږُو چه تۀ دَ هر څۀ نه خبر يئے اَؤ دَ تپوسُونو حاجت درنه نِشته. هم په دے وجه زمُونږ دا يقين دے چه تۀ دَ خُدائے نه راوتلے يئے.“
۳۱عيسىٰ جواب ورکړو، ”آيا تاسو اوس يقين لرئ څۀ؟ ۳۲ګورئ وخت راروان دے، بلکه دا راغلے هم دے چه تاسو به ټول خوارۀ وارۀ شئ اَؤ خپلو کورُونو ته به لاړ شئ اَؤ ما به يکى يواځے پريږدئ، خو بيا هم زَۀ يواځے نۀ يم ځکه چه پلار راسره دے. ۳۳ما تاسو ته دا هر څۀ ځکه وئيلى دى چه په ما کښے به ستاسو سلامتيا وى. اَؤ په دُنيا کښے به په تاسو سختے وى خو زړۀ ور شئ ځکه چه زَۀ په دُنيا غالب راغلے يم.“