۱دَ دے خبرو نه پس عيسىٰ دَ خپلو مُريدانو سره بهر ووتو اَؤ دَ قيدرون دَ خوړ نه پورے وتو. هلته يو باغ وو ۲عيسىٰ اَؤ دَ هغۀ مُريدان په کښے ورننوتل. هغه ځائے هم هغه يهوداه ته چه په هغۀ ئے مُخبرى کوله معلُوم وو ځکه چه عيسىٰ به اکثر دَ خپلو مُريدانو سره هلته تلو. ۳نو يهوداه دَ رُومى سپاهيانو يو پلټن دَ مشرانو کاهنانو اَؤ دَ فريسيانو له خوا ليږلى شوى دَ خُدائے دکور محافظان دَ ځان سره واخستل چه ډيوے، مشعلُونه اَؤ وسلے ورسره وے، هغه باغ ته ورغلل. ۴عيسىٰ چه دَ پيښيدُونکو واقعاتو نه خبر وو هغوئ له مخے له راووتو اَؤ تپوس ئے ترے وکړو چه ”تاسو څوک لټوئ؟“
۵هغوئ جواب ورکړو چه ”عيسىٰ ناصرى.“
عيسىٰ ووئيل، ”هغه زَۀ يم.“
هلته په خوا کښے ئے يهوداه مُخبر هم ولاړ وو. ۶کله چه هغۀ ووئيل چه ”هغه زَۀ يم،“ نو هغوئ وروستو شول اَؤ په مزکه پريوتل. ۷عيسىٰ بيا تپوس وکړو، ”دا تاسو څوک لټوئ؟“
هغوئ جواب ورکړو، ”عيسىٰ ناصرى.“
۸بيا عيسىٰ ووئيل، ”ما تاسو ته وئيلى دى چه هغه زَۀ يم. که تاسو ما لټوئ نو دا نور پريږدئ چه ځى.“ ۹دا دَ هغۀ هغه قول پُوره کول وُو چه تا چه څوک ما له راکړى دى دَ هغوئ نه ما يو هم نۀ دے ضائع کړے.
۱۰په دغه وخت کښے شمعُون پطروس خپله تُوره راوويسته اَؤ دَ مشر کاهن په غُلام ئے ګُزار وکړو اَؤ ښى غوږ ئے ترے نه پرے کړو. دَ غُلام نُوم ملخوس وو. ۱۱عيسىٰ پطروس ته ووئيل چه ”خپله تُوره په تيکى کښے کيږده. دا هغه دَ مُصيبت پياله ده چه پلار ما ته راکړے ده، نو زَۀ به دا ولے نۀ څښم؟“
۱۲دَ رُومى سپاهيانو سره دَ هغوئ کماندار اَؤ دَ يهوديانو دَ خُدائے دکور مُحافظانو عيسىٰ ونيولو اَؤ وئے تړلو. ۱۳هغوئ هغه اول حنا ته بوتلو، حنا دَ کيفا سخر وو څوک چه دَ هغه کال دَ پاره مشر کاهن وو. ۱۴کيفا هغه سړے وو چا چه يهوديانو ته دا صلاح ورکړے وه چه دَ دوئ دَ پاره غوره دا ده چه يو سړے دَ ټول اُمت دَ پاره مړ شى.
۱۵شمعُون پطروس اَؤ بل يو مُريد په عيسىٰ پسے وروستو وروستو روان وُو. دَ دغه مُريد دَ مشر کاهن سره پيژندګلى وه اَؤ دَ عيسىٰ سره دَ مشر کاهن غولى ته ورننوتو. ۱۶خو پطروس بهر په دروازه کښے ايسار شو. بيا هغه بل مُريد چه دَ مشر کاهن سره ئے پيژندګلى وه، دوباره بهر ووتو اَؤ په دروازه کښے دَ ولاړے ښځے سره ئے خبرے وکړے اَؤ پطروس ئے دَ ننه کړو. ۱۷په دروازه کښے ولاړے خدمتګارے پطروس ته ووئيل، ”آيا تۀ هم دَ دے سړى مُريد يئے څۀ؟“
هغۀ ووئيل چه ”زَۀ نۀ يم.“
۱۸غُلامانو اَؤ مُحافظانو سکارۀ بل کړى وُو ځکه چه موسم يخ وو اَؤ هغوئ ترے چاپيره ولاړ وُو اَؤ ځان ئے تودولو اَؤ پطروس هم دَ هغوئ سره ولاړ وو اَؤ ځان ئے تودولو.
۱۹مشر کاهن دَ عيسىٰ نه دَ هغۀ دَ مُريدانو اَؤ دَ هغۀ دَ تعليم په حقله تپوس وکړو. ۲۰عيسىٰ جواب ورکړو چه ”ما ټولو خلقو ته په ډاګه خبرے کولے. ما هميشه په عبادت خانو اَؤ دَ خُدائے په کور کښے تعليم ورکړے دے چرته چه ټول يهوديان راغونډيږى اَؤ هيڅ شے مے په پټه نۀ دے وئيلے. ۲۱نو تۀ له ما نه تپوسُونه ولے کوے؟ زما دَ آؤريدُونکو نه تپوس وکړه چه ما هغوئ ته څۀ وئيلى دى، هغوئ ته معلُومه ده چه ما څۀ وئيلى دى.“
۲۲کله چه عيسىٰ دا ووئيل نو يو مُحافظ څوک چه دَ هغۀ په خوا کښے ولاړ وو عيسىٰ ته په مخ څپيړه ورکړه اَؤ وئے وئيل، ”څوک مشر کاهن ته داسے جواب ورکوى څۀ؟“
۲۳عيسىٰ جواب ورکړو، ”که بد مے وئيلى دى نو ګواهى پرے تيره کړه، اَؤ که ښۀ مے وئيلى دى نو دا ګُذار دِ ولے راکړو؟“
۲۴حنا بيا عيسىٰ تړلے مشر کاهن کيفا ته واستولو.
۲۵په دے دوران کښے شمعُون پطروس ولاړ وو اَؤ ځان ئے تودولو، نو نورو تپوس وکړو، ”آيا تۀ هم دَ هغۀ مُريد نۀ يئے څۀ؟“
خو هغۀ اِنکار وکړو اَؤ وئے وئيل چه ”زَۀ نۀ يم.“
۲۶دَ مشر کاهن يو غُلام کُوم چه دَ هغه سړى عزيز وو چه پطروس ترے نه غوږ پرے کړے وو اِصرار وکړو، ”آيا ما تۀ دَ هغۀ سره په باغ کښے نۀ وے ليدلے څۀ؟“
۲۷پطروس بيا اِنکار وکړو، اَؤ هم په دغه وخت کښے چرګ بانګ ووے.
۲۸دَ کيفا نه ئے عيسىٰ دَ رومى حاکم قلا ته بوتلو. اوس خړ سحر وو اَؤ يهوديان په خپله دَ قلا نه بهر ودريدل چه دَ پليتئ نه ځان وساتى دَ دے دَ پاره چه هغوئ دَ فسح خوراک وخورى. ۲۹نو پيلاطوس ورته بهر راووتو اَؤ تپوس ئے وکړو، ”تاسو دَ دے سړی خلاف څهٔ دعویٰ لرئ؟“ ۳۰هغوئ جواب ورکړو، ”که دے چرے مُجرم نۀ وئے نو مُونږ به تا له نۀ وو راوستے.“
۳۱پيلاطوس ووئيل، ”دَئے بوزئ اَؤ دَ خپل شريعت په مُطابق ئے فيصله وکړئ.“
يهوديانو جواب ورکړو چه ”مُونږ سره دَ چا دَ مړ کولو اِختيار نِشته.“ ۳۲اَؤ دغه شان دَ عيسىٰ هغه خبره پُوره شوه چه هغه به په څۀ قِسم مرګ مړ شى.
۳۳پيلاطوس بيا قلا ته ننوتو اَؤ عيسىٰ ئے راوغوښتو. هغۀ تپوس وکړو چه ”تۀ رښتيا دَ يهوديانو بادشاه يئے څۀ؟“
۳۴عيسىٰ ووئيل، ”آيا دا ستا خپل خيال دے اَؤ که بل چا داسے درته وئيلى دى؟“
۳۵پيلاطوس ووئيل، ”زَۀ يهودى يم څۀ؟ ستا خپل قام اَؤ دَ هغوئ مشرانو کاهنانو تۀ ما ته په حواله کړے يئے، تا کړى څۀ دى؟“
۳۶عيسىٰ جواب ورکړو، ”زما بادشاهى دَ دے دُنيا بادشاهى نۀ ده. که چرے زما بادشاهى دَ دے دُنيا وئے، نو زما خادمانو به دَ يهوديانو نه زما دَ بچ کولو دَ پاره دَ هغوئ سره جنګ کړے وو. زما بادشاهى دَ دے دُنيا نۀ ده.“
۳۷پيلاطوس ووئيل، ”بيا خو تۀ بادشاه يئے نو؟“
عيسىٰ جواب ورکړو چه ”هو، زَۀ بادشاه يم ستا دَ خُلے. زَۀ دَ دے دَ پاره پيدا وم اَؤ دَ دے دَ پاره دُنيا ته راغلے يم چه زَۀ دَ حقيقت په باب ګواهى ورکړم اَؤ څوک چه حقيقت خوښوى هغه زما آواز آؤرى.“
۳۸پيلاطوس ووئيل، ”حقيقت څۀ دے؟“
اَؤ دے وئيلو سره هغه بيا يهوديانو ته ورووتو. هغۀ ووئيل چه ”زَۀ دَ خپله لوريه په هغۀ کښے هيڅ خطا نۀ وينم. ۳۹خو ستاسو دا رواج دے چه زَۀ يو قيدى دَ فسح په ورځ ستاسو په وينا آزادوم. آيا تاسو دا غواړئ چه زَۀ دَ يهوديانو بادشاه درته آزاد کړم څۀ؟“
۴۰بيا دَ خلقو چغه راوخته، ”عيسىٰ نه، خو مُونږ برابا غواړو!“ اَؤ برابا يو ډاکُو وو.