۱ اے گپّا بزان، که آهری زمانگان گْرانێن وهدَ کاینت. ۲ مردم وتی جندا دۆستَ دارنت، زردۆست، بَٹاکی، گروناک، زاه و بد کنۆک، پت و ماتئے ناپرمان، ناشُگر، ناپاک، ۳ بێمِهر، پَهِلّ نکنۆک، بُهتام جنۆک، بێداشْت، زالِم، شرّیئے نپرت کنۆک، ۴ درۆهۆک، بێپرواه و پُرکِبرَ بنت و هُدائے بدلا ائیش و نۆشا دۆستَ دارنت. ۵ زاهرا هُداتُرسَ بنت بله هما زۆر و واکا نمنّنت که آیان په راستی هُداتُرسَ کنت. ترا گۆن چُشێن مردمان هچّ کار مبیت.
۶ اِشانی نیاما اَنچێن مردم هست که لۆگانی تها پُترنت و هما جنێنان وتی داما دئورَ دئینت که نِزۆر اَنت و گناها بار اَنت و هر پئیمێن رَدێن واهگانی گُلام اَنت. ۷ چُشێن جنێن مُدام نۆکێن تالیمانی رَندا کپنت، بله هچبر راستیا سرپدَ نبنت.
۸ انچۆ که یَنّیس و یَمبْریس موسّائے هلاپ اَتنت، همے ڈئولا اے رَدێن تالیم دئیۆک هم راستیئے هلاپ اَنت، سلّێن پگر و هئیال و دْرۆگێن ایمانئے واهُند اَنت. ۹ بله اے مردم باز دێما شُتَ نکننت، چێا که هرکَس اِشانی اَهمکیا گندیت، انچۆ که یَنّیس و یَمبْریسئے اَهمکی گِندگ بوت.
۱۰ بله تئو منی بارئوا زانئے، منی سجّهێن تالیم، منی زندئے وڑ و پئیم، منی مکسد، ایمان، سَبر، مِهر و سگّ و برداشتئے بارئوا و ۱۱ هما آزار و سکّی و سۆریانی بارئوا هم زانئے که اَنتاکیَه و اِکۆنیَه و لِستْرَهئے شهران منی سرا کپتنت. من اے آزار سَگّتنت و هُداوندا منا چه اے سجّهێنان نِجات دات. ۱۲ هرکس که ایسّا مَسیهئے راها هُدایی زندے گوازێنگَ لۆٹیت، آزار دئیگَ بیت و ۱۳ بدێن مردم و رد دئیۆک دگران ردَ دئینت و وت ردَ کپنت و رۆچ په رۆچ گَنترَ بنت.
۱۴ بله هما چیزّ که تئو در بُرتگ‌اَنت و ترا آیانی سرا یَکین اِنت، آیان برجاه بدار چێا که تئو زانئے که اے چیزّ تئو چه کُجام مردمان در بُرتگ‌اَنت. ۱۵ ترا سرجمێن پاکێن کتابئے زانت چه گْوانزگا گۆن اِنت. اے کتاب ترا سرپد کرتَ کنت که چۆن ترا ایسّا مَسیهئے سرا ایمانئے برکتا نجاتَ رسیت. ۱۶ پاکێن کتابئے سجّهێن هبر هُدائیگ اَنت که الهامئے شکلا دێمی داتگ‌اَنت. پاکێن کتاب په تالیم دئیگا، په رَدیانی سرپد کنگ و راست کنگا و په پهرێزکاریئے هێل دئیگا پائِدَگمند اِنت ۱۷ تانکه هر هُدادۆست په هر پئیمێن شَرّێن کارا کابِل و تئیار ببیت.