۱ او بےاَگلێن گَلاتیان! کئیا شمارا سِهر کرتگ؟ ایسّا مَسیهئے سَلیب کشّگئے کِسّه گۆن شما اَنچۆ پَکّاییا بئیان کنگ بوت که هر چیزّ پوره شمئے چمّانی دێما زاهر بوت. ۲ من چه شما بَسّ یَکّ چیزّے زانگَ لۆٹان، شمارا پاکێن روه شَریَتئے رندگیریئے سئوَبا رستگ یا وَشّێن مستاگئے اِشکنگ و باوَر کنگئے سئوَبا؟ ۳ همینچک بےاَگل اێت؟ شما وتی سپر، پاکێن روهئے برکتا بندات کرتگ. نون گۆن اِنسانی جُهدا منزلا سر بئیگَ لۆٹێت؟ ۴ شما اینچک سکّی و سۆری مُپت و ناهودَگا کَشِّتگ؟ منا باورَ نکنت. ۵ هما که شمارا پاکێن روهَ بَکشیت و شمارا مۆجزه پێشَ داریت، اے کاران پمێشکا کنت که شَریَتئے رندگیریا کنگا اێت؟ یا پمێشکا که شما وشّێن مستاگا گۆش دارگ و باوَر کنگا اێت؟
۶ اِبراهێما بچارێت، آییا هُدائے سرا باوَر کرت و آییئے اے باوَر په آییا پاکی و پَلگاریے هِساب بوت. ۷ پمێشکا دلجم ببێت، اِبراهێمئے اَسلیگێن چُکّ هما اَنت که ایمانَ کارنت. ۸ پاکێن کتابا پێشگۆیی کرت که هُدا چۆن درکئومان ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیارَ کنت. هُدایا اِبراهێمئے کِرّا وشّێن مِستاگئے جار پێسرا جت، گوشتی: ” دنیائے سجّهێن کئوم تئیی سئوَبا برکتَ گِرنت.“ ۹ گڑا هما که ایمانئے راها زورنت گۆن اِبراهێما هئوار برکتَ گِرنت، هما اِبراهێم که ایمانئے راهی زرتگ.
۱۰ آ که شَریَتی کارانی سرا تئوکلَ کننت، آیانی سرا نالت اِنت. چێا که پاکێن کتابا نبشته اِنت: ”هرکَس که دائِما شَریَتئے کتابئے سجّهێن نِبِشتهانی پابند نه‌اِنت و آیانی سرا کارَ نکنت، آ نالتیے.“ ۱۱ نون اے هبر زاهر اِنت که چه شَریَتئے رندگیریا کَسّ هُدائے بارگاها بێگناه و بێمئیارَ نبیت، چێا که پاکێن کتابَ گوَشیت: ”هما که چه ایمانئے برکتا پاک و پلگار اِنت، هما زندگَ مانیت.“ ۱۲ بله شَریَتئے بُنیاد ایمان نه‌اِنت، اَنچۆ که نبشته اِنت: ”هما که شَریَتئے سرا کارَ کنت، همے کارانی وسیلها زندگَ مانیت.“ ۱۳ هما نالت که مئے سرا اَت، مَسیها وتی سرا زرت و اے ڈئولا مارا چه شَریَتئے نالتا مۆکتی، چێا که نبشته اِنت: ”هرکَس که دارئے سرا دْرَنجگ بوت، نالتیے.“ ۱۴ مَسیها مارا مۆکت که چه آییئے وَسیلها اِبراهێمئے برکت درکئومان سر ببیت و چه ایمانئے راها مارا هما پاکێن روه برسیت که هُدایا کئول کرتگ.
۱۵ براتان! من چه هر رۆچیگێن زندگیا مِسالے دئیان. اِنسانی اَهد و کَرارے هم که گیشّێنگَ بیت، رندا نه کَسے آییا ناکار کرتَ کنت و نه آییئے تها چیزّے گێش کرتَ کنت. ۱۶ نون کئول گۆن اِبراهێما و گۆن اِبراهێمئے نَسل و چُکّا کنگ بوتنت. پاکێن کتابَ نگوشیت که ”گۆن تئیی چُکّان“بزان گۆن بازێنێا. پاکێن کتابَ گوَشیت: ”گۆن تئیی نَسل و پدرێچا“، بِزان گۆن یکّێا و اے مَسیه اِنت. ۱۷ منی هبرئے مکسد اِش اِنت که شَریَت که چار سَد و سی سالا پد آتک، آ اَهد و پئیمانا ناکارَ نکنت که هُدایا چه پێسرا گیشّێنتگ و اے پئیما هُدائے کئولا هم ناکارَ نکنت. ۱۸ اگن میراس شَریَتئے بُنیادا اِنت، گڑا بزان کئولئے بُنیادا نه‌اِنت، بله هُدایا چه وتی رهمتا اے میراس اِبراهێمارا کئولئے بُنیادا داتگ. ۱۹ گڑا شَریَت چێا دئیگ بوتگ؟ شَریَت اِنسانئے ناپرمانیانی سئوَبا دئیَگ بوتگ. پرێشتگان آورت و میانجیگرێن مردمێئے، بزان موسّائے دستا دات و تان هما وهدا کارامَد اَت که هما چُکّ، بزان مَسیه بیئیت که آییئے آیَگئے کئول دئیگ بوتگ‌اَت. ۲۰ نون میانجیگر دو نێمگئے نیاما بیت، بله هُدا یکّے و آییا میانجیگرئے هاجت نه‌اِنت.
۲۱ گڑا شَریَت هُدائے کئولانی هِلاپا اِنت؟ هچبر چُش نه‌اِنت، چێا که اگن اَنچێن شَریَتے دئیگ بوتێن که ابدمانێن زندی دات بکرتێن، گڑا پاکی و پَلگاری الّم شَریَتئے بُنیادا بوتگ‌اَت. ۲۲ بله پاکێن کتابَ گوَشیت که هر اِنسان گناهئے بندیگ اِنت. بسّ ایسّا مَسیهئے سرا باوَر کنگئے سئوَبا واده هما مردمان دئیگَ بیت که مَسیهئے سرا ایمانَ کارنت. ۲۳ بله ایمانئے اے راهئے پچ بئیَگا و پێسر ما شَریَتئے بندیگ اَتێن، بزان تان ایمانئے زاهِر بئیَگا زندانی اَتێن. ۲۴ گڑا، شَریَت مئے سَرپرست بوتگ که مارا تان مَسیها سر بکنت، تانکه ما ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار هِساب ببێن. ۲۵ ایمان که آتکگ، نون ما سَرپرستێئے دستئے چێرا نه‌اێن.
۲۶ شما سجّهێن ایسّا مَسیهئے سرا ایمانئے برکتا هُدائے چُکّ اێت، ۲۷ چێا که شما سجّهێن مَسیهئے ناما پاکشۆدی دئیگ بوتگێت و مَسیهئیگ اێت و نون آ شمئے سِتر اِنت که شما پۆشِتگ. ۲۸ هُدائے کرّا پرک و پێر نێست که شما یَهودی اێت یا درکئوم، گُلام اێت یا آزات، مردێن اێت یا جنێن، چێا که شما سجّهێن ایسّا مَسیهئے برکتا یکّ اێت. ۲۹ اگن شما مَسیهئیگ اێت، گڑا شما اِبراهێمئے پَدرێچ اێت و کئولئے هسابا گۆن ابراهێما هئوار هُدائے میراسا بَهرَمند اێت.