۱ هُداوند مَمرِهئے مزنێن درچکانی نزّیکّا اِبراهێمئے دێما زاهر بوت. نێمرۆچئے ٹاک اَت و اِبراهێم وتی گِدانئے دَپا نِشتگ‌اَت. ۲ اِبراهێما چمّ چِست کرتنت، دیستی که سئے مرد منی نزّیکّا اۆشتاتگ. آییا که دیستنت، چه گِدانئے دپا په اِشتاپی آیانی وشّاتکا شت، په اَدب سَری جَهل کرت و ۳ گوَشتی: ”او منی واجه! منا اِزّت بدئے، چه وتی هِزمتکارا سَر مگوَز و گۆن من بجَلّ. ۴ بِلّ بچکّ په شمئے پادانی شۆدگا کَمّے آپَ کارنت، شما درچکئے چێرا آرام کنێت. ۵ شما که وتی هِزمتکارئے کرّا آتکگێت، بِلّ په شما ورگَ کاران، آپ و تامے بکنێت و رندا دێما برئوێت.“گوَشتِش: ”شَرّ، هرچے که تئو گوَشئے.“ ۶ اِبراهێم اِشتاپ اِشتاپا سارَهئے کِرّا گِدانا شت و گوَشتی: ”زوتّ کن، سئے کیاس شَرّێن آرت بزور، تَرِّش کن و نگن بِپَچ.“ ۷ اِبراهێما وت دێم په گۆرُما مئیدان کرت، شَرّێن پَزّۆرێن گوَسکے دَری چِت و هِزمتکارێا داتی. هِزمتکارا زوتّ اَڈّ کرت. ۸ گڑا شیر و شیلّانچ و پَتکگێن گۆشتی زُرت و آیانی دێما داتنت. آ که ورگا اَتنت، اِبراهێم آیانی کِرّا، درچکئے چێرا اۆشتات.
۹ آیان جُست گپت: ”تئیی لۆگی سارَه کجا اِنت؟“اِبراهێما پَسّئو دات: ”اۆدا گدانئے تها اِنت.“ ۱۰ گڑا چه آیان یکّێا گوَشت: ”آیۆکێن سالا همے وهدا اَلّما تئیی کِرّا پرَ ترّان و تئیی لۆگی سارَها مردێن‌چُکّے گوَرانَ بیت.“سارَه آییئے پُشتی نێمگا، گِدانئے دپا، گۆش دارگا اَت. ۱۱ نون اِبراهێم و سارَه پیر و آجز اَتنت و سارَها جنێنی ماهانَگَ نبوت. ۱۲ گڑا سارَها دلا کَندت و گوَشت: ”من پیر آن و منی واجه آجز اِنت، نون منا چِه وشّی و لِزّتے رَسیت؟“ ۱۳ گڑا هُداوندا گۆن اِبراهێما گوَشت: ”سارَها چێا کندت و گوَشت: ’اے پیرانسَریا، په راستی منا چُکّے بیت؟‘ ۱۴ چُشێن کارے هست که په هُداوندا گران ببیت؟ گیشّتگێن وهدا، دێمی سالا تئیی کِرّا پِرَ ترّان و سارَها مردێن‌چُکّے بیت.“ ۱۵ سارَها تُرست، درۆگی بست و گوَشتی: ”من نکَندِت.“بله هُداوندا گوَشت: ”په راستی تئو کَندت.“
۱۶ اے سئیێن مرد چه اۆدا پاد آتک و راه گِپتنت. دێم په سُدوما چارتِش. اِبراهێم هم شت گۆن که آیان رهادگ بکنت. ۱۷ گڑا هُداوندا گوَشت: ”آ کار که منا کنگی اِنت، چه اِبراهێما چێری بدئیان؟ ۱۸ اِبراهێم اَلّما مزن و زۆرمَندێن کئومے جۆڑَ بیت و آییئے سئوَبا زمینئے سجّهێن کئوم برکتَ گرنت. ۱۹ چێا که من، اِبراهێم در چِتگ که وتی چُکّ و لۆگئے مردمان هُکم بدَنت که چه آییا رَند، په پهرێزکاری و اِنساپ منِ هُداوندئے راها رئوان ببنت تانکه په اِبراهێما هما کارا بکنان که گۆن آییا کئولُن کرتگ.“
۲۰ گڑا هُداوندا گوَشت: ”سُدوم و گُمورَهئے هلاپا پِریاتے چِست اِنت. آیانی گناه همینچک باز اَنت ۲۱ که من جَهلادَ رئوان و چاران بارێن آیانی کرتگێن کار هما پِریاتئے کَدّا باز اَنت که په من سر بوتگ؟ اگن چُش نه‌اِنت، وَه من سهیگَ بان.“ ۲۲ گڑا آ مردان وتی راه تاب دات و دێم په سُدوما شتنت، بله اِبراهێم اَنگت هُداوندئے بارگاها اۆشتۆک اَت. ۲۳ گڑا اِبراهێم نزّیکّ آتک و گوَشتی: ”تئو په راستی پهرێزکارا هم گۆن بدکارا رۆپئے و برئے؟ ۲۴ اگن شهرا پنجاه پهرێزکارێن مردم ببیت، گڑا؟ اَنگت آ شهرا رۆپئے و برئے؟ هما پنجاهێن پهرێزکارانی هاترا آ شهرا نبَکشئے؟ ۲۵ چه تئیی دستا چُشێن کارے مبات که پهرێزکارا گۆن بدکارا هۆر بکُشئے و پهرێزکار و بَدکارا یکّێن چمّا بِچارئے. سجّهێن جهانئے دادرس په هَکّ و اِنساپ کارَ نکنت؟“
۲۶ هُداوندا گوَشت: ”اگن سُدومئے شهرا پنجاه پهرێزکار بگندان، آیانی هاتِرا آ سجّهێن جاگها بَکشان.“ ۲۷ اِبراهێما پَسّئو دات و گوَشت: ”من که هاک و پُرے آن، من نون همینکس دلێر بوتگان که گۆن هُداوندا هبرَ کنان، ۲۸ بله اگن چه پنجاهێن پهرێزکاران پنچ کمّ ببیت، په اے پنچێن مردمانی کمّ بئیگا سجّهێن شهرا تباهَ کنئے؟“هُداوندا پَسّئو دات: ”اگن من چِلّ و پنچ هم بگندان، شهرا تباهَ نکنان.“ ۲۹ اِبراهێما پدا گۆن آییا گوَشت: ”اگن چِلّ ببنت؟“هُداوندا گوَشت: ”همے چِلّێنانی هاترا هم تباهیَ نکنان.“ ۳۰ گڑا گوَشتی: ”او هُداوند! زَهر مَگِراتئے، بله بِلّ که من هبرَ کنان، اگن تهنا سی ببنت؟“هُداوندا پَسّئو دات: ”اگن سی بگندان هم شهرا تباهَ نکنان.“ ۳۱ اِبراهێما گوَشت: ”نون که من دل کرتگ و گۆن تئوِ هُداوندا هبر کنگا آن، اگن اۆدا تهنا بیست ببیت؟“گوَشتی: ”اے بیستێنانی هاترا هم شهرا تباهَ نکنان.“ ۳۲ اِبراهێما گوَشت: ”او هُداوند! زهر مگِراتئے، من اَنگت گپّے کنگَ لۆٹان. اگن اۆدا تهنا ده ببیت، گڑا؟“پَسّئوی ترّێنت: ”آ دهێن مردمانی هاترا هم آ شهرا تباهَ نکنان.“
۳۳ وهدے هُداوندا گۆن اِبراهێما هبر هلاس کرت، چه اۆدا شت و اِبراهێم هم وتی لۆگا پِر ترّت.