زَبور

بهر ۴۸

مئے هُدائے شهر

کۆرهئے چُکّانی زَبور.


۱ هُداوند مزن و ستائے باز لاهک اِنت،

مئے هُدائے شهرئے تها.

آییئے پاکێن کۆه،

۲ سَهیونئے کۆه، زێبا گۆن وتی بُرزیا،

سجّهێن جهانئے شادهی،

شمالئے بُرزترێن بلندی،

مَزَن‌شانێن بادشاهئے شهر اِنت.

۳ هُدا آییئے بُرجان اِنت،

وتا مُهرێن کلاتے پَجّارێنتگی.

۴ بادشاه یکجاه بوتنت و

هۆریا دێما شتنت،

۵ بله اَنچش که شهرِش دیست،

هئیران و هَبَکّه منتنت و تُرسانا جِستنت.

۶ لرزگِش دلا کپت،

دردے ترندێن چۆ که جنێنێئے چِلّگ و زَنکا.

۷ تئو گۆن رۆدراتکی گواتا

تَرْشیشئے بندنئے بۆجیگ پرۆشتنت.

۸ هما دابا که اِشکتگ نون گۆن وتی چمّانَ گندێن،

لشکرانی هُداوندئے شهرئے تها،

مئے هُدائے شهرا

که هُدا تان اَبد پاداریَ کنت. اۆشت...

۹ او هُداوند! تئیی پرستشگاهئے تها

مئے جُهلانکێن پگر و هئیال گۆن تئیی مِهرا اِنت.

۱۰ او هُدا! تئیی نامئے پئیما،

تئیی ستا زمینئے چارێن کُنڈان سرَ بیت.

تئیی راستێن دست اَدل و راستیا پُرّ اِنت.

۱۱ چه تئیی دادرسیا یَهودائے مێتگ شادمان باتنت و

سَهیونئے کۆه شادان.

۱۲ سَهیونا زیارت کنێت، آییئے چاگردا بگردێت و

بُرجان هساب کنێت،

۱۳ آییئے مُهرێن دیوالانی نێمگا شَرّیا هئیال گوَر دئیێت و

سجّهێن کلاتانی بچارێت،

تانکه گۆن نۆکێن نسلا بگوَشێت

۱۴ که هُدا همِش اِنت، مئے هُدا، اَبد تان اَبد،

هما اِنت که تان مرکا مئے رهشۆنَ بیت.