۱ او هاکمان! شمئے بێتئواری نااِنساپی نه‌اِنت؟
مردمانی نیاما په اِنساپ دادرسیَ کنێت؟
۲ اِنّه، وتی دلا بےاَدلیَ سازێت و
شمئے دست زمینا پِتنه پادَ کننت.
۳ بدکاران چه ماتئے لاپا وتی راه گار داتگ و
چه پێدایشا گُمراه و درۆگبند اَنت.
۴ آیان زهرے مان اِنت چُش که مارئے زهرا،
سْیَه‌مارێئے ڈئولا اَنت که گۆشی بستگ‌اَنت و
۵ هچ پئیما وتی دێما په مارگرانی آوازا نترّێنیت،
هرچُنت که اِزم و هنرَ کننت.
۶ او هُدا! اِشانی دنتانان مان دپا پرۆش.
هُداوندا! اے ورناێن شێرانی نێشێن دنتانان چه بُنا در کن.
۷ تچۆکێن آپانی پئیما گار باتنت،
وهدے کمانَ کشّنت تیرِش کُنٹ باتنت و پَد و نشانے مئیلاتنت،
۸ هَلزونئے پئیما که گۆن رئوگا آپَ بیت و
اِشکَند بوتگێن چُکّئے پئیما که هچبر رۆچئے رُژنا نگندیت.
۹ چه اِشیا پێسر که شمئے دێز کُنٹگانی آسا بمارنت، ترّ ببنت یا هُشک،
هُدااِش گار و گُمسار کنات.
۱۰ پهرێزکار، بێرا که گندیت، شادهیَ کنت،
وتی پادان مان بدکارانی هۆنا شۆدیت.
۱۱ مردمَ گوَشنت:
”البت که په پهرێزکارا مُزّے هست،
هُداے هست که زمینئے سرا دادرسیَ کنت.“