۱ چه اے چیزّان و رند من اَنچێن مزنێن تئوارے اِشکت، گوَشئیگا آسمانا سکّێن بلاهێن مُچّیێئے تئوار اَت، گوَشگا اَتنت:
” هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
رَکّێنگ و شئوکت و زۆر مئے هُدائیگ اَنت،
۲ چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت.
آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ
که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگ‌اَت.
هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“
۳ و آیان یکّ رندے پدا گوَشت:
”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
اَبد تان اَبد چه کهبگا دوتّ چستَ بیت.“
۴ پدا بیست و چارێن کماش و چارێن سَهدار دێم په چێر کپتنت. تَهتئے سرا نِشتگێن هُدااِش پرستش کرت، گوَشتِش:
”آمین. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.“
۵ گڑا چه تَهتا تئوارے آتک، گوَشتی:
”مئے هُدائے تئوسیپا بکنێت،
او آییئے سجّهێن هِزمتکاران،
او سجّهێن هُداتُرسان،
کَسان و مزن!“
۶ پدا من اَنچێن تئوار اِشکت که چۆ مزنێن مُچّی و بازێن آپ و تْرندێن گْرندانی تئوارا اَتنت که گوَشتِش:
”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
چێا که مئے پُرواکێن هُداوندێن هُدا هُکمرانیَ کنت.
۷ گَل ببێن و شادهی بکنێن و
هماییا شان و شئوکت بدئیێن،
چێا که گوَرانڈئے سورئے وهد آتکگ و
آییئے بانۆرا وتا تئیار کرتگ.
۸ آییا لیلُمێن، رُژنا و سپاێن گُد،
په گوَرا کنگا دئیگ بوتگ.“
لیلُمێن گُد، هُدائے پَلگارتگێن مردمانی پهرێزکاری اَنت.
۹ پدا پرێشتگا منا گوَشت: ”نبشته کن: بَهتاور اَنت هما که گوَرانڈئے سورئے شاما لۆٹگ بوتگ‌اَنت.“پدا گوَشتی: ”اے هُدائے راستێن هبر اَنت.“
۱۰ نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“
۱۱ من دیست که آسمانئے دپ پَچ اِنت و منی دێما اسپێتێن اسپ و اسپ‌سوارے. اسپ‌سوارئے نام ”وپادار و راست“اَت. په اَدل دادرسیَ کنت و په اَدل جنْگ هم کنت. ۱۲ آییئے چمّ چۆ رۆکێن آسا اَتنت و بازێن تاجے سرا اَتی. آییئے سرگئے سرا نامے نبشته اَت که آییئے جندا اَبێد، دگه کَسّا اے نام نزانت. ۱۳ آییا هۆنا مێنتگێن کباهے گوَرا اَت و نامی ”هُدائے گال“اَت. ۱۴ آسمانی پئوج، هماییئے پُشتا گۆن اَتنت، اسپێتێن اسپان سوار و سپا و اسپێتێن لیلُمێن پۆشاک گوَرا.
۱۵ چه اسپ‌سوارئے دپا تێزێن زهمے در آیگا اِنت تانکه گۆن اِشیا کئومان بجنت و گۆن آسنێن اَساێا آیانی سرا هُکمرانی بکنت. آ، پُرواکێن هُدائے گَزب و هِژمئے شَرابکَشّی هئوزا لَگَت دئیگا اِنت. ۱۶ آییئے کباه و رانئے سرا نامے نبشته اِنت: ”بادشاهانی بادشاه و هُداوندانی هُداوند.“
۱۷ پدا من دیست که پرێشتگے رۆچئے تها اۆشتاتگ. گۆن بُرزێن تئوارێا سجّهێن مُرگانی نێمگا کوکّاری کرت که آسمانئے نیاما بال اَتنت:
”بیاێت و په هُدائے مزنێن شاما مُچّ ببێت،
۱۸ تانکه شما بادشاهانی گۆشت،
سالارانی گۆشت،
پُرواکێن مردمانی گۆشت،
اسپ و اسپ‌سوارانی گۆشت،
سجّهێن مردمانی گۆشت،
آزات و گُلامانی و کَسان و مزنێنانی گۆشتا بوَرێت.“
۱۹ نون من رستر دیست و زمینئے بادشاه و آیانی پئوج هم دیستنت که گۆن اسپ‌سوار و آییئے پئوجا په جنْگا مُچّ بوتگ‌اَتنت. ۲۰ و رستر، هما درۆگێن پئیگمبرئے همراهیا گرگ بوت که رسترئے دێما مۆجزهی پێش داشتگ‌اَت. گۆن اے مۆجزهان، آییا هما رَد داتگ‌اَتنت که رسترئے نشانِش زرتگ‌اَت و آییئے بُتِش سُجده کرتگ‌اَت. دوێن، زندگا هما گوَرما دئور دئیگ بوتگ‌اَتنت که گۆن آس و گۆکُرتا بُن اَت. ۲۱ آ دگه پئوجی گۆن اسپ‌سوارئے زهما که چه آییئے دپا در آیگا اَت کُشگ بوتنت و سجّهێن مُرگان وتا چه آیانی گۆشتا سێرلاپ کرت.