رسالۀ اول پِترُس رسول

توبه نمودن دعوتی از جانب خداوند برای همه ای انسانهای روی زمین است؛ توبه یا بخشش راه را برای برگشت انسان گنهکار بسوی خداوند هموار می‌سازد. توبه ما باید صادقانه و از نهان دل باشد. توبه راهی آشتی با خداوند است.

وقتی یک مرد ازدواج می‌‌‌‌کند، زن خود را طوری دوست داشته و از او مواظبت نماید همان طور که خود را دوست دارد و مواظبت می‌‌‌‌نماید. زیرا هر که زن یا زوجۀ خود را محبّت نماید خویشتن را محبّت می‌‌‌‌‌نماید. پس از ازدواج، زن و شوهر یک تن می‌‌‌‌‌شوند، پس مرد موظف است که همسر خود را مانند بدن خویش محبّت کند. همانطور که هر کس بدن خود را دوست دارد، به همان ترتبیب نیز باید همسر خویش را محبّت نماید. این بهترین ضمانت جهت داشتن یک ازدواج موفق و پیروز می‌‌‌باشد. خدا زن را آفرید تا شوهرش او را دوست داشته و محبت نماید، نه اینکه با او خشونت نماید.

وقتی یک زن و شوهر ایماندار اصول خدا را رعایت می‌‌کنند، نتیجة آن یک ازدواج کتاب مقدسی است. یک ازدواج که بر اساس کتاب مقدس است در تعادلی می‌‌باشد که مسیح سر مرد وزن است. اصل کتاب مقدسی ازدواج در یکی بودن زن و شوهر است که تصویریست از یکی بودن مسیح و کلیسا. وقتی یک زوج زندگی خوب و آرام می‌داشته باشند که نسبت به یکدیگر محبت و احترام داشته باشند.

دو نوع زیبایی و زینت وجود دارد. یکی زینت ظاهری است و دیگری، انسانیت باطنی. خدا به باطن انسانها نظر دارد. انسانیت باطنی فاسد ناشدنی و روح حلیم و آرام است. اینگونه زینت در نزد خدا گرانبهاست. باشد که زنان با ایمان، در جهت زیبا ساختن باطن خود تلاش نمایند. باید دانست که داشتن ظاهر آراسته و زیبا، گناه نیست. پوشیدن لباس کثیف و داشتن ظاهر نامرتب، نشانۀ ایمان یک زن مسیحی نمی‌باشد! یک زن مسیحی باید ظاهری با عفت و با حیا داشته باشد. به همین جهت است که پطرس رسول به زنان مسیحی هم عصر خود می‌‌گوید که مانند زنان بی ایمان لباس نپوشند و مانند آنها آرایش نکنند. زیرا اگر خود را به صورت افراد دنیوی آرایش کنند، باعث جلال خدا نخواهند شد.

وقتی یک مرد ازدواج می‌‌‌‌کند، زن خود را طوری دوست داشته و از او مواظبت نماید همان طور که خود را دوست دارد و مواظبت می‌‌‌‌نماید. زیرا هر که زن یا زوجۀ خود را محبّت نماید خویشتن را محبّت می‌‌‌‌‌نماید. پس از ازدواج، زن و شوهر یک تن می‌‌‌‌‌شوند، پس مرد موظف است که همسر خود را مانند بدن خویش محبّت کند. همانطور که هر کس بدن خود را دوست دارد، به همان ترتبیب نیز باید همسر خویش را محبّت نماید. این بهترین ضمانت جهت داشتن یک ازدواج موفق و پیروز می‌‌‌باشد. خدا زن را آفرید تا شوهرش او را دوست داشته و محبت نماید، نه اینکه با او خشونت نماید.

وقتی یک مرد ازدواج می‌‌‌‌کند، زن خود را طوری دوست داشته و از او مواظبت نماید همان طور که خود را دوست دارد و مواظبت می‌‌‌‌نماید. زیرا هر که زن یا زوجۀ خود را محبّت نماید خویشتن را محبّت می‌‌‌‌‌نماید. پس از ازدواج، زن و شوهر یک تن می‌‌‌‌‌شوند، پس مرد موظف است که همسر خود را مانند بدن خویش محبّت کند. همانطور که هر کس بدن خود را دوست دارد، به همان ترتبیب نیز باید همسر خویش را محبّت نماید. این بهترین ضمانت جهت داشتن یک ازدواج موفق و پیروز می‌‌‌باشد. خدا زن را آفرید تا شوهرش او را دوست داشته و محبت نماید، نه اینکه با او خشونت نماید.

خداوند تمام قسمت آفرینش خود را نیکو نامید، اما ناگهان او گفت که یک چیز نیکو نیست: ”خوب نیست که آدم تنها بماند“. انسانی که او آفریده بود به نحوی کامل نبود؛ او نیاز به یک همدم مناسب داشت. زن به چه مفهومی می‌‌‌توانست یک همدم مناسب باشد؟ اول از اینکه، انسان برای داشتن فرزندانی در آینده، نیاز به همدم داشت. دوم، انسان نیاز به یک هم صحبت و همراه داشت؛ بنابراین، او نیاز به شخصی داشت که به شباهت خودش باشد. سوم ، انسان نیاز به شخصی داشت تا او را کامل کند، و نقص او را برطرف کند. پیش خدا، مرد و زن یک سان است ولی مرد را به یک منظور و زن را به منظور دیگری خلق کرده است.

همانطور که پدر یا مادر، خود را وقف خدمت به فرزندانش می‌‌‌کند، ما نیز باید آماده‌ای وقف خود به دیگران باشیم. یک مسیحی باید همۀ انسانها را دوست بدارد، باید دیگران را به همان نحوی محبت کند که مسیح ما را محبت نمود. کسی که محبت دارد، به دیگران احترام می‌‌‌گذارد و کسی که برادر یا خواهر خود را محبت می‌‌‌کند، عزت و احترام ایشان را حفظ خواهد نمود. باید همیشه دیگران را بهتر از خود بشماریم. اگر به این اصل ساده عمل نماییم، هرگز شقاق و جدایی در بین ما و خانواده‌ها نخواهد بود.

علت محبوبیت مهمانی در میان مردم این است که آنها فرصت پیدا می‌کنند تا با دوستان و اقارب دور هم جمع شوند؛ با بقیه افراد نو آشنایی پیدا کنند و در کنار یکدیگر لذت ببرند. معاشرت مسیحی مفهوم مهی به نام مشارکت دارد که کتاب مقدس به ما می‌گوید که ما فراخوانده شده ایم تا با مسیح مشارکت داشته باشیم. ایمانداران به مسیح اجازه رفتن را به هر گونه مهمانی‌های غیر اخلاقی را ندارند. ایمانداران باید در برابر وسوسه‌ها ایستادگی کند چرا که می‌دانیم همنشین بد شخص خوب را فاسد می‌کند.

وقتی یک زن و شوهر ایماندار اصول خدا را رعایت می‌‌کنند، نتیجة آن یک ازدواج کتاب مقدسی است. یک ازدواج که بر اساس کتاب مقدس است در تعادلی می‌‌باشد که مسیح سر مرد وزن است. اصل کتاب مقدسی ازدواج در یکی بودن زن و شوهر است که تصویریست از یکی بودن مسیح و کلیسا. وقتی یک زوج زندگی خوب و آرام می‌داشته باشند که نسبت به یکدیگر محبت و احترام داشته باشند.

وقتی در عهد عتیق نگاه می‌‌کینم خاطر نشان می‌‌کند که: خوب نیست آدم تنها باشد، پس برایش معاونی موافق وی بسازم. آدم احتیاج به معاونی داشت زیرا بدون او نمی توانست کاری از پیش ببرد. در اینجا از زن با عنوان معاون مرد یاد می‌‌‌شود، نه وسیله ای برای تامین لذتها و نیازهای جنسی مرد و تمکین کردن از مرد، و نه کشتزاری که تنها برای ازدیاد نسل باید در هر جا و هر مکانی که مرد خواست بر آن و در آن شود. کتاب مقدس زن را حتی تا به جایگاه تاج سر مرد نیز رسانده است.

دو دختر در «گرده پارک ترقی» هرات از سوی افراد ناشناس اسید پاشیده شده است. این دو دختر فرشته و یکتا احمدی، دختران امین‌الله احمدی یکی از فعالین مدنی در هرات‌اند. پولیس بعد از یک ساعت به محل رسیده است.

انسان را خداوند اشرف المخلوقات آفرید، به او اراده داد تا نیک را از بد و روشنایی را از تاریکی تفکیک نماید. ولی با وجود این نعمات خدا دادی در عصر حاضر که همه از علم و دانش حرف می‌زنند. هنوز هم انسان‌های پیدا می‌شوند که همنوعان خود را همانند دیگر اشیا بفروش می‌رسانند و یا تبادله می‌نمایند و یا هستند والدینی که جگر گوشه‌های شان را که تازه به بهاران جوانی قدم گذاشته اند، در مقابل یک مشت پول، عروس افرادی می‌سازند که آفتاب زندگی شان در حال غروب کردن است و بعضی از والدین دختران شان را قربانی اشتباهات خود و یا هم پسران خود کرده، آنها را به بد می‌دهند .

انتقام گرفتن عملی است که باعث بیشتر شرارت در میان ما می‌شود. به اساس کتاب مقدس انتقام هرگز یک راه حل خوب نبوده است. به خاطر که انتقام نه تنها که مشکل را حل نمی کند بلکه مشکل را بیشتر می‌سازد. انتقام در طول تاریخ هرگز راه حل نبوده است. پیروان حقیقی مسیح حتی در باره انتقام فکر نمی کنند، چون قلب‌های آنان پر از محبت و بخشش هست. به همین دلیل، هیچ ضرورتی برای انتقام گرفتن نیست، خداوند همه ناعدالتی‌ها را قضاوت می‌کند. انتقام گرفتن روش عیسی مسیح نیست او انتقام را با بخشش و محبت عوض کرده است.

تعدادی زیادی از دوستان، سوالی را مطرح کردند و گفتند حال که مسیحی شده ایم چطور در بارۀ ایمان خود به مسیح، با دیگران صحبت کنیم؟ آنها می‌‌‌گویند امکان دارد مورد لت و کوب مردم قرار بگیریم و می‌‌‌ترسیدند که اگر کسی خبر می‌‌‌شود چی روزی بر سر ما خواهد آمد؟ می‌‌‌خواهیم در پاسخ به سوالات این عزیزان به کلام خدا و به تجارب شخصی خود مراجعه کنیم. درست است که مردم به سبب پیروی کردن ما از عیسی مسیح مشکلاتی را برای ما به بار می‌‌‌اورند و کاری آسانی نیست. مگر به فیض عیسی مسیح ما می‌‌‌توانیم در این قدمی که می‌‌‌گذاریم استوار بمانیم و خداوند را تا آخر پیروی کنیم. ما می‌‌‌توانیم به دو شکل مختلف، دیگران را از ایمان خود به مسیح بگوئیم. یکی اجازه بدهیم تا خداوند زندگی ما را تبدیل کند، زیرا طرز زندگی، حرکات و اعمال ما بسیار مهم است تا مردم بتوانند آهسته، آهسته تبدیلی را در زندگی ما مشاهده کنند؛ و خودشان دربارۀ تغییر زندگی ما، از ما سوال کنند که چطور این تغییرات در زندگی شما وارد شده است؟ و علت این تبدیلی خوب چیست؟ آن وقت است که آهسته، آهسته دروازه باز می‌‌‌شود و ما می‌‌‌توانیم دربارۀ ایمان خود به مسیح، و اینکه چطور عیسی مسیح زندگی ما را تبدیل کرده است، با آنها صحبت کنیم. دوم اینکه بعضی اوقات ممکن است بسیار خوشحال باشیم و از حکمت استفاده نکنیم و بدون حکمت به هر کس از ایمان خود بگوئیم. البته ما نمیگوئیم این کاری خوب نیست زیرا وقتی ما خوشی را می‌‌‌چشیم، زود می‌‌‌خواهیم که آنرا با دیگران نیز تقسیم کنیم ولی راه درست آن اینست که باید از حکمتی که خداوند برای ما داده و می‌‌‌دهد استفاده کنیم. می‌‌‌خواهم قصۀ دو خانوادۀ را که همرای شان در ارتباط بودم و آنها را می‌‌‌شناسم، برایتان بگویم. یکی خانوادۀ که بود که شوهر، خانم خود را بسیار لت و کوب می‌‌‌کرد، زود قهر میشد و مردی بسیار خشن و خشمگینی بود. بالاخره خداوند از طریقی کار می‌‌‌کند و این مرد به خداوند عیسی مسیح ایمان می‌‌‌اورد و روز به روز کلام خداوند را می‌‌‌خواند و شروع می‌‌‌کند تا طبق کلام خداوند زندگی کند. به مرور زمان خانمش نیز متوجۀ این تبدیلی می‌‌‌شود و می‌‌‌بیند که شوهرش کتاب انجیل مقدس را می‌‌‌خواند. در نتیجه خانم می‌‌‌خواهد که از طریق اطلاع این موضوع به پدر و برادر شوهر خود و به خانوادۀ خود، عقده‌های لت و کوب و نفرتی را که از شوهر دیده بود، خالی کند و به همۀ اقارب بگوید که شوهرم کافر شده و حالی انجیل می‌‌‌خواند. شوهرش این مطلب را درک می‌‌‌کند و با خانم خود صحبت می‌‌‌کند که ما سالهاست با هم زندگی کرده ایم و آیا تو کدام تغییری در زندگی ام می‌‌‌بینی؟ خانمش جواب می‌‌‌دهد که بلی! می‌‌‌بینم. شوهر می‌‌‌پرسد که تبدیلی خوب در زندگی من می‌‌‌بینی یا بد؟ و خانمش می‌‌‌گوید که تبدیلی خوب می‌‌‌بینم که بسیار تغییر کردی و شخص ملایم شدی که مرا لت و کوب نمیکنی ولی مشکل من خوب شدن تو نیست بلکه مشکل با انجیل خواندنت است و به نظر من تو کافر شده ایی. شوهرش می‌‌‌گوید که همین تغییراتی را در من می‌‌‌بینی همه از برکت همین کلام خداوند است و زمانیکه من شخص بدی بودم با من زندگی کردی و حال که کلام خداوند، انجیل زندگی مرا تبدیل کرده است، چرا بر ضد من شده ایی؟ بگیر و یکبار انجیل را خودت نیز بخوان که چه نوشته است؟ و بعد از آن در این مورد صحبت خواهیم کرد و خدا را شکر می‌‌‌کنم که خانمش نیز انجیل مقدس را خواند و از چیز‌های که شوهرش یاد گرفته بود، شنید و امروز زن و شوهر هر دو در خوشی کامل همراه با اولاد‌های خود به سر می‌‌‌برند. بناً دوست‌های عزیز اجازه بدهید تا خداوند زندگی تانرا تبدیل کند و کلام خداوند قادر است که زندگی شما را تغییر بدهد و بگذارید تا مردم دنیا تبدیلیِ را که خداوند در زندگی شما وارد می‌‌‌نماید، ببینند. دوم، پسری جوانی را که من بخوبی می‌‌‌شناختم به خداوند عیسی مسیح ایمان آورد، بسیار سرحال و خوش به خانه رفت و به مرور زمان اعضای خانواده، فکر می‌‌‌کنم برادرش، متوجه موجودیت انجیل مقدس در نزد وی شد و رفت و به پدر خود اطلاع داد. پدر، پسر خود را خواست و گفت که خبر شده ام که انجیل می‌‌‌خوانی؟ پسر جوان بدون اینکه فکر کند و پاسخی قناعت بخشی به پدر ارائه نماید به عصبانیت گفت که بلی من عیسوی هستم و راۀ بهشت را یافتم و شما کافر هستید نه من و در نتیجه پدر و برادران یکجا شده آنقدر لت و کوبش کردند که حتی پایش شکست و نزدیک بود که کشته شود. باید از خود پرسید که ما کی هستیم که دگران را کافر بگوئیم؟ کی به ما این حق را داده است که دیگران را کافر خطاب کنیم و پست بشماریم؟ درست است که ما مسیح را داریم و راۀ بهشت و خداوند را پیدا کرده ایم. مگر ما نیز گنهکار بودیم و ما نسبت به دیگران بلند تر و یا برتر نیستیم پس هیچ غروری در خود نمی بینیم. تمام خوبی و نجاتی را که داریم محض فیض خداوند است و تمام غرور ما باید در خداوند باشد زیرا خود ما هیچ چیزی نیستیم. وقتی که به عیسی مسیح ایمان می‌‌‌اورید ما از شما خواهش می‌‌‌کنیم که روز به روز کلام خدا را بخوانید و اجازه بدهید تا قدرت و کلام خداوند زندگی شما را تبدیل کند و در وجود تان کار کند تا مردم دیگر نیز ببینند. ما به هیچ صورتی حق نداریم که دیگران را بد بگوئیم. پس دوستان عزیز زمانیکه شما به مسیح ایمان می‌‌‌اورید بیشتر از کلام خدا مطالعه کنید و لطفاً اجازه بدهید تا طبق کلام خدا زندگی شما تبدیل شود و زمانیکه تبدیلی واقعی در زندگی شما نمودار شد و مردم دیدند که طرز زندگی و رفتار تان بهتر شده می‌‌‌رود، آنگاه اگر از شما سوال می‌‌‌کنند، شما دلیلی برای گفتن می‌‌‌داشته باشید عیناً مثل همان زن و شوهر که داستان شان را در بالا خواندیم. شما می‌‌‌توانید بگوئید که کافر نیستید. بلکه شما انجیل را که کلام مقدس خداوند است، می‌‌خوانید. شما از مسیح که خداوند است و تمام دنیا را دوست دارد، پیروی می‌‌کنید. پس دوستان، خواهران و برادران عزیز! لطفاً متوجۀ این نکته باشید و اگر ما انجیل مقدس را بخوانیم، در کلام خدا در انجیل متی فصل 11 آیۀ 28 نوشته شده است که : » بیایید نزد من ای تمامی زحمتکشان و گرانباران و من شما را آرامی خواهم بخشید. « عیسی مسیح می‌‌خواهد که ما نزدش برویم و در عیسی مسیح آرامش بیابیم. می‌‌خواهیم در بارۀ سه نکته صحبت کنیم. اول اینکه عیسی مسیح می‌‌فرماید: نزد من بیائید تا آرامش پیدا کنید و تا وقتی که ما آرامش پیدا نکنیم چطور می‌‌توانیم از آرامش خداوند به دیگران بگوئیم؟ اصلاً نمیتوانیم. دوم، در انجیل یوحنا فصل پانزده آیۀ چهارم عیسی مسیح می‌‌فرماید که: » در من بمانید، و من در شما. هم چنانکه شاخه نمی‌تواند از خود میوه آورد اگر در تاک نمانَد، همچنین شما نیز اگر در من نمانید. « زمانیکه ما به مسیح ایمان می‌‌آوریم باید در عیسی مسیح بمانیم یعنی باید کلام خداوند را با دقت کامل مطالعۀ کنیم، دعا کنیم و اجازه بدهیم که خداوند زندگی ما را تبدیل کند. طوری که گفته اند : با ماه نشینی ماه شوی با دیگ نشینی سیاه شوی. اگر ما در کلام خداوند بمانیم، رشد می‌‌کنیم، روز به روز طبق کلام خداوند رفتار خواهیم کرد، محبت ما نسبت به دیگران زیاد می‌‌شود. سوم ، در انجیل متی فصل 28 آیات 18 تا 20 چنین می‌‌خوانیم: »پس عیسی پیش آمده و به ایشان خطاب کرده گفت: تمامی قدرت در آسمان و بر زمین به من داده شده است. پس رفته همۀ امت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به نام پدر، پسر و روح‌ القُدس تعمید دهید و ایشان را تعلیم دهید که همۀ اموری را که به شما حکم کرده‌ام، حفظ کنند و اینک من هر روزه تا انقضای عالم همرای شما می‌‌باشم. « عیسی مسیح به شاگردان خود، به کسانی که تقریباً سه و نیم سال همراۀ او یکجا بودند و کلامش را آموخته و عیسی مسیح را شناخته بودند، می‌‌گوید که تمامی قدرت در آسمان و بر زمین به من داده شده است. عیسی مسیح این حرف را هوایی نمیگوید بلکه شاگردان مسیح دیدند که او توفان را آرام کرد، مرده‌ها را زنده کرد، کور‌ها را شفا داد و بناً آنها دیده بودند که عیسی مسیح از حقیقت سخن می‌‌زند و شاگردان صد فیصد ایمان داشتند، دیده بودند و می‌‌فهمیدند. عیسی مسیح فرمود: بروید و همه امت‌ها را شاگرد بسازید و در اینجاست که به نکتۀ سوم بر می‌‌خوریم که باید برویم و از عیسی مسیح به دیگران بگوئیم. شاگردان نزد عیسی مسیح آمدند و در عیسی مسیح ماندند و وقتی همه چیز را دیدند و فهمیدند و شناختند؛ رفتند و دربارۀ عیسی مسیح به دیگران گفتند و امروز از برکت آنهاست که می‌‌لیون‌ها می‌‌لیون انسان به عیسی مسیح ایمان آوردند و عیسی مسیح را می‌‌شناسند؛ که این پیام خوش انجیل در افغانستان عزیز ما نیز رسیده است و ما نیز خداوند را شکرگزار هستیم که خداوند را دیدیم، چشیدیم در خداوند مانده ایم و در کمال فروتنی این پیام خوش را به دیگر دوستان و هموطنان ما می‌‌رسانیم، مگر با حکمتی که خداوند برای ما می‌‌دهد. طوری که در کلام خدا می‌‌خوانیم که ”مثل مار هوشیار و مثل کبوتر بی آزار باشید“ زیرا وقتی با مردم مواجه می‌‌شویم و می‌‌خواهیم پیام خوش انجیل را به آنها برسانیم، باید هوشیار باشیم و بدانیم که کلام خدا را در کجا و با کی در میان بگذاریم زیرا خداوند ما عیسی مسیح فرموده تا مروارید‌ها را نباید در پیش خوک‌ها بریزیم و ما باید بفهمیم که این خبر خوش را برای کی باید بگوئیم. عیسی مسیح آمد تا گنهکاران را نجات بدهد و باید پیام او را به کسانی که به او ضرورت دارند و تشنۀ کلام او هستند و در جستجوی خداوند هستند، برسانیم. یعنی درست نیست که بر سر چهار راهی ایستاد شویم و با هرکس مطرح کنیم، ببینیم که کی قلب شنیدن کلام خدا را دارد؟ و کی می‌‌خواهد که واقعاً زندگی اش تغییر کند؟ و مهمترین چیز تبدیلی زندگی ماست که هر کس این تبدیلی را می‌‌بیند، آنوقت می‌‌توانیم که بهتر کلام خداوند را به آنها برسانیم نسبت به آنهایی که می‌‌خواهند بر ضد شما باشند و می‌‌خواهند شما را لت و کوب کنند و شما ایستاد شوید و بدون اینکه حکمت خداوند را مد نظر بگیرید، هر چی که بر زبانتان آمد، بگوئید. نخیر ! این اشتباه است و لطفاً کلام خداوند را به همان پاکی و قدوسیت اش که به شما رسیده است، به دیگران برسانید و زندگی تان باید نمونۀ عالی زندگی مسیحی باشد. زیرا عیسی مسیح می‌‌فرماید که شما نور و نمک این جهان هستید. پس ما باید واقعاً نور و نمک باشیم و باید برای مردمان دور و پیش، دوستان و خانوادۀ خود نور مسیح را به بهترین شکل آن، منعکس بسازیم. زیرا اگر مردم در زندگی ما کار‌های خوبی را مشاهده می‌‌کنند ، طبیعی است که کوشش خواهند کرد با ما نزدیک شوند و هر حرف ما برایشان با اهمیت جلوه کند تا بشنوند. اما اگر ما از کلام خدا برای مردم می‌‌خوانیم و گپ می‌‌زنیم ولی خود ما عمل برعکس آنرا انجام می‌‌دهیم، بهتر است که از کلام خدا به کسی نگوئیم و بهتر است خود ما اول از کلام خدا سرشار شویم تا خداوند تغییر عمیقی را در زندگی ما بوجود بیاورد و این خبری خوشی را که ما به مردم ، خانواده ،دوست و همسایۀ خود می‌‌رسانیم باید از روی ایمان باشد نه از روی احساسات. شاید بعضی اوقات بدون آنکه مفهوم کلام خدا را بگیریم از روی احساسات سخن بزنیم اما بهتر اینست که ما اول به کلام خدا، خود ما ایمان داشته باشیم و به آن رفتار کنیم و بعد به دیگران این پیام را برسانیم.

مطابق کلام خدا، زندگی در عیسی مسیح است.وقتی ما از عیسی مسیح پیروی و اطاعت می‌کنیم، حقیقت را درک می‌کنیم و می‌شناسیم. از شما شنونده‌های گرامی دعوت می‌کنیم تا به این برنامه گوش بدهید، تا شما نیز حقیقت را بشناسید. تشکر