۰:۰۰ / ۰:۰۰

رسالۀ اول پولُس رسول به تیموتاوس

فصل پنجم

وظایف ما نسبت به ایمانداران

۱مردی را که از تو مسن تر است سرزنش نکن بلکه طوری نصیحت کن که گویی پدر توست. با جوانان مثل برادران ۲و با زنان پیر مانند مادران و با زنان جوان مانند خواهران خود با کمال پاکدامنی رفتار کن.

بیوه زنان

۳بیوه زنانی را که واقعاً بیوه هستند مورد توجه قرار بده. ۴اما اگر آن ها دارای فرزندان و یا نواسه ها هستند، باید این فرزندان و نواسه ها وظیفۀ دینی خود را اول نسبت به خانوادۀ خود بیاموزند و دَینی را که به والدین خود دارند ادا کنند، زیرا این کار خدا را خشنود می سازد. ۵کسی که واقعاً بیوه و تنهاست، به خدا توکل دارد و شب و روز به مناجات و دعا مشغول است. ۶ولی آن بیوه زنی که تسلیم عیاشی می شود حتی اگر زنده باشد، در واقع مُرده است. ۷این را به ایشان امر کن تا از ملامت به دور باشند. ۸اگر کسی وسایل زندگی خویشاوندان و مخصوصاً خانوادۀ خود را فراهم نکند، ایمان را انکار کرده و بدتر از بی ایمانان شده است.

۹نام بیوه زنی که بیش از شصت سال داشته و بیش از یک شوهر نکرده باشد، باید ثبت شود. ۱۰علاوه بر این، او باید در امور خیریه، از قبیل پرورش اطفال، مهمان نوازی، شستن پاهای مقدسین، دستگیری ستمدیدگان و انجام هر نوع نیکوکاری شهرت داشته باشد.

۱۱نام بیوه زنان جوان تر ثبت نگردد؛ زیرا به محض این که امیال نفسانی آن ها را از مسیح دور سازد، علاقه مند به ازدواج می شوند ۱۲و از این که پیمان قبلی خود را با مسیح می شکنند، ملامت خواهند شد. ۱۳گذشته از این یاد می  گیرند که خانه به خانه بگردند و بیکار باشند. نه فقط بیکار بلکه سخن چین و فضول و چیزهایی می گویند که گفتن آن ها شایسته نیست. ۱۴پس نظر من اینست، که بیوه زنان جوان ازدواج کنند و صاحب اولاد شوند و به کار خانه بپردازند تا به دشمنان ما فرصت بدگویی ندهند. ۱۵زیرا بعضی از بیوه زنان پیش از این هم گمراه شده و به دنبال شیطان رفته اند. ۱۶اگر زن ایمانداری خویشاوندان بیوه داشته باشد باید ایشان را یاری دهد که بر کلیسا بار نگردند تا کلیسا به بیوه زنان حقیقی کمک نماید.

رهبران کلیسا

۱۷رهبرانی را که به خوبی رهبری می کنند مخصوصاً آنانی که در وعظ و تعلیم زحمت می کشند، باید مستحق دریافت مزد دو برابر دانست. ۱۸زیرا نوشته شده است: «دهان گاوی را که خرمن می کوبد، نبند» و «کارگر مستحق مزد خود می باشد.» ۱۹هیچ ادعایی برضد یکی از رهبران نپذیر. مگر آنکه به وسیلۀ دو یا سه شاهد تأیید شود. ۲۰آنانی را که در گناه پافشاری می کنند، در حضور همه سرزنش کن تا دیگران عبرت گیرند.

۲۱در حضور خدا و مسیح عیسی و فرشتگان برگزیده تو را وظیفه می دهم که اوامر فوق را بدون غرض اجرا کرده و هیچ کاری را از روی طرفداری انجام ندهی. ۲۲در دستگذاری کسی برای خدمت خداوند عجله نکن و در گناهان دیگران شریک نباش، خود را پاک نگهدار. ۲۳و از این پس فقط آب ننوش بلکه کمی هم شراب بخور تا شکم تو را تقویت کند زیرا اغلب مریض حال هستی.

۲۴گناهان بعضی ها اکنون آشکار است و آن ها را به سوی جزا می کشاند، اما گناهان دیگران بعدها معلوم خواهد شد. ۲۵همچنین اعمال نیک نیز آشکار می  باشند و حتی اگر اکنون آشکار نباشند نمی توان آن ها را تا به آخر پنهان نگاه داشت.

مطالب مرتبط

شستن پاهای شاگردان در شام آخر

شستن پاهای شاگردان در شام آخر (کلام خدا برای شما )
هنگامی که عیسی می‌‌خواست پای پطرس را بشوید، پطرس امتناع ورزید. به نظر او درست نبود که مولا و استادش همچون غلام او رفتار نماید. لیکن عیسی فرمود: اگر تو را نشویم، تو را با من نصیبی نیست. ما همگی می‌‌دانیم که فروتن بودن کار درستی است؛ لیکن چند بار در عمل خود را فروتن ساخته ایم؟

برنامه رادیویی با خواندن آیه ۱۰ (۳۰ دقیقه)

در کشوری که تنها زن بیوه میشود

در کشوری که تنها زن بیوه میشود (رنگ زندگی )
بیوه اسم صفت است که برای اشخاصی که شریک زندگی خود را از دست می‌دهند استفاده می‌شود. بیوه بودن در افغانستان یعنی بی کس بودن، منفور و حتا گنهکار بودن، است. وقتی زنی در جوانی شوهرش را از دست می‌دهد، این تنها مشکلات اقتصادی نیست که در برابرش قرار می‌گیرد؛ بلکه برخوردهای جامعه، خانوادۀ شوهر و در مواردی خانوادۀ پدری نیز رنگ دیگی می‌گیرد و عقاید خرافی موجود در جامعه نیز، عرصه را برای شان تنگتر می‌سازند. واژۀ بیوه که در ادبیات شفاهی بیشتر مفهوم تحقیر آمیز دارد، زادۀ جامعۀ مردسالار با دیدگاه‌های پست نسبت به زنان است. درست است که معنی واژۀ بیوه بری زن و مردی که همسرشرا از دست داده باشد، آمده؛ اما در جامعۀ ما هیچ گاهی به عین مفهومی که برای زن استفاده می‌شود، برای مردان نبوده و در حقیقت هیچ کسی مردی را که خانمش فوت شده باشه، بیوه نمی گوید.

برنامه رادیویی بیشتر در مورد آیه ۳-۵ (۲۹ دقیقه)

زنان بیوه، قربانی جنگ و باورهای نادرست

زنان بیوه، قربانی جنگ و باورهای نادرست (رنگ زندگی )
بیوه‌گی عواقب منفی بسیاری برای زنان در جامعه‌ی سنتی افغانستان به همراه دارد. بیشتر زنان بیوه در افغانستان با خشونت‌های روانی و جسمی و نقض حقوق بشری زیادی دست و پنجه نرم می‌‌کنند. عایشه زنی است که حدود ده سال پیش همسرش در اثر بیماری سرطان فوت کرد و او را با جهانی از مسئولیت در دنیای به شدت غم‌انگیزش تنها گذاشت. عایشه که هنگام مرگ همسرش زنی جوان بود، به تنهایی فرزندانش را بزرگ کرده و به ثمر رسانیده است. او که تمام جوانیش را پای پرورش فرزندانش وقف ساخته و به گفته‌ی خودش در زنده‌گی پشتیوانه‌ی قوی‌تر از یک مرد برای آنها بوده، اکنون از سوی فرزندش نیز طرد شده است. عایشه تا چند سال پیش معلم مکتب بود و با معاش به دست آمده از این راه، چرخ روزگار را می‌‌چرخاند، اما اکنون از راه خیاطی امرار معاش می‌‌کند. همسرش زیادتر اوقات بیکار بود و از سلامتی جسمی خوبی برخوردار نبود. به گفته‌ی عایشه با تمام این شرایط اما حضور شوهرش در روزهای سخت زنده‌گی همواره دل‌گرمی و سایه‌ی سرش بوده، همسری که ستون کانون خانواده‌گی‌اش به حساب می‌‌آمد و بعد از درگذشت او، بار سنگین زنده‌گی بر شانه‌‌هایش ماند. عایشه خودش می‌گوید که:«هرچند شوهرم در زمان حیاتش اکثر اوقات بیکار بود، اما حضورش در زنده‌گی‌ام مایه‌ی دل‌گرمی بود و رفیق و همدم روزای تنهایی و بی‌کسی‌ام. حد اقل وقتی زنده بود، کسی به چشم و فکر غلط به من نگاه نمی‌کرد.

برنامه رادیویی شامل آیه ۳-۴ (۲۸ دقیقه)