۱زمانی می رسد که یک پادشاه عادل به سلطنت می رسد و حاکمان با انصاف بر مردم حکومت می کنند. ۲هرکدام آن ها برای مردم پناهگاهی در مقابل باد و طوفان می باشد. آن ها مثل جوی آب در بیابان خشک و مانند سایۀ صخرۀ بزرگی در یک زمین بی آب و علف هستند. ۳چشمها و گوشهای شان برای شکایات و حاجات مردم باز می باشند. ۴آن ها دیگر بی حوصله نمی شوند و با زبان فصیح و روان با مردم صحبت می کنند. ۵در آن زمان اشخاص پست و خسیس دیگر سخاوتمند و نجیب خوانده نخواهند شد. ۶اما شخص احمق به کارهای بد و احمقانۀ خود ادامه می دهد و برضد خداوند سخنان غلط و کفرآمیز می گوید. به گرسنگان معاونت نمی کند و آب را از تشنگان دریغ می دارد. ۷شخص احمق نادان است و از روی نادانی به کارهای زشت و ناروا دست می زند. با دروغ و حیله موجب بربادی مردم مسکین می شود و حق آن ها را پایمال می کند. ۸ولی اشخاص نجیب دارای افکار نیک بوده در نجابت و کرامت پابرجا می باشند.
۹ای زنان و دخترانی که در آسایش و راحت زندگی می کنید به سخنان من گوش بدهید. ۱۰شما که حالا بدون تشویش بسر می برید، در ظرف یک سال و چند روز پریشان می شوید، زیرا محصول انگور و میوه های دیگر از بین می رود. ۱۱ای زنانی که با خیال آرام زندگی می کنید از ترس بلرزید. لباس تان را از تن درآورید، برهنه شوید و جامۀ ماتم بپوشید! ۱۲برای کشتزارها و تاکهای پُرثمر تان که بزودی آن ها را از دست می دهید، نوحه کنید! ۱۳ای زنها، برای خانه های شاد و شهر پُر افتخار تان اشک بریزید، زیرا در زمین حاصلخیز شما خار و خس می روید. ۱۴قصر سلطنتی متروک و پایتخت پُرجمعیت کشور خالی از مردم می شوند. برجهای دیده بانی خراب شده تپه ها برای همیشه بیشۀ گوره خرها و چراگاه حیوانات می گردند.
۱۵اما روح خدا یک بار دیگر از آسمان بر ما نازل می شود و آنگاه بیابان به بوستان تبدیل می گردد و کشتزارها محصول فراوان بار می آورند. ۱۶در بیابان انصاف و در بوستان عدالت برقرار می گردد ۱۷عمل عدالت سلامتی و نتیجۀ آن آرامی و اطمینان همیشگی خواهد بود. ۱۸قوم برگزیدۀ من در کمال آسایش و امنیت در خانه های خود زندگی می کنند. ۱۹اما جنگلها بکلی نابود شده شهرها با خاک یکسان می شوند. ۲۰خوشا بحال شما که آب فراوان برای زراعت و چراگاههای محفوظ و سبز و خرم برای حیوانات تان می داشته باشید.