۱هرگاه کسی بخواهد برای خداوند قربانی سلامتی تقدیم کند، می تواند از گاو نر یا ماده، اما سالم و بی عیب استفاده کند. ۲دست خود را بر سر حیوان گذاشته به دهن دروازۀ خیمۀ حضور خداوند سرش را ببُرد و کاهنان، یعنی پسران هارون خون قربانی را به دورادور قربانگاه بپاشند. ۳-۵چربوی داخل شکم، تمام چربی و روده ها، دو گرده با چربوی روی آن ها و بهترین قسمت جگر را بعنوان قربانی سوختنی برای خداوند جدا کنند. آنگاه کاهنان آن ها را بعنوان خوراک برای خداوند بر هیزم بالای قربانگاه بسوزانند. این قربانی که بر آتش تقدیم می شود مورد پسند خداوند قرار می گیرد.
۶اگر کسی گوسفند یا بز را برای قربانی سلامتی می آورد، فرقی نمی کند که آن حیوان نر است یا ماده، اما باید سالم و بی عیب باشد. ۷هرگاه حیوان قربانی، گوسفند باشد، ۸آن شخص باید دست خود را بر سر قربانی گذاشته به دهن دروازۀ خیمۀ حضور خداوند سر آنرا ببُرد و بعد کاهنان خون آن را گرفته به چهار طرف قربانگاه بپاشند. ۹سپس چربی، تمام دنبه، روده ها و چربی روی آن ها، ۱۰گرده ها و چربوی روی آن ها و بهترین قسمت جگر را بعنوان قربانی روی آتش برای خداوند جدا کنند. ۱۱آنگاه کاهن همۀ آن ها را بعنوان خوراک برای خداوند بر قربانگاه بسوزاند.
۱۲هرگاه کسی بز را برای قربانی می آورد، ۱۳دست خود را بر سر حیوان گذاشته به دَم دروازۀ خیمۀ حضور خداوند آنرا بکشد. کاهنان خون قربانی را گرفته به گِرداگِرد قربانگاه بپاشند. ۱۴سپس همه چربی اعضای داخلی، ۱۵گرده ها با چربوی روی آن ها و بهترین قسمت جگر آن را جدا کنند. ۱۶و کاهن همۀ آن ها را بعنوان خوراک برای خداوند بر آتش بالای قربانگاه بسوزاند. این قربانی که بر آتش تقدیم می شود مورد پسند خداوند واقع می گردد. تمام چربی آن حیوان به خداوند تعلق دارد. ۱۷شما نباید خون و یا چربی را بخورید. این فریضۀ است ابدی برای شما و همه نسل های آیندۀ تان در هر جائی که باشند.»