۱ ای بزرگان خاندان یعقوب، یعنی ای رهبران اسرائیل، بشنوید! شما باید عدالت را به جا آورید، ۲ اما برعکس، شما از خوبی نفرت داشته و بدی را دوست دارید. قوم مرا زنده پوست می‌کنید و گوشتی بر استخوان آنها باقی نمی‌گذارید. ۳ گوشت آنها را می‌خورید، پوست آنها را از بدن‌شان جدا کرده، استخوانهای‌شان را مانند گوشت تکه‌تکه می‌کنید و در دیگ می‌اندازید. ۴ آنگاه به حضور خداوند دعا و زاری می‌کنید، ولی او دعای شما را نمی‌شنود و به‌خاطر اعمال و کردار زشت‌تان، روی خود را از شما می‌پوشاند.
۵ خداوند می‌فرماید: «ای انبیای جعلی، شما قوم برگزیدۀ مرا گمراه کرده‌اید. کسی که به شما پول می‌دهد، برایش دعای خیر می‌کنید و کسی را که پول نمی‌دهد، تهدید می‌نمایید. ۶ روز روشن شما به پایان رسیده است و آفتاب بر شما نخواهد تابید تا دیگر رؤیایی نبینید و پیشگویی نکنید. ۷ فالبینان و آنهایی که آینده را پیشگویی می‌کنند، شرمنده و رسوا می‌شوند و از خجالت روی خود را می‌پوشانند.»
۸ اما من سرشار از قدرت روح خداوند هستم و با جرأت می‌توانم یعقوب را به نافرمانی او و قوم اسرائیل را به گناهان‌شان متوجه سازم.
۹ پس ای بزرگان خاندان یعقوب! ای رهبران قوم اسرائیل که از عدالت نفرت داشته و راستی را گناه جلوه می‌دهید، به حرف من گوش بدهید! ۱۰ شما صهیون را به خون و اورشلیم را بر ظلم و بی‌عدالتی بنا کرده‌اید. ۱۱ حاکمان شما رشوت می‌خورند، کاهنان‌تان تا مزد نگیرند، تعلیم نمی‌دهند و انبیای شما هم به رایگان نبوت نمی‌کنند. ولی با این حال می‌گویید که چون خداوند با ما است، هیچ ضرری به ما نمی‌رسد.
۱۲ پس به‌خاطر شما، کوه صهیون مانند کِشتزاری قلبه شده و شهر اورشلیم به یک ویرانه تبدیل می‌گردد. آن کوهی که خانۀ خداوند بر آن قرار داشت، به یک جای پُر از خار و خس تبدیل می‌گردد.