کتاب مزامیر

مزمور نوزدهم

جلال خدا در آفرینش

(مزموری از داود)

۱آسمان جلال خدا را آشکار می سازد و فضای بیکران صنعت دستهای او را بیان می کند. ۲روز سخن می راند تا روز و شب معرفت خدا را بیان می کند تا شب. ۳بدون سخنی، بدون یک کلمه حرف و در عالم سکوت، ۴پیام شان به تمام روی زمین می رسد و آواز شان از دورترین نقطۀ دنیا شنیده می شود. ۵خدا برای آفتاب خیمه ای در آسمان برپا کرده است، او مثل دامادی است که از حُجلۀ خود بیرون می آید و مانند قهرمانی که بی صبرانه منتظر مسابقه می باشد. ۶از یک سوی آسمان به سوی دیگر می خرامد، و هیچ چیز از حرارت او پنهان نمی ماند.

احکام خداوند

۷شریعت خداوند کامل است و جان را تازه می سازد. شهادات خداوند قابل اطمینان است و ساده دلان را حکمت می بخشد. ۸فرایض خداوند راست است و دلها را شاد می کند. امر خداوند پاک است و چشم را روشن می کند. ۹ترس خداوند نیکوست و برقرار تا به ابد. احکام خداوند حق و کاملاً عادلانه است. ۱۰مرغوبتر از طلا و زر خالصِ زیاد، شیرینتر از شهد و عسل خالص. ۱۱بندۀ تو از آن ها بامعرفت می شود و پیروی از آن ها پاداش بسیار دارد.

۱۲کیست که از سهوهای خود آگاه باشد؟ مرا از خطاهای مخفی ام پاک ساز. ۱۳همچنین مرا از گناهان عمدی و غرور بازدار که بر من مسلط نشوند، آنگاه بی عیب و دور از شر گناه خواهم بود. ۱۴سخنان زبانم و تفکر دلم مورد پسند تو باشد. ای خداوند که پناهگاه من و نجات دهندۀ من هستی!