کتاب مزامیر

مزمور بیست و پنجم

دعا برای هدایت و محافظت

(مزموری از داود)

​۱ای خداوند، به سوی تو جان خود را بر می افرازم. ​۲ای خدای من به تو توکل دارم. پس مگذار که شرمنده شوم و دشمنانم بر من سرافرازی کنند. ​۳بلی، کسانی که چشم امید بسوی تو دارند هرگز خجل نمی شوند، اما آنهائی که خیانت می کنند شرمنده و سرافگنده می گردند. ​۴ای خداوند، طریق های خود را به من بیاموز و راههای خود را به من تعلیم ده. ​۵مرا به راستی خود هدایت کن و تعلیم ده، زیرا تو خدا و نجات دهندۀ من هستی. چشم امید من همیشه بسوی توست. ​۶ای خداوند، شفقت و رحمت خود را بیاد آور، زیرا که آن ها از ازل بوده است. ​۷خطایای جوانی و سرکشی هایم را بیاد نیاور. ای خداوند مطابق رحمت و نیکویی خویش مرا یاد کن. ​۸خداوند نیک و عادل است، پس به گناهکاران راه راست را می آموزد. ​۹فروتنان را به انصاف رهبری می کند و به حلیمان طریق خود را تعلیم می دهد. ​۱۰همه راههای خداوند، برای آنهائی که به پیمان و احکام او وفادار هستند، رحمت و راستی است.

​۱۱ای خداوند به خاطر نام خود، گناهان زیاد مرا ببخش. ​۱۲کیست آن شخصی که از خداوند می ترسد؟ خداوند او را در طریقی که اختیار کرده است هدایت می کند. ​۱۳جان او از نیکویی خدا برخوردار می گردد و اولادۀ او وارث زمین می شوند. ​۱۴راز خداوند با ترسندگان او است و پیمان او به ایشان تعلیم داده می شود. ​۱۵چشمان من همیشه به سوی خداوند است زیرا که او پاهای مرا از دام رهایی می دهد. ​۱۶به من توجه فرما و رحم کن، زیرا که تنها و درمانده ام. ​۱۷غمهای دلم زیاد شده است، مرا از سختی هایم نجات ده. ​۱۸بر بینوایی و رنج من توجه فرما و همۀ گناهانم را بیامرز. ​۱۹دشمنانم را ببین زیرا که بسیارند و به کینۀ تلخ از من نفرت دارند. ​۲۰جانم را حفظ کن و مرا نجات ده تا شرمنده نشوم، زیرا به تو توکل دارم. ​۲۱صداقت و راستی حافظ من باشد، زیرا که چشم امید به تو دارم. ​۲۲ای خداوند، اسرائیل را از جمیع سختی های وی برهان.