۱ای متکبر چرا از بدی فخر می کنی؟ رحمت خدا همیشه پایدار است. ۲زبان تو ای حیله گر، مثل تیغ تیز، شرارت را اختراع می کند. ۳بدی را زیادتر از نیکویی دوست می داری و دروغ را بیشتر از راستگویی. ۴همۀ سخنان تباه کننده را دوست می داری، ای زبان فریبنده.
۵خدا نیز ترا برای همیشه نابود می کند. ترا از خانه ات ربوده و می راند و از زمین زندگان ریشه کن می سازد. ۶عادلان این را دیده، می ترسند و بر او می خندند: ۷«این شخص را ببینید که بر خدا توکل نکرد، بلکه متکی به ثروت سرشار خود بود و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.»
۸اما من مثل درخت سرسبز زیتون در خانۀ خدا هستم و به رحمت خدا تا به ابد توکل می دارم. ۹تو را برای هر آنچه انجام داده ای تا به ابد شکر می گویم و امید من به نام تو است که در نزد مقدسان تو نیکوست.
