۱فریاد خوشی را سر دهید برای خدایی که قوّت ماست و آواز شادمانی را برای خدای یعقوب! ۲سرود بسرائید و دایره را به صدا آورید و آهنگی دلنواز با چنگ و رباب بنوازید. ۳با نوای شیپور، ماه نو، شب چهارده و عیدها را تجلیل کنید، ۴زیرا که این فریضه ای است در اسرائیل و فرمانی است از جانب خدای یعقوب. ۵این را شهادتی تعیین فرمود بر یوسف، هنگامیکه بر ضد مصر بیرون رفت. در آنجا آوازی را به زبانی ناآشنا شنیدم که می گفت:
۶«من بار سنگین را از دوش او برداشتم و دستهای او را از کارهای شاقه آزاد کردم. ۷در هنگام سختی استدعا نمودی و تو را رهانیدم. از میان رعد و برق تو را اجابت کرده و در کنار آب مریبه آزمایش نمودم.»
۸«ای قوم برگزیدۀ من بشنو، به تو هوشدار می دهم. ای اسرائیل، کاش به من گوش دهی! ۹در میان تو خدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما. ۱۰من خداوند، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را باز کن و آن را پُر خواهم ساخت.
۱۱اما قوم برگزیدۀ من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل از من اطاعت نکرد. ۱۲بنابران آن ها را به سختیِ دل شان ترک کردم تا خواهشهای نفس خود را دنبال کنند. ۱۳ای کاش قوم برگزیده ام به من گوش می دادند و اسرائیل در طریق های من روان می بود. ۱۴آنگاه دشمنان شان را بزودی شکست می دادم و دست خود را بر ضد مخالفان آن ها بر می گردانیدم. ۱۵آنانی که از خداوند نفرت دارند با ترس در برابر او تعظیم می کردند و گرفتار مجازات ابدی می شدند. ۱۶اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
