۱رحمت های تو را ای خداوند را تا به ابد می ستایم و وفاداری تو را با دهان خود نسل اندر نسل اعلام می کنم. ۲زیرا رحمت تو تا به ابد پایدار و وفاداری تو در آسمان ها استوار است. ۳تو فرمودی: «با برگزیدۀ خود پیمانی بسته ام و برای بنده ام، داود قسم خورده ام ۴که نسل تو را تا به ابد پایدار ساخته و تخت سلطنت تو را نسل اندر نسل بنا می کنم.»
۵آسمان ها کارهای شگفت انگیز تو را ای خداوند ستایش می کنند و جماعت مقدسان وفاداری تو را. ۶زیرا کیست در آسمان ها که با خداوند برابری تواند کرد؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می توان با خداوند تشبیه نمود؟ ۷خدا در جماعت مقدسان بی نهایت مهیب است و خوف انگیزتر از آنانی است که گرداگرد او هستند.
۸ای خداوند، خدای قادر مطلق، کیست عظیم و توانا مانند تو ای خداوند؟ و وفاداری تو، تو را احاطه می کند. ۹بر بحر خروشان تو مسلط هستی و وقتی طغیان می کند امواج آنرا آرام می سازی. ۱۰جانور بحری «رَهَب» را درهم کوبیدی و از بین بردی و به بازوی قدرت خویش دشمنانت را پراگنده نمودی. ۱۱آسمان به تو تعلق دارد و زمین نیز از آن تو است. جهان و پُری آنرا تو آفریده ای. ۱۲شمال و جنوب را تو بوجود آورده ای. کوههای تابور و حِرمون با خوشی نام تو را ستایش می کنند. ۱۳بازوی تو با قوّت است. دست تو زورآور است و دست راست تو متعال. ۱۴عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می خرامند.
۱۵خوشا به حال قومی که آواز شادمانی را می دانند و در نور روی تو می خرامند. ۱۶تمامی روز در نام تو شادمان هستند و در عدالت تو سرافراشته می گردند. ۱۷زیرا که افتخار قوّت ایشان تو هستی و به رضامندیِ تو ما سرافراز می شویم. ۱۸زیرا سپر ما از آنِ خداوند و پادشاه ما متعلق به قدوس اسرائیل است.
۱۹آنگاه در عالم رؤیا با مقدسینت سخن گفتی و فرمودی: «توانمندی را بر مرد شجاعی قرار دادم و برگزیده ای از قوم را سرافراز گردانیدم. ۲۰بندۀ خود داود را یافتم و او را با روغن مقدس خود مسح کردم. ۲۱دست من با او استوار خواهد شد و بازوی من نیز او را قوی خواهد گردانید. ۲۲دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و پسر ظلم به او اذیت نخواهد رسانید. ۲۳خصمان او را پیش روی وی شکست خواهم داد و آنانی را که از او نفرت دارند، به زمین خواهم زد. ۲۴وفاداری و رحمت من با وی خواهد بود و در نام من سرافراز خواهد گردید. ۲۵دست او را بر بحر تسلط خواهم داد و دست راست او را بر دریاها. ۲۶او به من خواهد گفت: «تو پدر من هستی، خدای من و صخرۀ نجات من.» ۲۷من نیز او را نخست زادۀ خود خواهم ساخت، بلندتر از پادشاهان جهان. ۲۸رحمت خویش را برای وی تا به ابد نگاه خواهم داشت و پیمان من با او استوار خواهد بود. ۲۹نسل او را تا به ابد پابرجا خواهم ساخت و تخت او را مثل روزهای آسمان. ۳۰اما اگر اولادۀ او از احکام من سرکشی نمایند و مطابق فرامین من رفتار نکنند، ۳۱اگر فرایض مرا بشکنند و اوامر مرا نگاه ندارند، ۳۲آنگاه نافرمانی ایشان را به عصا تنبیه خواهم نمود و گناه ایشان را به تازیانه ها. ۳۳لیکن رحمت خود را از او بر نخواهم داشت و در وفاداری خود ثابت خواهم ماند. ۳۴پیمان خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد. ۳۵یکبار به خاطر قدوسیت خود وعده نموده ام و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت. ۳۶نسل او تا به ابد باقی خواهد ماند و تخت او به حضور من مثل آفتاب. ۳۷و مثل ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، تا به ابد ثابت خواهد بود.»
۳۸لیکن تو برگزیدۀ خود را ترک کرده و خوار نموده ای و بر او غضبناک شده ای. ۳۹پیمان خود را با بنده ات شکسته ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی حرمت ساخته ای. ۴۰تمام دیوارهای شهر او را ویران کرده و قلعه های او را به خرابه تبدیل نموده ای. ۴۱همه رهگذران او را تاراج می کنند و او نزد همسایگان رسوا گردیده است. ۴۲دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را شادمان ساخته ای. ۴۳دم شمشیرش را برگردانیده ای و در جنگ با او کمک نکرده ای. ۴۴شکوه و جلال او را از بین برده و تخت او را به زمین انداخته ای. ۴۵روزهای جوانی او را کوتاه کرده، او را به خجالت پوشانیده ای.
۴۶تا به کی ای خداوند؟ آیا خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد؟ تا به کی غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟ ۴۷به یاد آور که روزهای زندگی ام چقدر کوتاه است. همۀ انسانها را چقدر فانی آفریده ای! ۴۸کدام انسان زنده است که مرگ را نمی بیند؟ کیست آن کسی که بتواند جان خود را از چنگ گور نجات دهد؟
۴۹ای خداوند، رحمت های قدیم تو کجاست که برای داود به وفاداری خود وعده دادی؟ ۵۰ای خداوند، به یاد آور که چگونه از طرف قوم های بسیار ملامت شده و آنرا در سینه خود متحمل می باشم. ۵۱دشمنان تو ای خداوند ملامت کرده اند. آن ها مسح شده ای تو را مسخره نموده اند.
۵۲خداوند متبارک باد تا به ابد! آمین و آمین!
