۱و تورِه سموئیل دَ تمامِ اِسرائیل تِیت شُد.
دَ امزُو غَیت مَردای اِسرائیل رفت که قد فَلَسطِینیا جنگ کنه؛ اُونا دَ ایبن-عِزِر خَیمه زَد و فَلَسطِینیا دَ اَفیق. ۲و فَلَسطِینیا دَ برابرِ لشکرِ اِسرائیل آماده شُد؛ غَیتِیکه جنگ شِدَّت گِرِفت، لشکرِ اِسرائیل از پیشِ فَلَسطِینیا شِکست خورد و فَلَسطِینیا چار هزار نفرِ ازوا ره دَ مَیدانِ جنگ کُشت. ۳اوخته لشکر پس دَ خَیمه‌گاه اَمَد و رِیش سفیدای اِسرائیل گُفت: ”چرا اِمروز خُداوند مو ره دَ پیشِ فَلَسطِینیا شِکست دَد؟ بیِید که صندُوقِ عهدِ خُداوند ره از شِیلوه دَ پیشِ خودون خُو بیری تا دَ مینکل مو اَمَده مو ره از دِستِ دُشمنای مو نِجات بِدیه.“ ۴پس قَومِ اِسرائیل چند نفر ره دَ شِیلوه رَیی کد و اُونا صندُوقِ عهدِ خُداوندِ لشکرها ره که دَ مینکلِ کِرُوبیا قرار دَشت، باله کده ازُونجی رَیی شُد و حُفنی و فِینحاس دُو باچِه عیلی قد صندُوقِ عهدِ خُدا دَ اُونجی حُضُور دَشت. ۵وختِیکه صندُوقِ عهدِ خُداوند دَ خَیمه‌گاه داخِل شُد، پگِ مَردای اِسرائیل غَدر چِیغِ بِلند زَد، دَ اندازِه که زمی لَرزه کد. ۶وختی فَلَسطِینیا آوازِ چِیغ زَدو ره شِنِید، اُونا گُفت: ”اِی چِیغِ بِلند دَ خَیمه‌گاهِ عِبرانیا از چی خاطر اَسته؟“ پس اُونا فامِید که صندُوقِ خُداوند دَ خَیمه‌گاه اَمَده ۷و فَلَسطِینیا غَدر ترسِید، چُون اُونا گُفت: ”خُدایو دَ خَیمه‌گاهِ ازوا اَمَده.“ اُونا امچُنان گُفت: ”وای دَ حال مو، چُون ازی پیش اِی رقم چِیز رُخ نَدَده. ۸وای دَ حال مو! کِی مِیتَنه مو ره از دِستِ امزی خُدایونِ زورآوَر خلاص کنه؟ امیا خُدایونی اَسته که مِصریا ره دَ بیابو دَ هر رقم بَلا ھا گِرِفتار کد. ۹اَی فَلَسطِینیا خودون ره قَوی کنِید و مَردانگی خُو ره نِشو بِدِید تا غُلامِ عِبرانیا نَشُنِید، رقمی که اُونا غُلامِ ازشُمو بُود. اَرے، مَردانه جنگ کنِید!“
۱۰پس فَلَسطِینیا جنگ کد و مَردای اِسرائیل شِکست خورده هر کُدَم شی دَ خَیمِه خُو دُوتا کد. دَ امزُو روز غَدر یگ کُشتارِ کٹه شُد و از لشکرِ اِسرائیل سی هزار نفر شی کُشته شُده اُفتَد. ۱۱صندُوقِ عهدِ خُدا ره فَلَسطِینیا گِرِفت و دُو باچِه عیلی حُفنی و فِینحاس ام کُشته شُد.
۱۲دَ امزُو روز یگ مَردِ بِنیامِینی که کالای خُو ره چَک-و-چِیره کده دَ سر خُو خاک پاش دَده بُود از خطِ جنگ دَوِیده دَ شِیلوه اَمَد. ۱۳وختِیکه اُو رَسِید، عیلی دَ بغلِ راه دَ چَوکی خُو شِشتُد و راه ره توخ مُوکد، چراکه دِل شی دَ بارِه صندُوقِ خُدا ناآرام بُود. امی که اُو نفر دَ شار داخِل شُد و خبر اَوُرد، پگِ مردُمِ شار چِیغ زَد. ۱۴وختی عیلی آوازِ چِیغ ره شِنِید، اُو گُفت: ”اِی چِیغ-و-شور از چی خاطر اَسته؟“ اوخته اُو نفر دَ زُودی اَمَد و خبر ره دَ عیلی رَسَند. ۱۵دَ امزُو غَیت عیلی نَوَد و هشت ساله بُود؛ چِیمای ازُو خِیره شُدُد و دِیده نَمِیتنِست. ۱۶امُو مَرد دَ عیلی گُفت: ”ما از خطِ جنگ اَمدیم؛ اَرے، ما اِمروز از جنگ دُوتا کدیم.“ عیلی پُرسِید: ”باچِه مه، چی گپ شُد؟“ ۱۷خبررَسان دَ جواب شی گُفت: ” لشکرِ اِسرائیل از پیشِ فَلَسطِینیا دُوتا کد و دَ مینکلِ قَومِ اِسرائیل غَدر یگ کُشتارِ کٹه رُخ دَد؛ دُو باچِه تُو حُفنی و فِینحاس ام کُشته شُد و صندُوقِ خُدا ره فَلَسطِینیا گِرِفت.“ ۱۸وختِیکه اُو از صندُوقِ خُدا نَقل کد، عیلی که دَ پالُوی درگِه شار دَ چَوکی خُو شِشتُد قد پُشت خُو اُفتَد و گَردون شی مَیده شُده مُرد، چراکه اُو یگ مَردِ پِیر و وَزن شی گِرَنگ بُود. اُو چِل سال قاضی بَنی اِسرائیل بُود.
۱۹بیری عیلی، خاتُونِ فِینحاس شِکامتُو بُود و وختِ زَیدونِ شی نزدِیک شُدُد. وختی اُو شِنِید که صندُوقِ خُدا ره فَلَسطِینیا گِرِفته و خُسُر و شُوی شی مُرده، اُو خَم شُده زَیید، چراکه دَردِ زَیدو دَ بَلِه ازُو اَمَد. ۲۰دَ وختِ مُردون شی خاتُونوی که دَ پالُوی شی ایسته بُود، دَزُو گُفت: ”غَم نَخور، چراکه باچه زَییدی.“ مگم اُو نَه جواب دَد و نَه شور خورد. ۲۱اُو دَ وختِ زَیدو نِلغه ره «اِیخابود» نام کد، چُون مقصد شی اینی بُود: ”جلال-و-بُزُرگی از اِسرائیل رفت،“ چراکه صندُوقِ خُدا ره فَلَسطِینیا گِرِفتُد و خُسُر و شُوی شی مُردُد. ۲۲پس اُو گُفت: ”جلال-و-بُزُرگی از اِسرائیل رفت، چراکه صندُوقِ خُدا ره فَلَسطِینیا گِرِفت.“