۰:۰۰ / ۰:۰۰
فصل قبلی

خطِ دوّمِ پولُس بَلدِه ایمانداری قُرِنتُس

بَخشِ ۱

دُعا و سلام

۱ از طرفِ پولُس که دَ خاست-و-اِرادِه خُدا رسُولِ عیسیٰ مسیح اَسته و از طرفِ بِرار مو تِیموتائوس بَلدِه جماعتِ ایماندارای خُدا که دَ شارِ قُرِنتُس اَسته و بَلدِه تمامِ مُقَدَّسِینِ که دَ سراسرِ اَخَیا اَسته: ۲فَیض و سلامَتی از طرفِ آتِه مو خُدا و مَولا عیسیٰ مسیح نصِیب شُمو شُنه.

خُدا مَنبِع تمامِ تَسَلّی‌ها اَسته

۳حمد-و-ثنا دَ خُدا یعنی آتِه مَولای مو عیسیٰ مسیح که آتِه رَحمت ها و خُدای تمامِ تَسَلّی ها اَسته ۴که دَ هر رَنج-و-مُصِیبت مو، دَز مو تَسَلّی مِیدیه تا مو بِتنی دِیگرو ره دَ هر رَنج-و-مُصِیبتی که بَشه تَسَلّی بِدی، قد تَسَلّی که خودون مو از جانِبِ خُدا یافتے. ۵چُون دَ اندازِه که رَنج های مسیح دَ وجُود مو پِرَیمو مُوشه، دَ امزُو اندازه تَسَلّی ام دَ وسِیلِه مسیح پِرَیمو دَز مو دَده مُوشه. ۶اگه مو دَ رَنج-و-مُصِیبت اَستی، اِی بَلدِه تَسَلّی و نِجات ازشُمو اَسته؛ اگه مو تَسَلّی پَیدا مُونی، اِی ام بَلدِه تَسَلّی ازشُمو اَسته که شُمو دَ وختِ تَحَمُلِ رَنج های که مو ام مِینگری تجربه مُونِید. ۷اُمِید مو بَلدِه شُمو ثابِت-و-اُستوار اَسته، چُون مو مِیدنی امُو رقم که شُمو دَ رَنج های مو شرِیک اَستِید، امُو رقم دَ تَسَلّی مو ام شرِیک مُوشِید.

۸اَی بِرارو، مو نَمیخاهی که شُمو از رَنج های که مو دَ ولایتِ آسیا کشِیدی، بےخبر بَشِید. مو از حد کَلو زیرِ فِشار بُودی که از تَوان-و-قُدرت مو باله بُود، دَ اندازِه که مو حتیٰ از زِندگی نَومِید شُدی ۹و دَ دِل خُو احساس مُوکدی که حُکمِ مَرگ مو اِعلان شُده. امی چِیزا رُخ دَد تا مو دَ خودون خُو تَوَکُل نَکُنی، بَلکِه دَ خُدا تَوَکُل کُنی که مُرده ها ره دُوباره زِنده مُونه. ۱۰اُو مو ره امزُو رقم خطرِ مَرگ نِجات دَد و نِجات مِیدیه؛ مو دَزُو اُمِید دَری که بعد ازی ام مو ره نِجات مِیدیه. ۱۱شُمو ام قد ازمو دَ وسِیلِه دُعاهای خُو کومَک مُونِید تا بَلدِه فَیضی که از طرِیقِ دُعا های مردُمای کَلو دَز مو رَسِیده، غَدر کسا بخاطرِ ازمو از خُدا شُکرگُزاری کُنه.

تغیِیر دَ سَفرِ پولُس

۱۲اِفتخارِ ازمو اینی اَسته: وِجدان مو شاهِدی مِیدیه که مو قد دِلِ پاک و اِخلاصِ خُدایی دَ دُنیا رفتار کدے، نَه دَ مُطابِقِ حِکمت جِسمانی، بَلکِه دَ مُطابِقِ فَیضِ خُدا، خصُوصاً دَ برابرِ ازشُمو. ۱۳چُون مو هیچ چِیزی ره دَز شُمو نوِشته نَمُونی بغَیر از چِیزی که شُمو میخانِید و مُوفامِید؛ و ما اُمِیدوار اَستُم که شُمو تا آخِر شی ره بُفامِید، ۱۴امُو رقم که تورِه مو ره تا اندازِه فامِیدید، تا دَ روزِ اَمَدونِ مَولا عیسیٰ مو مایِه اِفتخار شُمو شُنی، امُو رقم که شُمو مایِه اِفتخارِ ازمو مُوشِید.

۱۵قد امزی اِطمِینان، ما قَصد کدیم که اوّل دَ پیشِ ازشُمو بییُم تا شُمو دُو دفعه فَیض نصِیب شُنِید: ۱۶ما قَصد کدیم که شُمو ره دَ راهِ خُو دِیده دَ مَقدونیه بورُم و از مَقدونیه دُوباره دَ پیشِ ازشُمو بییُم و شُمو مَره کومَک کده سُون یهُودیه رَیی کُنِید. ۱۷آیا وختِیکه امی قَصد ره کدُم، دُودِله بُودُم؟ یا قَصدِ ازمه دَ مُطابِقِ خاستِ اِنسان اَسته که ام «اَرے، اَرے» مُوگیه و ام «نَه، نَه»؟ ۱۸دَ وفاداری خُدا قَسم که تورِه ازمو قد شُمو ام «اَرے» و ام «نَه» نَبُوده. ۱۹چُون باچِه خُدا، عیسیٰ مسیح که مو یعنی ما و سِلوانُس و تِیموتائوس دَ بارِه ازُو دَ مینکل شُمو موعِظه کدی، دَز شی «اَرے» و «نَه» نَبُود، بَلکِه دَزُو همیشه «اَرے» اَسته. ۲۰چُون هر چِیقَس وعده های خُدا که دَ وسِیلِه مسیح اَسته، پگ شی «اَرے» اَسته؛ امزی خاطر اَسته که مو دَ وسِیلِه ازُو بَلدِه بُزُرگی-و-جلالِ خُدا «آمین» مُوگی. ۲۱مگم امُو که مو ره قد شُمو دَ مسیح اُستوار مُونه و مو ره مَسَح کده، اُو خُدا اَسته ۲۲که مُهرِ مُلکیَت خُو ره دَ بَلِه ازمو زَده و روحِ خُو ره دَ عِنوانِ بَیعانه دَ دِل های مو دَده.

۲۳ما خُدا ره دَ بَلِه خُو شاهِد مِیگِیرُم که دلِیلِ دُوباره نَمَدون مه دَ قُرِنتُس امی بُود که نَخاستُم شُمو ره سرزنِش کنُم. ۲۴مقصد مه اِی نِییه که مو دَ بَلِه ایمان شُمو حُکمرانی کُنی، بَلکِه مو همکار شُمو اَستی بَلدِه خوشی شُمو، چراکه شُمو دَ ایمان خُو قایم-و-اُستوار اَستِید.

فصل قبلی