۱آتِشِ قارِ خُداوند بسم دَ ضِدِ اِسرائیل دَر گِرِفت، چُون اُو داوُود ره دَ خِلافِ ازوا باله کد و گُفت: ”بورُو، اِسرائیل و یهُودا ره سرشُماری کُو.“ ۲پس پادشاه دَ یوآب قومَندانِ لشکر خُو که قد شی قتی بُود گُفت: ”بورُو، دَ مینکلِ تمامِ طایفه های اِسرائیل از دان تا بِئیرشِبَع بِگرد و مردُم ره سرشُماری کُو تا تِعدادِ مردُم ره بِدَنُم.“ ۳یوآب دَ پادشاه گُفت: ”خُداوند، خُدای تُو تِعدادِ مردُم ره صد برابر کَلوتر کنه و چِیمای بادار مه پادشاه ام اِی ره بِنگره! لیکِن چرا بادار مه پادشاه میخایه که اِی کار ره کنه؟“ ۴مگم تورِه پادشاه دَ بَلِه یوآب و قومَندانای لشکر زور شُد. پس یوآب و قومَندانای لشکر از پیشِ پادشاه رفت تا مردُمِ اِسرائیل ره سرشُماری کنه. ۵اُونا از دریای اُردُن تیر شُد و دَ نزدِیکِ عَروعیر، دَ طرفِ راستِ شاری که دَ مینکلِ دَرِّه جاد سُون یَعزیر اَسته خَیمه زَد. ۶بعد ازُو اُونا دَ جِلعاد و سرزمِینِ تحتِیم-حُدشی رفت و ازُونجی دَ دان-یَعن اَمَده طرفِ صَیدون دَور خورد ۷و دَ قلعِه صُور و تمام شارای حِوّیا و کِنعانیا رفت و دَ جنُوبِ یهُودا تا بِئیرشِبَع اَمَد. ۸پس وختِیکه اُونا دَ تمام سرزمی گشت، اُونا بعد از نُه ماه و بِیست روز دُوباره دَ اورُشَلیم اَمَد. ۹یوآب تِعدادِ مردُمی ره که سرشُماری شُدُد دَ پادشاه گُفت: از اِسرائیل هشت صد هزار مَردِ جنگی شمشیرزَن بُود و از یهُودا پَنج صد هزار مَرد.
۱۰داوُود بعد از سرشُماری کدونِ مردُم خود ره دَ دِل خُو ملامَت کد. پس داوُود دَ خُداوند گُفت: ”امی کار ره که کدیم، گُناهِ غَدر کٹه ره مُرتکِب شُدیم. آلی اَی خُداوند، خاھِش مُونُم که گُناهِ خِدمتگار خُو ره بُبَخش، چراکه ما غَدر یگ کارِ اَحمقانه کدیم.“ ۱۱صَباح‌گاهِ روزِ دِیگه شی وختِیکه داوُود از خاو باله شُد، کلامِ خُداوند دَ جادِ نَبی که بَلدِه داوُود پیشگویی مُوکد، اَمَده گُفت: ۱۲”بورُو و دَ داوُود بُگی که خُداوند اینی رقم مُوگیه، ’ما سِه چِیز ره دَ پیش تُو میلُم؛ تُو یکی ازوا ره اِنتِخاب کُو و ما اُو ره دَ حق تُو انجام مِیدیُم.‘“ ۱۳پس جاد دَ پیشِ داوُود رفته دَزُو گُفت: ”هفت سال قحطی دَ سرزمِین تُو بییه؟ یا سِه ماه از پیشِ دُشمنای خُو دُوتا کنی و اُونا تُو ره دُمبال کنه؟ و یا بَلدِه سِه روز سرزمِین تُو دَ مَرَضِ وُبا گِرِفتار شُنه؟ آلی فِکر کُو و تصمِیم بِگِیر که ما دَ امزُو که مَره رَیی کده چی جواب بُبرُم.“ ۱۴داوُود دَ جاد گُفت: ”سخت بیچاره شُدیم. بِهتر اَسته که دَ دِستِ خُداوند بُفتی، چُون رَحمتِ ازُو بُزُرگ اَسته؛ ولے نَیل که دَ دِستِ اِنسان بُفتُم.“
۱۵پس خُداوند مَرَضِ وُبا ره امزُو صُبح تا وختِ تعیِین شُده دَ بَلِه اِسرائیل رَیی کد و هفتاد هزار نفرِ قَوم از دان تا بِئیرشِبَع مُرد. ۱۶وختی ملایکه دِست خُو ره دَ بَلِه اورُشَلیم دِراز کد تا اُو ره بیخی تَباه کنه، خُداوند رَحم کده دَمِ بَلا ره گِرِفت و دَ ملایکِه که مردُم ره از بَین مُوبُرد گُفت: ”بَس اَسته! دِست خُو ره بِگِیر.“ دَ امزُو غَیت ملایکِه خُداوند دَ نزدِیکِ خرمونجوی اَرَونِه یبُوسی بُود. ۱۷وختی داوُود امُو ملایکه ره که مردُم ره مِیزَد دِید، اُو دَ خُداوند گُفت: ”توخ کُو، ما گُناه کدیم؛ خطا از مه سر زَده؛ ولے امی گوسپندو چِیز کار کده که دَ بَلا گِرِفتار شُده؟ پس لُطفاً بیل که دِست تُو دَ بَلِه ازمه و دَ بَلِه خانَوارِ آتِه مه دِراز شُنه.“
۱۸دَ امزُو روز جاد دَ پیشِ داوُود اَمَد و دَز شی گُفت: ”بورُو، یگ قُربانگاه بَلدِه خُداوند دَ بَلِه خرموجوی اَرَونِه یبُوسی آباد کُو.“ ۱۹پس داوُود مُطابِقِ گُفتِه جاد، امُو رقم که خُداوند اَمر کدُد، رفت. ۲۰وختی اَرَونه توخ کد و دِید که پادشاه و خِدمتگارای شی سُون ازُو مییه، اَرَونه رفت و دَ پیشِ پادشاه خود ره قد رُوی خُو دَ زمی اَندخت ۲۱و اَرَونه گُفت: ”چِطور که بادار مه پادشاه دَ پیشِ خِدمتگار خُو اَمَده؟“ داوُود گُفت: ” اَمَدیم تا خرموجوی ره از تُو بِخرُم و یگ قُربانگاه بَلدِه خُداوند آباد کنُم تا مَرَضِ وُبا از بَلِه مردُم دُور شُنه.“ ۲۲اَرَونه دَ داوُود گُفت: ”بادار مه پادشاه هر چِیزی که دَ نظر شی خُوب معلُوم مُوشه، بِگِیره و تقدِیم کنه. اینه، گاو ها بَلدِه قُربانی سوختَنی، چَپر و یُوغِ گاو ها ام بَلدِه هیزُم حاضِر اَسته. ۲۳اَی پادشاه، اَرَونه پگِ امزی چِیزا ره دَز تُو مِیدیه.“ امچُنان اَرَونه دَ پادشاه گُفت: ”دُعا مُونُم که خُداوند، خُدای تُو قُربانی تُو ره قبُول کنه.“
۲۴لیکِن پادشاه دَ اَرَونه گُفت: ”نَه، ما اُونا ره دَ هر قِیمَت که تُو بُگی، دَمزُو قِیمَت از تُو میخَرُم؛ ما بَلدِه خُداوند، خُدای خُو قُربانی سوختَنی بِدُونِ قِیمَت تقدِیم نَمُونُم.“ پس داوُود خرموجوی و گاو ها ره دَ پِنجاه مِثقال نُقره خرِید. ۲۵و داوُود دَ اُونجی یگ قُربانگاه بَلدِه خُداوند آباد کد و قُربانی های سوختَنی و قُربانی های سلامَتی تقدِیم کد. اوخته خُداوند دُعای ازُو ره بَلدِه سرزمِین شی قبُول کد و مَرَضِ وُبا از اِسرائیل دُور شُد.