۱پس اَی باچِه مه، تُو دَ فَیضی که دَ مسیح عیسیٰ اَسته، قَوی بَش. ۲و امُو تورای ره که دَ حُضُورِ شاهِدونِ کَلو از مه شِنِیدی، دَ کسای یاد بِدی که قابِلِ اِعتبار و قابِل دَ تعلِیم دَدونِ دِیگرو بَشه.
۳مِثلِ یگ عسکرِ خُوبِ مسیح عیسیٰ دَ سختی ها شرِیک شُده تَحَمُل کُو. ۴هیچ عسکر خود ره دَ کارای عادی زِندگی بَند نَمُوکُنه، بَلکِه هَدَف شی اینَمی اَسته که رِضایَتِ قومَندان خُو ره حاصِل کُنه. ۵امی رقم، وختی یگ وَرزِشکار دَ مُسابِقه حِصّه مِیگِیره، اُو نَمِیتنه تاجِ پیروزی ره حاصِل کنه، سِوای که از قانُون شی پَیرَوی کنه. ۶دیغو که زَحمت کشِیده، باید اوّلِین کسی بَشه که حق خُو ره از حاصِلات بِگِیره. ۷دَ بَلِه امزی توره که مُوگُم خُوب فِکر کُو، چُون مَولا تُو ره دانایی مِیدیه تاکه هر چِیز ره بُفامی. ۸عیسیٰ مسیح ره دَ یاد خُو بَیرُو که از نسلِ داوُود بُود. اُو پس از مَرگ دُوباره زِنده شُد که اینَمی خوشخبری اَسته ۹و از خاطرِ امزی پَیغام ما رَنج-و-زَحمت مِینگرُم و حتیٰ رقمِ یگ جِنایَتکار دَ زَنجِیر اَستُم. مگم کلامِ خُدا دَ زَنجِیر بسته نَمُوشه. ۱۰پس پگِ امزی چِیزا ره از خاطرِ اِنتِخاب شُده های خُدا تَحَمُل مُونُم تاکه اُونا ام صاحِبِ نِجات شُنه، صاحِبِ نِجاتی که دَ مسیح عیسیٰ پَیدا مُوشه قد جلالِ اَبَدی.
۱۱اینَمی توره قابِلِ اعتِماد اَسته:
اگه مو قد مسیح مُردی، قد ازُو زِندگی ام مُونی.
۱۲اگه تَحَمُل کُنی، قد ازُو پادشاهی ام مُونی،
اگه اُو ره اِنکار کُنی، اُو ام مو ره اِنکار مُونه،
۱۳ولے اگه مو بےوَفا اَستی، اُو وفادار مُومَنه،
چراکه اُو نَمِیتنه خود خُو ره اِنکار کُنه.
۱۴اِی چِیزا ره دَ ایماندارا یادآوَری کُو و اُونا ره دَ حُضُورِ خُدا اَخطار بِدی که از بَحث و جنجال دَ سرِ کلِمات دُوری کُنه، چراکه اِی کار هیچ فایده نَدره، بَلکِه فقط شِنَوِندا ره تباه مُونه. ۱۵سخت کوشِش کُو که قابِلِ پِسَندِ خُدا شُنی، رقمِ یگ خِدمتگارِ که هیچ دَلِیل بَلدِه شرمِندَگی ازُو وجُود نَدره و کلامِ حقِیقت ره بطَورِ دقِیق و صَحیح تعلِیم مِیدیه. ۱۶از گُفتوگوی پُوچ و بےاَرزِش دُوری کُو، چراکه مردُم ره کَلوتَر طرفِ بےدِینی مُوبَره. ۱۷تورِه ازوا رقمِ مَرَضِ ساری اَلّی پَخش مُوشه. هِیمینائوس و فِیلیطُس از جُملِه امزُو کسا اَسته ۱۸که از حقِیقت رُوی گردو شُده و مُوگه که «گاه قیامت شُده» و دَ اِی وسِیله ایمانِ بعضی کسا ره از بَین مُوبَره. ۱۹مگم تادَوِ محکم ره که خُدا ایشته، اُستوار اَسته و اینَمی کلِمه ها دَزُو نَقش شُده:
”خُداوند بَنده های خُو ره مِینَخشه.“
و
”هر کسی که نامِ خُداوند ره دَ زِبو میره، باید از بَدی دِست بِکشه.“
۲۰دَ یگ خانِه کٹه علاوه از دیگ-و-کاسِه طِلّایی و نُقره‌یی، پیله-و-کاسِه چوبی و گِلی ام وجُود دَره. بَعضی ازوا بَلدِه مقصدِ خاص اِستِفاده مُوشه و بَعضی ازوا دَ ضرُورَتای روزمَره. ۲۱پس اگه کسی خود ره امزُو چِیزای که گُفتُم پاک کُنه، اُو مِثلِ ظرفی اَسته که بَلدِه مقصدِ خاص دَ کار مییه که بَلدِه صاحِب خُو پاک و فایده‌مند و بَلدِه هر کارِ نیک تَیار اَسته.
۲۲از شهوَتای که دَ دَورونِ جوانی اَسته دُوتا کُو و قد تمامِ کسای که از دِلِ پاک دَ پیشگاهِ مَولا دُعا مُونه، دَ دُمبالِ عدالت، ایمان، مُحَبَت و صُلح-و-سلامَتی بِگردُو. ۲۳دَ بَحث های پُوچ و جاهِلانه کار نَگِیر، چُون مِیدَنی که اِی چِیزا آخِر شی جنگ-و-جَدَل اَسته. ۲۴لیکِن خِدمتگارِ مَولا نَباید جنگ-و-نِزاع کُنه، بَلکِه باید نِسبَت دَ پگِ مردُم مِهربو، دَ تعلِیم دَدو قابِل و دَ برابرِ مردُمِ بَد، بُردبار و با حَوصِله بَشه. ۲۵اُو باید مُخالِفای خُو ره دَ نَرمی اِصلاح کُنه تا شاید خُدا اِجازه بِدیه که اُونا توبه کنه و حقِیقت ره پَی بُبَره ۲۶و دَ خود اَمَده از دامِ شَیطو دُوتا کُنه، چُون اُونا بَلدِه پُوره کدونِ خاستِ ازُو اسِیر بُوده.