۱حمد-و-ثنا دَ خُداوند!
خُداوند ره شُکر-و-سِپاس بُگِید، چراکه اُو نیکو یَه
و رَحمت شی اَبَدی اَسته.
۲کِی مِیتَنه که کارای بُزُرگِ خُداوند ره بیان کُنه
و حمد-و-ثنای ازُو ره بطَورِ کامِل بُگیه؟
۳نیک دَ بَختِ کسای که اِنصاف ره دَ جای میره
و هر وخت عدالت ره عملی مُونه.
۴اَی خُداوند، وختِیکه دَ بَلِه قَوم خُو نظرِ لُطف مُونی، مَره دَ یاد خُو بِگِیر
و قد نِجات خُو دَ کومَک مه بیه؛
۵تا کامیابی اِنتِخاب شُده های تُو ره بِنگرُم
و دَ خوشی قَوم تُو خوشحال شُنُم
و قد میراث تُو قَتی اِفتخار کنُم.
۶مو و بابه‌کَلونای مو گُناه کدے؛
مو مُرتکِب خطا شُدے و شرارَت کدے.
۷بابه‌کَلونای مو وختِیکه دَ مِصر بُود،
دَ کارای عجِیب تُو اهمیَت نَدَد؛
اُونا رَحمتِ بےاندازِه تُو ره دَ یاد خُو نَوُرد،
بَلکِه دَ لبِ دریا، دَ نزدِیکِ دریای سُرخ شورِش کد.
۸ولے اُو بخاطرِ نام خُو اُونا ره نِجات دَد،
تا قُدرتِ بُزُرگ خُو ره معلُومدار کنه.
۹اُو دَ بَلِه دریای سُرخ هَیبَت کد و دریا خُشک شُد؛
و اُو اُونا ره از مینکلِ غَوُجی های دریا که رقمِ بیابو خُشک بُود، هِدایت کد.
۱۰اُو اُونا ره از دِستِ مُخالِفِین نِجات دَد
و از چنگِ دُشمو خلاص کد.
۱۱آوها دُشمنای ازوا ره پوشَند،
حتیٰ یکی ازوا ام باقی نَمَند.
۱۲اوخته اُونا دَ کلامِ ازُو ایمان اَوُرد
و بَلدِه سِتایشِ ازُو سرُود خاند.
۱۳ لیکِن اُونا دَ زُودی کارای ازُو ره پُرمُشت کد
و بَلدِه مشوَرِه ازُو اِنتِظار نَکشِید.
۱۴اُونا دَ بیابو از خاهِشاتِ نَفس خُو پَیرَوی کد
و خُدا ره دَ امزُو دَشت آزمایش کد.
۱۵چِیزی ره که اُونا خاهِش کدُد، بَلدِه ازوا دَد،
لیکِن مَرَضِ لاغری ره دَ مینکلِ ازوا رَیی کد.
۱۶اُونا دَ مَنِه خَیمه‌گاه قد مُوسیٰ حسادت کد
و امچُنان قد ھارُون، تقدِیس شُدِه خُداوند.
۱۷اوخته زمی دان خُو ره واز کده داتان ره قُورت کد
و گروهِ اَبِیرام ره قد خاک پوشَند.
۱۸آتِش ام دَ مینکلِ گروهِ ازوا دَر گِرِفت
و اَلَنگِه آتِش شرِیرو ره سوختَند.
۱۹اُونا دَ کوهِ حوریب یگ گوسَلِه طِلّایی جور کد،
و امُو بُتِ ریختَنده شُده ره پرستِش کد.
۲۰اُونا خُدای پُر جلال خُو ره
قد مُجَسمِه گاوِ عَلَفخور تبدِیل کد.
۲۱اُونا خُدا، نِجات دِهِندِه خُو ره پُرمُشت کد،
امُو ره که کارای بُزُرگ دَ مِصر انجام دَده بُود؛
۲۲ امُو ره که کارای عجِیب دَ سرزمِینِ حام انجام دَدُد
و کارای باهَیبَت دَ دریای سُرخ.
۲۳امزی خاطر خُداوند گُفت که اُونا ره نابُود مُونه؛
لیکِن مُوسیٰ اِنتِخاب شُدِه ازُو
دَ حُضُورِ ازُو دَ بَین ایسته شُد
تا قارِ ازُو ره تاه بِشَندَنه که اُونا ره نابُود نَکنه.
۲۴بعد ازُو اُونا سرزمِینِ حاصِلخیز ره خار حِساب کد،
چراکه دَ وعدِه ازُو باوَر نَدَشت.
۲۵اُونا دَ خَیمه ھای خُو نِق نِق کد
و از اَیدِ خُداوند نَشُد.
۲۶امزی خاطر اُو دِست خُو ره باله کده قَسم خورد
که اُونا ره دَ بیابو سرنِگون مُونه
۲۷و اَولادِه ازوا ره دَ مینکلِ مِلَّت ها پورته کده
دَ پگِ سرزمِین ها تِیت-پَرَک مُونه.
۲۸اوخته اُونا خود ره دَ بُتِ بَعل فِغور چسپَند
و امزُو قُربانی ھا خورد که دَ مُرده ها تقدِیم شُدُد؛
۲۹اُونا قد کارای خُو قارِ خُداوند ره باله اَوُرد
و مَرَضِ وُبا دَ بَینِ ازوا تِیت شُد.
۳۰اوخته فِینحاس ایسته شُد و قضاوَت ره دَ جای اَوُرد
و مَرَضِ وُبا قُوی شُد.
۳۱و اِی کارِ ازُو بَلدِه شی یگ عملِ عادِلانه حِساب شُد
نسل اَندر نسل تا اَبَداُلاباد.
۳۲اُونا دَ نزدِیکِ آوهای مِرِیبا خُداوند ره غَضَبناک کد،
دَ اندازِه که بخاطرِ ازوا دَ مُوسیٰ ضَرَر رسِید؛
۳۳چُون اُونا روحِ مُوسیٰ ره دَ شور اَوُرد
و اُو قد لَبای خُو تورای ناسَنجِیده گُفت.
۳۴اُونا قَوم ها ره نابُود نَکد
امُو رقم که خُداوند دَ بَلِه ازوا اَمر کدُد؛
۳۵بَلکِه اُونا قد مِلَّت ها ایل-و-غیل شُد
و راه-و-کارِ ازوا ره یاد گِرِفت.
۳۶اُونا بُت ھای ازوا ره عِبادت کد
که امُو بُت ها بَلدِه ازوا یگ دام جور شُد.
۳۷اُونا باچه ها و دُخترون خو ره
بَلدِه جِنیات قُربانی کد.
۳۸اُونا خُونِ بےگُناه ره ریختَند،
خُونِ باچه ها و دُخترون خُو ره،
که اُونا ره بَلدِه بُت های کِنعان قُربانی کد
و زمی قد خُون ازوا آلُوده شُد.
۳۹دَ امزی رقم اُونا دَ وسِیلِه کارای خُو نَجِس شُد
و اُونا تَوَسُطِ اعمال خُو خود ره زِناکار جور کد.
۴۰امزی خاطر آتِشِ قارِ خُداوند دَ ضِدِ قَوم شی دَر گِرِفت
و اُو از میراث خُو نَفرَت کد.
۴۱ خُداوند اُونا ره دَ دِستِ مِلَّت ها تسلِیم کد
و کسای که ازوا نَفرَت دَشت دَ بَلِه ازوا حُکمرانی کد.
۴۲دُشمنای ازوا دَ بَلِه ازوا ظُلم کد
و اُونا دَ تَی دِستِ دُشمنا خار-و-ذلِیل شُد.
۴۳چندِین دفعه خُداوند اُونا ره خلاصی دَد،
لیکِن اُونا دَ مشوَرِه یگدِیگه خُو شورِش کد
و دَ وسِیلِه گُناهِ خُو خار-و-ذلِیل شُد.
۴۴ باوجُودِ ازی، وختِیکه ناله-و-فریادِ ازوا ره شِنِید،
اُو دَ مُشکِلات-و-سختی ازوا نظر کد.
۴۵چُون عهدِ خُداوند قد ازوا دَ یاد شی بُود
و دَ مُطابِقِ رَحمتِ بےاندازِه خُو دَ برابرِ ازوا گُذشت کد.
۴۶اُو باعِث شُد تا پگِ کسای که اُونا ره اسِیر کدُد،
دَزوا رَحم-و-دِلسوزی کنه.
۴۷اَی خُداوند، خُدای مو، مو ره نِجات بِدی
و از مینکلِ مِلَّت ها مو ره جم کُو
تا نامِ مُقَدَّس تُو ره شُکر-و-سِپاس بُگی
و دَ سِتایش تُو اِفتخار کنی.
۴۸حمد-و-ثنا دَ خُداوند، خُدای اِسرائیل،
از اَزَل تا اَبَداُلاباد.
بیل که پگِ مردُم بُگیه: ”آمین!“
حمد-و-ثنا دَ خُداوند!