۱خُداوند پادشاھی مُونه،
اُو خود ره قد شِکوه-و-جلال پوشَنده؛
خُداوند خود ره پوشَنده
و کمر خُو ره بقُوَت بسته کده.
دُنیا دَ وسِیلِه ازُو مُستَحکم اَسته
و تکان نَمُوخوره.
۲تَخت تُو از قدِیم برقرار بُوده
و تُو از اَزَل اَستی.
۳اَی خُداوند، سیل ھا بِلند شُده!
سیل ها آواز خُو ره بِلند کده،
سیل ها جوش-و-خروش خُو ره دَ طُغیان اَوُرده.
۴قُدرتمَندتَر از آوازِ آو های کَلو،
قُدرتمَندتَر از جلپه های دریا،
قُدرتمَندتَر اَسته خُداوند دَ عالمِ باله!
۵شاهِدی های تُو کامِلاً قابِل اِعتِماد اَسته،
اَی خُداوند، قُدُوسیَت دَ خانِه ازتُو زیب دَره، تا اَبَداُلاباد.