۱پس آلی بَلدِه کسای که دَ مسیح عیسیٰ تعلُق دَره، هیچ محکُومیَتی نِیَسته، ۲چراکه شریعتِ روحِ زِندگی بَخش دَ وسِیلِه مسیح عیسیٰ مَره از حُکمِ گُناه و مَرگ آزاد کده. ۳چُون کاری ره که شریعت بخاطرِ ضعِیفی طبیعتِ اِنسان نَتنِست انجام بِدیه، خُدا انجام دَد. اُو باچِه خُو ره دَ شکلِ اِنسانِ گُناهکار بَلدِه کِفارِه گُناه رَیی کد و گُناه ره دَ جِسم محکُوم کد ۴تا مُقرَراتِ شریعت دَ وجُودِ ازمو پُوره شُنه، دَ وجُودِ ازمو کسای که دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم رفتار نَمُونی، بَلکِه مُطابِقِ روح رفتار مُونی. ۵چُون کسای که دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم زِندگی مُونه، فِکرای ازوا سُون چِیزای جِسمانی اَسته، ولے کسای که دَ مُطابِقِ روح زِندگی مُونه، فِکرای ازوا سُون چِیزای روحانی اَسته. ۶فِکری که سُون خاست-و-اِرادِه جِسم بَشه، عاقُبَت شی مَرگ اَسته، مگم فِکری که سُون خاست-و-اِرادِه روح بَشه، عاقُبَت شی زِندگی و سلامَتی اَسته. ۷دَ امزی دَلِیل، فِکری که سُون خاست-و-اِرادِه جِسم اَسته، اُو دُشمونِ خُدا یَه، چراکه اُو از شریعتِ خُدا اِطاعَت نَمُونه، دَ حقِیقت نَمِیتَنه که اِطاعَت کُنه. ۸پس کسای که دَ بَندِ جِسم اَسته، نَمِیتَنه رضای خُدا ره حاصِل کُنه. ۹لیکِن شُمو دَ بَندِ جِسم نِیَستِید، بَلکِه دَ روح قرار دَرِید، اگه واقِعاً روحِ خُدا دَز شُمو جای گِرِفته. هر کسی که روحِ مسیح ره نَدره، اُو دَ مسیح تعلُق نَدره. ۱۰آلی اگه مسیح دَز شُمو وجُود دَره، اگرچِه جِسم شُمو بخاطری گُناه مُردَنی یَه، ولے بخاطرِ که عادِل حِساب شُدید، روح اُلقُدس دَز شُمو زِندگی مِیدیه. ۱۱اگه روحِ امزُو که عیسیٰ ره از مُرده‌ها دُوباره زِنده کد دَز شُمو جای گِرِفته، امُو که مسیح ره از مُرده‌ها دُوباره زِنده کد دَ جِسم های فانی ازشُمو ام زِندگی مِیدیه. اُو اِی کار ره دَ وسِیلِه روحِ خُو که دَز شُمو جای گِرِفته انجام مِیدیه.
۱۲پس اَی بِرارو، مو قرضدارِ جِسم نِیَستی تا دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم زِندگی کُنی. ۱۳چُون اگه دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه جِسم زِندگی کُنِید، شُمو مُومُرِید؛ لیکِن اگه دَ وسِیلِه روح اُلقُدس کارای بَدِ جِسم ره نابُود کُنِید، شُمو زِنده مُومَنِید. ۱۴چُون تمامِ کسای که دَ وسِیلِه روحِ خُدا هِدایَت مُوشه، اُونا بچکِیچای خُدا اَسته. ۱۵چُون شُمو روحِ غُلامی ره از خود نَکدِید که شُمو ره بسم دَ ترس بِندَزه، بَلکِه روحی ره از خود کدِید که بچکِیچای فرزَندی شُدید و دَ وسِیلِه ازُو مو چِیغ زَده مُوگی: ”اَبّا،“ یعنی ”آتَی!“ ۱۶ امُو روح خود شی قد روحِ ازمو قتی شاهِدی مِیدیه که مو بچکِیچای خُدا اَستی. ۱۷و اگه مو بچکِیچای ازُو اَستی، پس وارِث ها ام اَستی، یعنی وارِث های خُدا و هم‌اِرث قد مسیح. اگه واقِعاً دَ رَنج های مسیح شرِیک بَشی، دَ بُزُرگی-و-جلالِ ازُو ام شرِیک مُوشی.
۱۸ما فِکر مُونُم که رَنج های زمانِ حاضِر دَ برابرِ بُزُرگی-و-جلالی که بَلدِه ازمو ظاهِر مُوشه، هیچ اَسته. ۱۹دَ حقِیقت تمامِ خِلقَت قد شَوقِ کَلو دَ اِنتِظارِ ظهُورِ بچکِیچای خُدا اَسته؛ ۲۰چراکه خِلقَت تابِع بےهُودَگی شُد، نَه دَ خاست-و-اِرادِه خود خُو، بَلکِه دَ خاست-و-اِرادِه امزُو که اُو ره تابِع کد، اگرچِه خِلقَت دَ اُمِیدِ ازی بُود که ۲۱خود شی از بَندِ فِساد آزاد شُنه و دَ آزادی پُرجلالِ بچکِیچای خُدا شرِیک شُنه. ۲۲چُون مو مِیدَنی که تمامِ خِلقَت تا آلی ره آه-و-ناله کده موره، مِثلِ که دَ دَردِ زَیدو گِرِفتار بَشه. ۲۳نَه تنها خِلقَت، بَلکِه مو ام که روح اُلقُدس ره بحَیثِ حاصِلِ نَو دَری، دَ وجُود خُو آه-و-ناله مُونی دَ حالِیکه دَ اِنتِظارِ فرزَندی شُدو اَستی، یعنی دَ اِنتِظارِ آزادی جِسم های خُو. ۲۴چُون مو دَ امزی اُمِید نِجات پَیدا کدی؛ لیکِن اُمِیدی که دِیده شُده، اُو دِیگه اُمِید نِیَسته. چُون کِی دَ اُمِیدِ کُدَم چِیز اَسته که اُو ره دِیده؟ ۲۵لیکِن اگه مو دَ اُمِیدِ چِیزی اَستی که اُو ره نَدِیدے، مو قد صبر-و-حَوصِله بَلدِه ازُو اِنتِظار مِیکشی.
۲۶دَ امزی رقم روح ام دَ ضعِیفی-و-ناتَوانی مو قد مو کومَک مُونه؛ چُون مو نَمِیدَنی که چی رقم باید دُعا کُنی، لیکِن روح اُلقُدس خود شی قد ناله های که بیان کده نَمُوشه بَلدِه ازمو شفاعَت مُونه. ۲۷و خُدای که دِل ها ره کُنج-و-کاو مُونه، مِیدَنه که دَ فِکرِ روح اُلقُدس چی اَسته، چراکه روح اُلقُدس بَلدِه مُقَدَّسِین دَ مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه خُدا شفاعَت مُونه. ۲۸مو مِیدَنی که تمامِ چِیزا بَلدِه خُوبی کسای کار مُونه که خُدا ره دوست دَره و مُطابِقِ خاست-و-اِرادِه ازُو کُوی شُده. ۲۹چُون کسای ره که خُدا گاه اِنتِخاب کد، امچُنان اُونا ره گاه تعیِین کد تا رقمِ باچِه شی جور شُنه و باچِه شی دَ مینکلِ بِرارونِ کَلو اوّلباری بَشه. ۳۰و کسای ره که گاه تعیِین کد، اُونا ره کُوی ام کد، و کسای ره که کُوی کد، اُونا ره عادِل ام حِساب کد، و کسای ره که عادِل حِساب کد، اُونا ره بُزُرگی-و-جلال ام دَد.
۳۱پس دَ بارِه امزی چِیزا چی بُگی؟ اگه خُدا قد ازمو اَسته، کِی مِیتَنه که دَ ضِد مو بَشه؟ ۳۲ خُدای که باچِه خُو ره دِریغ نَکد، بَلکِه اُو ره بخاطرِ گُناه های پگ مو تسلِیم کد، آیا اُو قد مسیح قَتی تمامِ چِیزای دِیگه ره ام دَز مو نَمُوبَخشه؟ ۳۳کِی مِیتَنه که دَ بَلِه اِنتِخاب شُده های خُدا تُهمَت کُنه؟ خُدا اَسته که اُونا ره عادِل حِساب مُونه. ۳۴کِی مِیتنه که محکُوم کُنه؟ چُون مسیح عیسیٰ که مُرد و واقِعاً دُوباره زِنده شُد، اُو کسی اَسته که دَ دِستِ راستِ خُدا یَه و بَلدِه ازمو شفاعَت مُونه. ۳۵کِی مِیتنه که مو ره از مُحَبَتِ مسیح جدا کُنه؟ آیا مُصِیبت یا پریشانی یا آزار-و-اَذیَت یا قحطی یا لُچی یا خطر و یا شمشیر؟ ۳۶امُو رقم که نوِشته شُده:
”بخاطرِ ازتُو مو تمامِ روز کُشته مُوشی؛
و رقمِ گوسپندوی حِساب مُوشی که بَلدِه کُشتار اَسته.“
۳۷باوجُودِ پگِ امزی چِیزا مو از حد کَلو پیروز مُوشی دَ وسِیلِه امزُو که مو ره مُحَبَت کد. ۳۸چُون ما یَقِین دَرُم که نَه مَرگ و نَه زِندگی، نَه ملایکه ها و نَه حُکمرانا، نَه چِیزای حاضِر و نَه چِیزای که دَ آینده مییه، نَه قُدرت ها، ۳۹نَه بِلندی و نَه چُقُوری و نَه کُدَم چِیزِ دِیگه دَ تمامِ خِلقَت قُدرت نَدره که مو ره از مُحَبَتِ خُدا که دَ مَولای مو عیسیٰ مسیح وجُود دَره، جدا کُنه.