۱ بادشاه بِلشازَرئے دئورئے سئیمی سالا منِ دانیالا دگه اِلهامے بوت، چه آییا و رَند که منا پێسرا بوتگ‌اَت. ۲ من وتی اِلهاما دیست که شوشئے کلاتا آن که ایلامئے دَمگا اِنت. اِلهاما دیستُن که اولایئے کئورئے کشا آن. ۳ پدا من سَر چست کرت و چارت تَه دوکانٹێن گوَرانڈے کئورئے دێما اۆشتاتگ. کانٹی دْراج اَنت، بله یکّے چه دومیا دْراجتر اِنت و دْراجترێن کانٹ رَندترا رُست. ۴ من دیست که اے گوَرانڈ رۆنندی، گۆریچانی و زِرباری نێمگا کانٹ جنان اِنت و هچّ جانوَر آییئے دێما اۆشتاتَ نکنت و کسّا اے توان نێست که چه آییئے زۆرا یکّێا رَکّێنت بکنت. آییا هر چیزّ وتی دلئے تبا کرت و مَزَن‌شان بوت.
۵ من که شَرّیا پِگر کرت گڑا دیستُن تَه یکّ پاچنے چه رۆنندی نێمگا پێداک اِنت که پوره سجّهێن زمینی گپتگ بله پادی زمینا نلگّگا اَنت و چمّانی نیاما اجبێن کانٹے پِر اِنتی. ۶ آ هما گوَرانڈئے کِرّا آتک که دو کانٹی پِر اَت، هما که من کئورئے دێما اۆشتگا دیستگ‌اَت. پاچن آییئے سرا هِژم گپتگ‌اَت و گۆن سَرجمێن زۆرا آییئے سرا کپت. ۷ من دیست که آ، دێم په گوَرانڈا پێداک اِنت. سکّ هِژم گپتگ. پاچِنا گوَرانڈ جَت و دوێن کانٹی پرۆشتنت. گوَرانڈا آییئے دێما هچّ زۆر مان نێست‌اَت. زمینئے سرا دئوری دات و پادمالی کرت. کسّ نێست‌اَت که گوَرانڈا چه آییئے زۆرا برَکّێنیت. ۸ پدا پاچن سکّ زۆراوَر بوت بله اَنچۆ که وتی زۆراوریئے بُرزادیان سر بوت، مزنێن کانٹی پرُشت و آییئے جاگها چار دگه اجبێن کانٹ رُست که دێمِش آسمانئے چارێن گواتانی نێمگا اَت.
۹ چه اے کانٹان یکّێئے سرا کَسانێن کانٹے رُست که جنوبی، رۆدراتکی و زێباێن مُلکئے نێمگا رُدان و سکّ مزن بئیان بوت. ۱۰ اے آسمانی لشکرئے نێمگا رُست و لشکرئے بَهرے و لهتێن اِستاری زمینا دئور دات و پادمال کرت. ۱۱ اِشیا وتارا لشکرئے سالارئے ڈئولا مزن کرت. هر رۆچیگێن کُربانیگی بند کناێنتنت و مزنێن پرستشگاهی کَمشَرَپ کرت. ۱۲ اِشیئے سَرکشّیئے سئوَبا آسمانی لشکر و هر رۆچیگێن کُربانیگ اِشیئے دستا دئیگ بوتنت. راستی‌ای زمینا دئور دات و هر چیزّی که کرت، کامیاب بوت.
۱۳ نون من اِشکت پاکێنے هبرا اِنت. دگه پاکێنێا چه آییا جُست کرت: ”اے اِلهام، بزان هر رۆچیگێن کُربانیگ، تَبَهکارێن سَرکشّی، هُدائے پاکێن لۆگئے چێردَستی و لشکرئے پادمال بئیگئے اِلهام و شُبێن تان کدێنا برجاهَ مانیت؟“ ۱۴ آییا پسئو دات: ”تان دو هزار و سئے سد سُهب و بێگاها. رَندا، پرستشگاه پدا پاک و برجاه کنگَ بیت.“
۱۵ وهدے منِ دانیال شُبێنا چارگا اَتان، من سرپد بئیگئے جُهد کرت ته دیستُن که منی دێما چیزّے اۆشتاتگ که پوره انسانێئے ڈئولا اِنت. ۱۶ من چه اولایئے کئورئے نیاما انسانی تئوارے اِشکت، گْوانکی جَت و گوَشتی: ”او جِبراییل! اے مردا شُبێنئے مانایا سرپد کن.“ ۱۷ گڑا آ منی نزّیکّا همۆدا آتک که من اۆشتاتگ‌اَتان. منا تُرسے جانا کپت و دێم په چێر کپتان. آییا منا گوَشت: ”سرپد بئے، او انسانئے چُکّ! شُبێن هلاسیئے وهدئے بارئوا اِنت.“ ۱۸ هما وهدا که آ گۆن من هبرا اَت من دێم په چێر وَپت و سکّ واب کپتان. آییا منا دست پِر کرت و اۆشتارێنت.
۱۹ گوَشتی: ”بچار، من ترا سرپدَ کنان که گَزبئے گُڈّی وهدا چے بیت. هرچے که تئو دیستگ هلاسیئے گیشّێنتگێن وهدئے بارئوا اِنت. ۲۰ دوکانٹێن گوَرانڈ که تئو دیست، ماد و پارسئے بادشاهانی نشانی اِنت. ۲۱ پاچن، یونانئے بادشاهئے نشانی اِنت و هما بلاهێن کانٹ که آییئے چمّانی نیاما اَت، ائولی بادشاه اِنت. ۲۲ هما چارێن کانٹان که پرُشتگێن کانٹئے جاگه گپت، آ چار بادشاهیئے نشانی اَنت که چه اِشیئے کئوما چِستَ بنت بله اِشیئے ڈئولێن زۆر و واکِش گۆنَ نبیت. ۲۳ آیانی دئورئے گُڈّی زمانَگا، وهدے سَرکشّی چه گێشا گێشترَ بیت، هئیبَتناک و پِتنه‌سازێن بادشاهے کئیت. ۲۴ اے، سکّ زۆرمندَ بیت بله چه وتی جندئے واکا نه. سکّێن بلاهێن تباهیَ کاریت و هرچے که کنت، کامیابَ بیت. اے، زۆراوَر و پاکێن مردمان تباهَ کنت. ۲۵ په هۆشمندی پندلَ سازیت و کامیابَ بیت. وتی دلا وتا مزن سرپدَ بیت. بازێنے سهیگ هم نبیت و اێمنیا نِشتگێن جاگها تباهِشَ کنت. اے، شهزادگانی شهزادگئے هلاپا هم پادَ کئیت بله جِندی بے انسانی دستێا تباه کنگَ بیت. ۲۶ سُهب و بێگاهانی همے شُبێن که ترا گوَشگ بوت، راست اِنت. بله اے شُبێنا رازے بکن چێا که اے هما آیۆکێن وهدئے رۆچانی بارئوا اِنت که اَنگت سکّ دور اَنت.“
۲۷ گڑا منِ دانیالا، سکّ دَم بُرتگ‌اَت و تان چیزّے رۆچا نادراه بوتان. رندا پدا پاد آتکان و بادشاهئے کاران دَزگٹّ بوتان بله منا شُبێنا هئیران کرتگ‌اَت و چه سرپدیئے هَدّا در اَت.