۱ نون ایسُّپا وتی لۆگئے پێشکار چۆ هُکم دات: ”اِشانی گۆنیان چه وراکا پُرّ کنێت. همینچک که بُرتَ کننت، بدئیێتِش و هر یکّێئے نُگرهان آییئے گۆنیئے دپ دپا اێر کنێت. ۲ منی پیالها، منی نُگرهێن پیالها کَسترێنئے گۆنیئے دپ دپا اێر کنێت و آییئے دانانی نُگرهان هم.“هما ڈئولا که ایسُّپا گوَشت، پێشکارا هما ڈئول کرت.
۳ سُهب که بوت، آاِش رُکست کرتنت. مَردان هر زُرتنت و راه گِپتنت. ۴ اَنگت چه شهرا دور نَشتگ‌اَتنت که ایسُّپا گۆن پێشکارا گوَشت: ”زوتّ کن و رندااِش کپ. وهدے رسێنتنت، بگوَشِش: ’شما نێکیئے بدَلا چێا بدی کرت؟ ۵ اے هما پیاله نه‌اِنت که منی واجه اِشیئے تها شرابَ وارت؟ و په پال جَنَگا هم کارمرزیَ کنت؟ اے بَدێن کارے که شما کرتگ.‘“
۶ وهدے پێشکار آیانی کِرّا سر بوت، همے هبری کرتنت. ۷ بله آیان گوَشت: ”واجه! چێا چُشێن هبرَ کنئے؟ تئیی کَستر هچبر چُشێن کارے کرتَ نکننت. ۸ ما وَه هما نُگره که وتی گۆنیانی دپا دیستنت، آاِن هم چه کَنهانئے مُلکا پدا آورتنت. ما چۆن چه تئیی واجهئے لۆگا نُگره و تلاهَ دُزّێن؟ ۹ واجه! چه ما هرکَسئے کِرّا دُزّیئے مال در آتک، آییئے سِزا مَرک اِنت و ما اے دگرانی سِزا همِش اِنت که تئیی گُلامَ بێن.“ ۱۰ پێشکارا گوَشت: ”شَرّ اِنت. هرچے که شما گوَشێت، بله هرکَسئے کِرّا که اے در کپت، آ منی گُلامَ بیت و اے دگه بێمئیارَ بێت.“
۱۱ هر یکّێا اِشتاپ اِشتاپا وتی گۆنی زمینا اێر کرت و بۆتک و ۱۲ پێشکار پٹّگا لگّت. چه مسترێنا بُنگێجی کرت و کَسترێنا هلاس. پیاله چه بِنیامینئے گۆنیا در کپت. ۱۳ براتان که دیست، وتی گُدِش دِرتنت. پدا وتی بارِش هران لَڈِّتنت و شهرا پِر تَرِّتنت.
۱۴ وهدے یَهودا و آییئے برات آتکنت، ایسُّپ اَنگت لۆگا اَت. آ ایسُّپئے پادان کَپتنت. ۱۵ ایسُّپا گۆن آیان گوَشت: ”اے چِه کارے شما کرتگ؟ شما نزانێت که منی پئیمێن مردمے پال جتَ کنت و چیزّان در گێتکَ کنت؟“ ۱۶ یَهودایا گوَشت: ”منی واجه! ما گۆن تئو چے گوَشتَ کنێن؟ چے بگوَشێن؟ چِه پئیما وتی بێمئیاریا پێش بدارێن؟ هُدایا تئیی کَسترانی رَدێن کار پاشک کرتگ. منی واجه! نون ما تئیی گُلام اێن. مئے جند هم و هما مردم هم که پیاله آییئے کِرّا در کپتگ.“ ۱۷ بله ایسُّپا گوَشت: ”من هچبر چشێن کارے نکنان. اێوکا هما مردم منی گُلامَ بیت که پیاله آییئے کرّا در کپتگ. شما آ دگه مردم په سلامتی وتی پتئے کرّا برئوێت.“
۱۸ گڑا یَهودا نزّیکّا آتک و گوَشتی: ”او منی واجه! بِلّ تئیی کَستر گۆن تئوِ واجها هبرے کنت. وتی کَسترئے سرا زَهر مَگِر که تئو پِرئونئے برابر ائے. ۱۹ منی واجه! تئو چه وتی کَستران جُست کرت: ’شمارا پت یا برات هست؟‘ ۲۰ ما پَسّئو دات: ’مارا پیرێن پتے هست و کَسترێن براتے که پتئے پیریئے رۆچان پێدا بوتگ. آ براتئے هَکّیگێن برات مُرتگ و چه وتی ماتا یکّێن چُکّ اِنت که منتگ و پت آییا سکّ دۆستَ داریت.‘ ۲۱ گڑا تئو گۆن وتی کَستران گوَشت: ’آییا منی کرّا بیارێت که گۆن وتی جندئے چمّان بگندانی.‘ ۲۲ ما گۆن تئوِ واجها گوَشت: ’بچکّ وتی پتا یله داتَ نکنت. اگن پتا یله بدنت، پتیَ مریت.‘ ۲۳ بله تئو گۆن وتی کَستران گوَشت: ’اگن شما وتی براتا مئیارێت گۆن، منی دێما مکپێت.‘
۲۴ وهدے ما منی پتئے کرّا، بزان تئیی هِزمتکارئے کرّا پِر ترّتێن، تئیی هبرِن گۆن آییا کرتنت، منی واجه! ۲۵ گڑا مئے پتا گوَشت: ’پدا برئوێت و په ما کمّے وَرد و وراک بگرێت و بیارێت.‘ ۲۶ بله ما گوَشت: ’ما پدا شتَ نکنێن. هما شَرتا رئوێن که مئے کَسترێن برات گۆن ما گۆن ببیت. ما تان هما وهدا آ مردئے دێما کپتَ نکنێن که مئے کَسترێن برات گۆن مبیت.‘ ۲۷ منی پتا، بزان تئیی هِزمتکارا گۆن ما گوَشت: ’شما زانێت که منی لۆگبانُکا په من دو مردێن‌چُکّ آورت. ۲۸ چه آیان یکّێا منا یله دات و من گوَشت: ”اَلّما رسترێا وارتگ.“چه آ وهدا تان انّون وتی چُکُّن ندیستگ. ۲۹ اگن اے چُکّا هم چه منَ برێت و اِشیا تاوانے برسیت، من چه گَمانَ مِران و منی پیرێن سرئے هۆن شمئے گردنا بیت.‘
۳۰-۳۱ اگن چُکّ گۆن ما گۆن مبیت و من وتی پتئے کرّا، بزان تئیی هِزمتکارئے کرّا پِر بتَرّان و منی پت بگندیت که اے گۆن نه‌اِنت، گڑا مئے پت، تئیی هِزمتکارَ مِریت که ساهی گۆن همِشیا بَستگ. و آییئے پیرێن سرئے هۆن تئیی کَسترانی گردنا بیت. ۳۲ پتئے کرّا تئیی کَسترا اے بچکّئے سلامتیئے زِمّه زرتگ. من گۆن پتا گوَشت: ’منی پت! اگن من تئیی چُکّ پدا په تئو نئیاورت، تان زندگ آن تئیی گنهکار آن.‘ ۳۳ گڑا، او منی واجه! بِلّ که اے بچکّئے بدلا تئیی کَستر اِدا بمانیت و تئیی گُلامیا بکنت و اے بچکّ گۆن وتی براتان پِر بترّیت. ۳۴ من چۆن وتی پتئے کرّا بے اِشیا شتَ کنان؟ من آ رۆچا مگنداتان که پتئے سرا چُشێن مُسیبتے بیئیت.“