۱ ایسّا چه مزنێن پرستشگاها در آیگا اَت که مرید آتکنت تان آییئے دلگۆش و چمشانکا په پرستشگاهئے جاگه و ماڑیانی نِدارگا بتَرّێننت. ۲ ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”اے سجّهێنان گِندگا اێت؟ شمارا راستێنَ گوَشان، یکّ سِنگے هم دومی سِنگئے سرا نمانیت، سجّهێنانَ پرۆشنت و کرۆجنت.“
۳ هما وهدا که ایسّا زئیتونئے کۆهئے سرا نِشتگ‌اَت، آییئے مرید په هلوَت و اِهوتے آتکنت و جُستِش کرت: ”بگوَش بارێن، اے پرُشت و پرۆش کدێنَ بیت و تئیی بادشاهیئے آیگ و دنیائے هلاسیئے نشانی، چے اِنت؟“ ۴ ایسّایا پَسّئو داتنت: ”هُژّار بێت کَسے شمارا گُمراه مکنت. ۵ چێا که بازێنے منی ناما کئیت و گوَشیت: ’من هما مَسیه آن‘ و بازێنێا گُمراهَ کنت. ۶ جنْگانی کوکّارا اِشکنێت و آیانی هال و هبر شمئے گۆشانَ کپیت بله متُرسێت و پرێشان مبێت. اَلَّم اے ڈئولا بیت، بله اَنگت هلاسیئے وهد نئیاتکگ و په سر نرَستگ. ۷ یکّ کئومے دگه کئومێئے سرا و یکّ هکومتے دگه هکومتێئے سرا پادَ کئیت. بازێن مُلک و جاگهان کَهتَ کپیت و زمین‌چَنڈَ بیت. ۸ بله اے سجّهێن، تهنا زَنک و زایگئے دردانی بِندات اِنت.
۹ آ وهدا شمارا گرنت و سکّی و سۆریانی آماچَ کننت و کُشنت هم و دنیائے سجّهێن کئوم، منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. ۱۰ گڑا بازێنے پُشتا کِنزیت و چه راها ٹَگلیت، یکّے دومیا دْرۆهیت و کَست و کێنگَ کنت. ۱۱ بازێن درۆگێن پئیگمبر جاهَ جننت و بازێنێا گُمراهَ کننت. ۱۲ چه گُمراهی و ناشَریا، بازێن مردمانی نیاما مِهر و دۆستی کمَّ بیت. ۱۳ بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت. ۱۴ هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار، سجّهێن دنیایا جنَگَ بیت، تان په سجّهێن کئومان شاهدیے ببیت، گڑا دنیائے هلاسی سرَ رسیت.
۱۵ وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ گندێت، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ،“وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت، ۱۶ ”هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت. ۱۷ هما که بان و بادگیرئے سرا اِنت، وتی اُرد و پُتێنکانی زورگا جَهلا اێر مکپیت و لۆگا مرئوت و ۱۸ هما مردم که ڈگارانی سرا کِشت و کِشارا اِنت، وتی کباهئے زورگا پِر مترّیت. ۱۹ آ رۆچان، اَپسۆز په لاپ‌پُرّ و چُک‌ماتێن جنێنان. ۲۰ دْوا بکنێت که شمئے تچگ و در رئوگ، زمستان یا شَبَّتئے رۆچا مبیت. ۲۱ چێا که هما رۆچان، اَنچێن گرانێن سکّی و سۆریے کپیت که آییئے مِسال چه جهانئے جۆڑ بئیگا تان اے وهدا نئیاتکگ و هچبر هم نئیئیت. ۲۲ اگن آ سکّیانی رۆچ کمتر کنگ مبوتێننت، هچّ مردمے نرَکّتگ‌اَت، بله په گچێن کرتگێنانی هاترا، آ رۆچ کمتر کنگَ بنت.
۲۳ آ وهدا، اگن کَسے شمارا بگوَشیت: ’بچار، مَسیه اِدا اِنت‘ یا ’بچار، اۆدا اِنت،‘ باور مکنێت. ۲۴ چێا که درۆگێن مَسیه و درۆگێن نبی جاهَ جننت و مزنێن نشانی و اَجِکّایی پێشَ دارنت. وتی سجّهێن زۆرا جننت که گچێن کرتگێنان هم گُمراه بکننت. ۲۵ من چه اے جاورانی بئیگا پێسر شمارا هال داتگ. ۲۶ گڑا، اگن وهدے مردم شمارا بگوَشنت: ’بچارێت، گیابانا اِنت،‘ اۆدا مرئوێت، یا که بگوَشنت: ’لۆگئے تها اِنت،‘ باور مکنێت. ۲۷ چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن گِرۆکێئے پئیما کئیت که چه رۆدراتکا بگر تان رۆنِندا شهمَ دنت و گِندگَ بیت. ۲۸ هر جاه که مُرتگێن سَهدارێئے جۆنَ بیت، اۆدا گیتّۆ و ڈونڈوارێن مُرگ مُچَّ بنت.
۲۹ آ رۆچانی سکّی و سۆریان و رَند، یکّ اَناگت رۆچ تهارَ بیت، ماهَ ندْرپشیت و ماهکانیَ نبیت، اِستار هم چه آسمانا کپنت و آسمانی زۆر و واک، لَرزێنگَ بنت. ۳۰ آ وهدا، انسانئے چُکّئے نشانی آسمانا پَدّرَ بیت و دنیائے سجّهێن کئومَ گندنت که انسانئے چُکّ، گۆن مزنێن واک و توان و شان و شئوکتے جمبرانی سرا کئیت و پَدّرَ بیت، نون گرێونت و مۆتکَ کارنت. ۳۱ گۆن کَرنائے بُرزێن تئوارا وتی پرێشتگان راهَ دنت که آییئے گچێن کرتگێن مردمان، چه دنیائے چارێن کُنڈان، بزان چه زمینئے هَند و دَمگان تان آسمانئے گُڈّی مرز و سیمسران، مُچّ و یکجاه بکننت.
۳۲ نون چه اِنجیرئے درچکا درس و سَبکّ بگرێت، اَنچُش که آییئے ٹال نرمَ بنت و تاکَ تْرکّنت، گڑا زانێت که گرماگئے مۆسم نزّیکّ اِنت. ۳۳ همے ڈئولا، وهدے اے سجّهێن چیزّانَ گِندێت، وتَ زانێت که منی آیگئے وهد نزّیکّ اِنت و دَروازگئے دپا رَستگان. ۳۴ شمارا راستێنَ گوَشان، تان اے سجّهێن جاور مئیاینت اے نَسل و پَدرێچ هلاسَ نبیت. ۳۵ زمین و آسمان گارَ بنت، بله منی هبر هچبر گار و زیانَ نبنت.
۳۶ هچکَسَ نزانت که آ رۆچ و آ ساهت کدێنَ رَسیت، نه آسمانئے پرێشتگَ زاننت و نه چُکّ، تهنا پتَ زانت و بَسّ. ۳۷ هما ڈئولا که نوهئے باریگا بوتگ، انسانئے چُکّئے آیگئے رۆچ هم اَنچُشَ بیت. ۳۸ چێا که چه هار و توپّانا پێسر، تان هما رۆچا که نوه بۆجیگا سوار بوت، مردمان وارتگ و نۆشتگ و سانگ و سور کرتگ. ۳۹ آ هچّ سهیگ نه‌اتنت تان هار و توپّان آتک و سجّهێن مردمی گار و هارمَل کرتنت. انسانئے چُکّئے آیگئے وهدا هم همے ڈئولا بیت. ۴۰ آ وهدا، دو مردم کِشارانی سرا کارا بیت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت. ۴۱ دو جَنێن جِنترئے سرا دانئے درُشگا بیت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت. ۴۲ شما نزانێت که شمئے هُداوند کجام رۆچا کئیت. پمێشکا سار و هُژّار بێت. ۴۳ شما شَرَّ زانێت، اگن لۆگئے هُدابُندا بزانتێن که دُزّ شپئے کجام وهد و پاسا کئیت، گڑا آگه بوتگ‌اَت و دُزّی وتی لۆگا په دُزّیا نه‌اِشتگ‌اَت. ۴۴ همے پئیما تئیار بێت، چێا که انسانئے چُکّ اَنچێن وهدێا کئیت که شما آییئے اِنتزار و وَدارا نبێت.
۴۵ کئے اِنت هما وپادار و شیوّارێن هِزمتکار که هُدابُند آییا وتی اے دگه سجّهێن هِزمتکارانی مستر بکنت تان آیان په وهد وَرد و وراک بدنت. ۴۶ بَهتاور اِنت هما هِزمتکار که وهدے هُدابُندَ کئیت، آییا هما کارانی سرا گندیت. ۴۷ شمارا راستێنَ گوَشان، هُدابُند هما هِزمتکارا وتی سجّهێن مال و هستیئے کارمَسترَ کنت. ۴۸ بله اگن هِزمتکار گَندگ و رَدکارے ببیت و وتی دلا بگوَشیت که ’هُدابُند آیگا دێرَ کنت‘ و ۴۹ پمێشکا وتی همکارانی لَٹّ و کُٹّ کنگا بُنگێج بکنت و گۆن شرابیان وَرد و نۆشا ببیت، ۵۰ آییئے هُدابُند اَنچێن رۆچ و ساهتێا کئیت و رسیت که آ نزانت و ودارا نه‌اِنت. ۵۱ گڑا هُدابُند آییا ٹکّر ٹکّرَ کنت و شَتَلکارانی نیاما دئورَ دنت. اۆدا گرێونت و دَنتان په دنتانَ درُشنت.